Yenilikçi ayakkabısı, logosunu swoosh ve “sadece yap” sloganıyla tanınan Nike, işgücü yönetimi alanında da adım atıyor. Nike’ın yassı yapısı eski şirketler arasında benzersizdir ve bu markayı büyük bir işletmenin iç işlemlerinde mükemmel bir çalışma haline getirir. Şirket, bu düz yapıyı, çalışanlar ve alt bölümler arasında şeffaflığı ve çevikliği en üst düzeye çıkarmak ve yeni fikirler için bürokrasiyi ve dağıtım süresini en aza indirmek için kullanıyor.
Düz Yapı Nedir?
Düz bir yapı, iki farklı iş hiyerarşisini bir araya getirir: birden fazla kişinin bir lidere rapor ettiği geleneksel hiyerarşilere, takımların belirli ürünlere, müşteri tabanına ve coğrafyaya göre bölündüğü ürün hiyerarşilerine ait olanlar ve bir denetleme organına rapor verir. Nike’nin daire kurulumunda, ekipler ürün bazında bölünmüş ve ürün yöneticilerini ayırırken, aynı zamanda daha geniş bölüm yöneticilerine karşı sorumlu kalmaya devam etmektedir. Düz yapı ile çalışanlar tipik olarak en az iki yöneticiye rapor verir - biri daha fazla proje tabanlı görevler yerine getirir ve diğeri düzenleme ve politikayı yönetir.
Nike’nin bir matris yapısı olarak da bilinen düz yapısı, yan kuruluşlara ayrılmış birkaç bölümden oluşur: Converse, Hurley ve diğerleri, hepsi Nike’nin genel merkezine rapor verir. Nike’ın Avrupa merkezinin yönettiği EMEA’nın alt bölümü bu yapıyı kopyalarken, ABD, Amerika ve Asya Pasifik bölgeleri global merkezin gözetiminde bulunuyor.
Nike’ın birçok bölümü, genel Nike markası içinde sözde bağımsız çalışmaktadır. Bu kontrollü özerklik Nike’in markasını tutarlı tutar ve belirli bir müşteri hizmetleri ve ürün teslimatı standardı sağlarken, ayrı bölgesel ve ürün markalarına niş müşteri ihtiyaçlarını ve taleplerini karşılama esnekliği sağlar.
Düz Yapının Yararları
Bu yapının en önemli yararlarından biri, geleneksel, daha bürokratik bir emir komuta zincirinde fikirlerin sıkışıp kalmadan karar vermelerine yer açmasıdır. Ortalama olarak, ilk tasarımdan ürünün gerçek üretimine kadar Nike'da piyasaya sürülmesi bir buçuk yıl sürüyor. Bu çeviklik seviyesi, Nike ekiplerine trendler ve müşteri tercihleri söz konusu olduğunda kulağını zeminde tutma ve uygun gördüğü şekilde değişiklikler yapma yeteneği de veriyor.
Nike’ın düz yapısının bir başka özelliği de şeffaflığı kolaylaştırması ve tüm pazarlara hitap etmesi. Yöneticiler daha küçük ekiplerden sorumludur ve kararlar daha hızlı gerçekleşir ve bireysel partiler arasında daha fazla işbirliği ile sağlanır. Nike’ın daha küçük bölgesel ekipleri genel olarak müşteri taleplerine ve dağıtım ihtiyaçlarına daha fazla yanıt verirken, genel fabrika siparişleri Nike’in genel merkezinin yetkisi dahilinde kalıyor.
Her yıl, Nike’nin ürünleri yaklaşık 30.000 ila 40.000 gelişme göstermektedir. Renk gibi şeylerdeki kozmetik değişiklikler ve düzenli özellikler sürekli olarak ortaya çıkar. Nike şubeleri tipik olarak hazır giyim sektörüne odaklanırken, ayakkabılar genel olarak genel merkezler alanında kalmaktadır. Nike’ın yan kuruluşlarının ve bölgesel altkümelerinin bağımsızlığı ve onların tekil odakları, bu değişikliklerin yönetim organlarından herhangi bir müdahalede bulunmadan veya Nike’in genel markasından sapma olmadan sürekli olarak gerçekleşmesini sağlar.
Nike Matris Yapısının Dezavantajları
Başarı kaydına rağmen, Nike'nin matris yapısının kusurları var. Bu tür bir örgütsel yapı açık rollere ve hiyerarşilere dayanmakla birlikte, çalışanların kariyer basamaklarını tırmanmalarını zorlaştırabilir. Bu, çalışanların moralini ve motivasyonunu ve ayrıca tutma oranlarını etkileyebilir.
Diğer bir sakınca, iletişimin sıklıkla kaybolmasıdır. Bir bölünme, aynı işlev için karışıklık yaratabilecek ve işleri yavaşlatan çeşitli bölümlere sahip olabilir. Ayrıca, kuruluşun maliyetlerini arttırır.
Çoğu departman verimli çalışıyor olsa ve hızlı kararlar verebilse de, yöneticiler ağır bir iş yükü ile sonuçlanabilir ve daha fazla sorumluluk alabilir. İşe yeni başlayanlar veya belirli becerilere sahip olmayanlar, en son değişikliklere ayak uydurarak karmaşık durumlarla başa çıkmakta zorlanabilir.
