İlaç endüstrisinin refahı büyük ölçüde ekonomiye bağlıdır. Sanayiyi etkileyen ana etken istihdamdır çünkü Amerikalıların çoğu işverenlerinden sağlık sigortası almaktadır. Bununla birlikte, sigortasız veya sigortasız çalışan kişilerin sayısı ve son hükümet teşvik planları gibi diğer ekonomik faktörler de sektörü etkilemektedir.
İşsizlik
Herhangi bir sektör için en önemli şey, işsiz olanların sayısıdır. 20. yüzyılın ilk on yılında, bu Amerika Birleşik Devletleri'nde önemli bir siyasi sorun haline geldi. İşsizlik, ilaç endüstrisini iki ana yoldan etkilemektedir. Birincisi, işi olmayan insanlar genellikle ihtiyaç duydukları ilaçları satın alacak fonlara sahip değillerdir. İkincisi, birçok kişi sağlık sigortası sağlamak için işlere güveniyor. İşe alındıklarında bile, birçok yeni çalışan belirli bir süre çalışana kadar sosyal haklardan yararlanamamaktadır.
Sigortasız ve Sigortasız İnsanlar
Belki de hiçbir sorun ilaç endüstrisi ile sigortasız ve sigortasız çalışanların sayısından daha fazla değildir. Sigortası veya yetersiz teminatı olmadan, birçok kişi reçeteli ilaçlar alamaz veya önleyici ilaçlardan vazgeçerek bir problemin daha yoğun ve pahalı bir tedavi gerektirecek kadar ciddi hale gelmesini bekler. Yeterli sigortadan yoksun olanlar, ödeyemeyecekleri faturalarla bırakılırlar ve sağlık hizmeti sağlayıcıları tazmin edilmez. Bu, tıbbi kapsama alabilenlerin, telafi edemeyenleri telafi etmek için daha fazla ücret talep etmelerinin geri tepme etkisi yaratır. HealthLeaders Media, 52 milyon Amerikalı'nın 2010 itibariyle sigortasız olduğunu tahmin ediyor. Buna ek olarak, CNN Money, 2009 yılı sonundan itibaren 25 milyon başka bir Amerikalı için yeterli teminat sağlamayan sigorta bulunduğunu tahmin ediyor.
Devlet Teşvik Paketleri
Ekonomik düşüşlerle birlikte, yüksek işsizlik oranları ve artan sayıda sigortasız insan, birçoğu hükümetin müdahale etmesini istiyor. Hem geçmiş hem de mevcut Cumhurbaşkanlığı İdareleri, detaylar belirsiz kalmasına rağmen teşvik paketlerini uygulamaya koymuştur. Başkan Obama'nın 2010 teşvik planında sağlık bakımı için 59 milyar dolar, yoksul ve işsizler için 81 milyar dolar, eğitim ve öğretim için 53 milyar dolar daha tahsis edildi. Teşvik fonları ilaç endüstrisine kısa vadede yardımcı olsa da, ekonomistler enflasyon veya emsal hükümet müdahalesinin emniyeti üzerindeki uzun vadeli etkiler konusunda hemfikir değiller.
