İnsanlar en az 3000 B.C.E'den beri metal döküyorlar. Zaman içinde, metal anlayışımız ve özellikleri netleştikçe uygulama daha da karmaşık bir hal aldı. Bazıları farklı derecelerde teknolojiye sahip farklı türlerde eritme fırınları vardır.
Kupol Ocağı
En eski eritme fırınlarından biri olan kubbe ocağı, uzun, silindir şeklindedir. Bu fırınların iç kısımları, fırının içini ısı, aşınma ve oksidasyondan koruyan kil, bloklar veya tuğlalarla kaplanmıştır. İşçiler metali fırında eritmek için, demir alaşımları, kalker ve kok gibi metal tabakaları eklerler. Kireçtaşı metal ile tepkimeye girerek kirlerin erimiş metalin yüzeyine kadar yüzmesini sağlar.
İndüksiyon fırını
Endüksiyon fırınları, metali eritmek için gerekli ısıyı oluşturmak için alternatif akımlar kullanır. Bunların refrakterleri veya astarları, alümina, silika ve magnezya gibi malzemelerden yapılır. Bu fırınlar demir gibi metallerin yanı sıra demir içermeyen metallerin eritilmesi için de iyi çalışır. İndüksiyon fırınları içerisinde suyla soğutulan bakır sargılar bulunur.
Elektrikli Fırınlar
Bu fırınlar genellikle çelik fabrikalarında ve dökümhanelerde kullanılır. Metal ve katkı maddeleri fırına dökülür. Katkı maddeleri, metalde bulunan safsızlıkları ayırmaya yardımcı olur. Fırın metali, bir elektrik arkı oluşturan granit veya karbon elektrotlar kullanarak eritir.
Ocak Ocağı
Bir ocak ocağı, küçük miktarlarda demir dışı metalin eritilmesi için iyi çalışır. Bu fırınlar, metali eritecek ısı üretmek için doğal gaz veya elektrik kullanır.
