Ekonomistler sık sık öğrencilere, halka ve (özellikle) hükümet politika yapıcılarına ücretsiz öğle yemeği diye bir şey olmadığını hatırlatır. Hoşunuza giden bir şey istiyorsanız, onu almak için başka bir şeyden vazgeçmelisiniz. Tradeoffs hayatın bir gerçeği ve ekonominin merkezi bir ilkesidir. Toplumların karşılaştığı önemli bir tradeoff, çelişkili verimlilik ve eşitlik değerleri arasındadır. Verimlilik toplumun ekonomik turtasının büyüklüğü ile ilgilidir, eşitlik ise turtanın nasıl dilimlendiği ile ilgilidir.
Kimlik
Ekonomide verimlilik, elinizdeki sınırlı kaynaklardan en iyi şekilde yararlanmak anlamına gelir. Aynı ürünü üreten iki şirket aynı miktarda araziye, emeğe ve sermayeye sahipse - üretimin üç temel faktörü - ancak bir şirket diğerinden yüzde 30 daha fazla mal üretiyorsa, daha yüksek verime sahip olan şirket daha fazla verimlilikle çalışır, daha fazla kaynakları için. Eşitlik, bir toplumun servetini tüm üyeleri arasında adil bir şekilde dağıtmayı içerir.
Etkileri
Hükümet politikaları çoğu kez rekabet eden özsermaye değerleri ile verimlilik arasında çatışmaya neden olur. Örneğin, ilerici bir gelir vergisi sistemi, devlet işlemlerini desteklemek için daha yüksek vergi oranları ödemek için daha fazla para kazanan insanların gerektirmesini gerektirmektedir; Bu tür politikalar daha fazla ekonomik eşitlik elde etmek için çabalayabilir, ancak düşük verimlilikte olabilir. Yüksek gelirli vergi oranlarının yüksek olması, çok çalışmak veya başarılı bir iş kurmak için verilen ödülü azaltır ve çalışanların daha az çalışıp daha az üretilmesine neden olabilir. Daha az çıktı, ekonomik pastanın genel boyutunu küçültür.
önem
İktisat merkezlerinde vergi politikaları üzerindeki rekabetin ve verimlilik değerlerinin tartışmasındaki tartışmaların çoğu. Politika yapıcılar tarafından gerçekleştirilen eylemlere bağlı olarak, vergi politikası, azaltılmış özkaynak maliyetiyle verimliliği artırabilir veya verimlilik kaybında büyük öz sermaye sağlayabilir. En çekişmeli tartışmalar genellikle verimlilikten ziyade eşitlik sorununa odaklanır. Yüksek vergi muhalifleri genellikle önerilen vergi artırımlarını, geliri yeniden dağıtmayı amaçlayan sosyalist önlemler olarak kınıyor, vergi indirimi eleştirmenleri ise onları fakir ve orta sınıfın pahasına zenginlere fayda sağladığını düşünüyor.
Tarihçe
Eski Cumhurbaşkanı Ronald Reagan, ekonomik verimliliği artırmak için ABD vergi sistemini kullanmayı vurguladı. 1980 yılında Reagan'ın seçildiği yıl, en zengin Amerikalılar yüzde 70'lik en yüksek marjinal vergi oranları ile karşı karşıya kaldı. Reagan, yüksek oranların çalışmak ve yatırım yapmak için engelleyici davrandığını; Başka bir deyişle, verimliliği düşürdüler. Reagan ofisi terk ettiğinde, en yüksek marjinal oranlar yüzde 30'un altındaydı. Reagan’ın eleştirmenleri, cumhurbaşkanının zenginler için vergi indirimini ve yoksullar için devletten menfaat almasını önledi. Gördükleri gibi, Reagan’ın vergi politikası ekonomik eşitliği azalttı.
Uzman Görüşü
Eski Beyaz Saray ekonomi danışmanı olan Harvard ekonomisti Gregory Mankiw, “Ekonomi İlkeleri” adlı kitabında, ekonomik ilkelerin tek başına verimlilik ve eşitlik arasındaki çatışmayı çözemediği sonucuna varıyor. Siyasi felsefe, bu iki hedef arasında bir denge kurmasında da önemli bir rol oynamaktadır.
