İşiniz olması gerektiği kadar karlı mı? Faturaları zamanında ödemek için yeterli likiditeniz var mı? Finansal yapı sağlıklı mı, yoksa şirketin borcu mu fazla? Tüm bu sorular, çeşitli finansal tablo analizi teknikleri kullanılarak cevaplanabilir.
Muhasebe Analiz Araçları
Muhasebeciler genellikle bir işletme için dört tür mali tablo hazırlar:
- gelir tablosu
- bilanço
- nakit akışı beyanı
- Özkaynak değişim tablosu
Finansal tablolardan bir dizi farklı oran ve finansal analiz aracı ve tekniği alınabilir ve işletme sahiplerine, analistlere ve alacaklılara bir şirketin performansı ve gücü hakkında fikir verebilir.
Bu muhasebe analiz araçları şunları içermektedir:
- kar
- likidite
- aktivite
- Kaldıraç
- değerleme
Üretimden Brüt Kâr Ölçümü
Karlar gelir tablosunda çeşitli noktalarda ölçülür.
Gelir tablosunun başından başlayarak, ilk önlem, satılan malların toplam maliyeti veya COGS'un toplam satışları olarak tanımlanan brüt kardır. COGS, bir ürünün imalatında veya hizmet sunumunda kullanılan doğrudan işçilik, malzeme ve genel üretim masraflarını içerir.
Brüt kar, genel ve idari ek yükü, faiz giderlerini ve vergileri karşılayacak ve yeterli miktarda net kar bırakacak kadar yüksek olmalıdır.
Operasyonel ve Net Karların Kontrolü
Bir sonraki kar ölçümü, faiz maliyetleri ve vergilerden önceki kazançlar veya EBIT olarak da bilinen işletme karıdır. Faaliyet karı bir şirketin ürünlerini ne kadar iyi üretip sattığına ve genel masrafları karşıladığına odaklanır. Bu kar göstergesi faiz ve vergi indirimlerinden önce alındığından, şirket faaliyetlerinin nasıl finanse edildiğinin ve vergi planlaması veya kaçınmanın sonuçlarının sonuçlarını dışlar.
Son olarak, net kar, tüm faaliyet giderlerinin, genel giderlerin, faizlerin ve vergilerin düşülmesinden sonra kalan tutardır. Net karlar daha sonra şirketin özkaynak kârlılığını, önemli bir finansal performans ölçüsünü hesaplamak için kullanılır.
Bu kar göstergelerinin her biri satışların yüzdesi olarak ifade edilebilir ve trend analizi ve önceki yıllarla karşılaştırılması için kullanılabilir.
Örneğin, faaliyet kar marjı EBIT / satış x 100 ve benzer şekilde net kar marjı net kar / satış x 100'dür.
Likidite Seviyelerinin İzlenmesi
En yaygın likidite önlemleri mevcut ve hızlı oranlardır. Cari oran, toplam cari varlıkların toplam cari borçlara bölünmesiyle bulunur. Cari varlıklardaki cari varlıklar için 2 $ 'nın her biri için 1 $' a sahip olmak, 2: 1 oranının genellikle rahat bir likidite seviyesi olduğu kabul edilir.
Hızlı oran, daha sert bir likidite ölçümüdür. Alacak hesaplarına nakit bakiyeleri eklenerek ve cari borçların toplamına bölünerek hesaplanır. Stoklar bu oranın dışında tutulmuştur. İyi bir hızlı oran 1: 1'den fazla olmalıdır.
Nakit Akışını İzleme
Faaliyet oranları, şirketin mevcut varlıklarını ne kadar verimli kullandığını ölçer.
Ortalama tahsil süresi: Bu oran, işletmenin alacaklarının ne kadar hızlı tahsil edildiğini gösterir ve müşterilere satış şartları ile karşılaştırır. Formül şudur: kredi / alacak alacak bakiyesi üzerinden yapılan satışlar.
Örneğin, bir şirket yıllık satışları 720.000 ABD Doları tutarında kredi yaparsa ve 90.000 ABD doları tutarında cari bir alacak bakiyesi varsa, alacak hesapları yılda sekiz kez veya her 45 günde bir değişiyor. Şirketin satış şartları net 30 gün ise, alacak bakiyesinin bir kısmı vadesi geçmiş ve dikkat edilmesi gerekiyor.
Nakit çevrim çevrimi: İşletmeler paralarını mümkün olduğunca çabuk çevirmek isterler. Nakit dönüşümü, hammadde satın alma, ürün yapma, müşterilere satış yapma ve son olarak ödemelerden nakit toplama zamanlarını ölçer.
Stok Etkinliğini Ölçme
İşletmeler envantere çok para yatırıyorlar, bu nedenle ciro önemli.
