Esnek personel, geçici, sözleşmeli ve çağrı sırasındaki işleri içeren bir istihdam şeklidir. Esnek personel istihdamının bazı dezavantajları, daha düşük ortalama ücretler ve daha az çalışan haklarıdır. Bununla birlikte, esnek personel işyerinde esneklik sağlar ve şirketin istihdam maliyetlerini azaltır. Esnek iş düzenlemeleri, okul ve aile sorumlulukları olan çalışanları ağırlamaktadır.
Avantaj: Çalışanların Yaşam Tarzlarını Yerleştirin
Esnek personel, aileleriyle daha fazla zaman geçirebilme ve sık sık çalışmayan faaliyetlerde bulunabilmek için sürekli tam zamanlı işleri feda etmeye istekli çalışanlara fayda sağlamaktadır. Bazı işverenler için, çalışanların yaşam tarzlarını karşılamak, çalışma süreleri boyunca daha fazla odaklanan daha mutlu çalışanlar yaratır.
Avantaj: Gerektiğinde Yardım - Fazla Mesai Yok
Bazı şirketler iş yükü taleplerinde dalgalanma gösterdiğinden, esnek personel gerektiğinde işgücü yardımı sunar. Bazı işverenler, çalışanları doğrudan işe alım veya görüşme esasına göre işe alarak işgücü maliyetlerini düşürebilirler. Sonuç olarak, şirket fazla denetlenmiyor ve günlük personel ihtiyacına odaklanabiliyor. İşverene gereksiz fazla mesai ücreti ödemek zorunda değildir, çünkü işçilere yalnızca talebe göre ödeme yapılmaktadır.
Dezavantaj: Daha Az Çalışan Avantajı
Pek çok esnek personel çalışanına tam zamanlı çalışmadığı için şirket sağlık sigortası poliçeleri veya emeklilik planları sunulmamaktadır. Bu fayda eksikliği, çalışanları normalde bir işveren tarafından karşılanan masraflar için cepten ödeme yapmaya zorlar. Azalan sosyal yardım maliyetleri, işveren için finansal olarak avantajlı olsa da, işveren, çalışanlarını diğer tam zamanlı iş fırsatlarına kaybetme riskiyle karşı karşıya.
Dezavantaj: Düşük Ücretler
Düşük ücretler, esnek olarak istihdam edilen çalışanlar için bir dezavantajdır. ABD Çalışma Bakanlığı'na göre, "bu düzenlemelerdeki işçilerin asgari ücrette veya bu ücrete yakın ücretler kazanmaları ve normal işçilerden önemli ölçüde daha az kazanmaları daha muhtemeldir." Sonuç olarak, bu işçilerin çoğu yoksulluk düzeyinde veya yakınında çalışıyor.
