İş mektupları genellikle referans harfleri dahil edilerek sonuçlandırılır. Bu baş harfleri, mektubun yazarı, imzalayan ve daktilo ile ilgili referans olarak kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Birçok şirket, tüm iş mektuplarında referans adının kullanılmasını gerektirir; diğerleri yok.
Yerleştirme
Bir iş mektubunun son bölümü, baş harfleri referans olarak adamıştır. Bu baş harfleri her zaman bir harfin altına, imza bloğunun altında iki satıra yerleştirilir ve sol kenar boşluğuyla hizalanır. Bir veya daha fazla referans başlangıç seti olabilir.
ayrıntılar
Bu kısaltmalar referans amaçlı kullanılmıştır, bu nedenle baş harflerin sırasını anlamak mektubun okuyucusu için önemlidir; bir, iki veya üç başlangıç kümesi olabilir. Harflerin ilk harflerini imzalayan önce büyük harflerle, ardından bir eğik çizgi işareti (/) veya iki nokta üst üste (:). Ondan sonra, yazarın baş harfleri, yine büyük harflerle, sonradan eğik çizgi veya iki nokta ile yazılır. Daktilo baş harfleri her zaman en son sıraya konulur ve küçük harf olmalıdır.
amaç
Referans baş harfleri, imzalı yazıp bir belge yazan bir kayıt yöntemi olarak kullanılır. Bu ilkler, işletmelere, bir şirketin gönderdiği mektuplarla ilgili sorunları araştırması için bir yol sunar. Bir mektupta yanlış anlaşılma olursa, okuyucu mektubu yazan kişinin onu imzalayandan farklı olduğunu keşfedebilir; yazar belgede istenen mektubun imzalayanı önemli unsurları kaçırmış olabilir.
İşletme Mektuplarının Unsurları
Bir şirket bir işletme mektubu yazdığında, belirli standart unsurları içerir. Çoğu şirket antetli kağıtlarına iş mektupları yazar. Daktilo tarihi, muhatabın adresini ve selamı yazar. Bundan sonra, daktilo mektubun gövdesini yazar, kapanış ve bir imza bloğu içerir; referans baş harfleri imza bloğunun bir parçası olarak kabul edilir. Genellikle iş mektuplarında yer alan diğer unsurlar, mektubun amacını veya neyle ilgili olduğunu belirten bir referans satırı veya belgenin doğru kişiye ulaşmasını sağlayan bir dikkat hattıdır.