Stok devri: Stok devir hesaplamasında kullanılan formül, ortalama stok bakiyesine bölünerek satılan malın maliyetidir. Örneğin, COGS 980.000 ABD Doları ve ortalama envanter bakiyesi 163.000 ABD Doları ise, envanter yılda altı kez veya her 60 günde bir döner.
Borç Kaldıraç Kontrolü
Bir şirketin toplam özkaynak değerine göre borçlu olduğu borç miktarı, finansal gücün bir ölçüsüdür. Orta derecede bir borç miktarı iyidir, ancak ekonomik krizde satışlar düşerse çok riskli olabilir.
Kabul edilebilir borç / özkaynak oranları sanayiye göre değişir. Üreticiler genellikle 1: 1 oranındaki özkaynaktaki her 1 $ için toplam borcun 1 dolarına sahiptir. Öte yandan, finansal kuruluşlar 15: 1 oranına kadar borç / özsermaye oranlarına sahip olabilir. Kamu hizmetleri tipik olarak 6: 1 civarında oranlara sahiptir.
Borç riskini ölçmenin bir başka yolu da faiz öncesi kazanç oranı ve toplam faiz ücretine bölünen vergilerdir. Bir şirketin 120.000 ABD doları EBIT ve 30.000 ABD doları faiz gideri olduğunu varsayalım. Faiz oranı oranı 4: 1 veya 120.000 dolar olup, böylelikle 30.000 dolar olur.
Yıldan Yıla Trendleri İzleme
Dikey analiz gelir tablosundaki toplam kalemlerin toplam satış yüzdeleri, bilançodaki hesapların ise toplam varlık yüzdeleri olarak hesaplanmasını içerir. Bu rakamlar yatay yıldan yıla karşılaştırmalar için kullanılır.
Yatay analiz Trendleri saptamak için oranları birkaç yıllık mali tablodan yan yana karşılaştırır. Bunlara kar marjları, likidite, cirolar ve finansal kaldıraç oranlarının karşılaştırılması dahildir. Örnek olarak, üç yıl önce ödenmemiş olan ortalama alacak hesaplarının 38 gün olduğunu varsayalım. Sonra, ertesi yıl 41 güne yükseldi ve geçen yıl, olağanüstü günler 52 gün gösterdi. Şirket müşterilerine satış koşullarını değiştirmediyse, bu yönetimin dikkatini gerektiren rahatsız edici bir eğilim olacaktır.
Rakiplerle Kıyaslama
İşletmeler her zaman bir tür rekabete sahiptir ve yöneticilerin rakipleriyle karşılaştırıldığında ne kadar iyi olduklarını bilmeleri gerekir. Sektördeki ortalama oranların şirket ile karşılaştırılması, şirketin güçlü ve zayıf yönlerinin bir göstergesi olacaktır.
Bir sektör için brüt kar marjının yüzde 42 ve şirketin brüt kar marjının yüzde 36 olduğunu varsayalım. Bu fark alarma neden olmalıdır. Şirketin kar marjı neden düşük? Farklı bir ürün karması nedeniyle mi yoksa şirketin ürünlerini üretme maliyeti rakiplerinden daha yüksek ve daha az verimli olduğu için mi? Bu nedenlerden herhangi biri, yönetimin sorunu araştırması ve bulması gerektiği anlamına gelir.
Fon Akışının Ardından
Karlar önemlidir, ancak farklı muhasebe yöntemleri kullanılarak manipüle edilebilirler. Örnek olarak, amortisman yöntemleri hızlandırılabilir veya tersine daha uzun yıllar boyunca yayılabilir. Her iki durumda da rapor edilen karın tutarı değişecek.
Öte yandan, fon analizi akışı gerçeği daha fazla anlatıyor: Paranın nereden geldiği ve daha özel olarak nereye gittiği. Tedarikçiler, giderler ve çalışanlara kar değil, nakit ödeme yapılır.
Fon akış tablosunu incelemek, şirketin operasyonlardan gerçekten pozitif bir nakit akışı üretip üretmediğini veya faaliyetlerini finanse etmek için borç paraya ve tedarikçi kredisine güvenip güvenmediğini ortaya çıkaracaktır. Bu tür bir bilgi gelir tablosunda mevcut değildir.
Zayıflama Satış Hacmini Hesaplama
Bir işletme sahibi için ilk engel, en azından şirketin tüm sabit maliyetlerini karşılamak için yeterli ürün veya hizmeti satmaktır. Bu, kesintisiz satış hacmidir.
Yöneticiler için amaç, kırılma noktasını düşürmenin yollarını bulmaktır. Bu, sabit maliyetleri düşürerek, verimliliği artırarak, satılan malların maliyetini azaltarak veya daha yüksek kar marjı olan ürünlerin daha fazlasını satarak yapılabilir.
