Şirketler, ihtiyaç duydukları tüm işleri yapmak için çeşitli insanları kullanırlar. Çalışanlar, danışmanlar ve müteahhitler katkıda bulunabilirler. Her birinin kendine özgü avantajları, kısıtlamaları ve amaçları vardır. Örgütlerin, işçilerin çeşitli sınıflandırmalarını ve her birinin uygun olduğu zamanları anlamaları gerekir. Çalışanlara karşı danışmanlara gelince, yasal ve finansal sonuçları içeren çok büyük bir fark var.
Çalışanlar
Çalışanlar doğrudan bir şirket için çalışıyor. Bir örgütün parçası olarak kabul edilirler ve eylemleri yasal olarak şirketin kendisinin eylemleri olarak kabul edilir. Çalışanlara bir işletmenin maaş bordrosundan ödeme yapılır ve ara ve öğle yemeği gibi eyalet ve federal iş kanunları uyarınca belirli korumalara hak kazanırlar. Tüm eyaletlerde yasal olarak gerekli olmasa da, en iyi uygulama, şirketlerin her çalışanın rolünü, görev kapsamını ve performans beklentilerini tanımlayan iş tanımlarına sahip olmaları gerektiğini belirtir.
Karşılıklı Yükümlülükler
İşveren ve çalışanların birbirlerine olan güvenleri ve etik yükümlülükleri vardır. Çalışanların kuruluşlarının çıkarlarına hizmet etmeleri ve şirket kaynaklarının kullanımına özen göstermeleri beklenir. Teoride, çalışanların başarısı ve kuruluşlarının başarısı birbiriyle bağlantılı. Aynı zamanda, çalışanlar bir kuruluşun çekirdeğini oluşturduğundan, kuruluşların çalışanlarına adaletli, özenli ve saygılı davranma görevi vardır. İş yasaları, işverenlerin güvenli bir çevreyi korumalarını ve halklarının temel insani ihtiyaçlarını karşılamalarını gerektirmektedir. Sağlık, dişçilik, hayat ve sakatlık sigortasının yanı sıra ücretli izinler de dahil olmak üzere sağlanan faydalar, işverenlerin ekipleri için ekstra endişe gösterme ve organizasyonlarını iyi yetenekler için daha çekici hale getirme yollarının ortak yoludur.
Danışmanlar
Danışmanlar bir şirkete hizmet verir, ancak doğrudan bunun için çalışmaz. Çoğu durumda, danışmanlar ya bir danışmanlık firmasının parçasıdır ya da kendi anonim şirketleridir. İşverenler danışmanlık işini yaparlar, bireysel danışmanları değil. Belirli projeler ve görevler için danışmanlar ile sözleşme yapılır. Bazıları daha fazla dahil edilmekle birlikte, bir danışmanın temel amacı değerlendirmek ve tavsiyelerde bulunmaktır. Müşteri kuruluşları daha sonra danışmanların uzman görüş ve önerilerinden faydalanıp yararlanılmayacağını seçebilir.
Danışmanlık İlişkisi
Danışmanlar bir şirketin acentesi olarak görev yapmaz ve işleri müşterilerin yetkili eylemini teşkil etmez. Aslında, danışmanlık anlaşmalarında, fikri mülkiyeti sahiplikten ayırmak için bir cümle bulunmaktadır; bu da bir danışmanın fikirlerini müşterilerin özel kavram ve yöntemlerinden ayırır. Her ne kadar danışmanlar müşterileri için bir proje veya iş süresince çıkarları üzerinde çalışmak zorunda olsalar da ilişkileri sınırlıdır. Danışmanlar müşterilerinin rakipleri için iş yapabilirler. Aynı şekilde, kuruluşların bir danışmanın hizmetlerini kullanma zorunluluğu yoktur ve hizmetlerden memnun olmadıklarında veya artık yararlı ya da uygun maliyetli olmadıklarına karar vermeleri durumunda bir projeyi kapatabilirler.
