Bir işletmeye sahip olduğunuzda veya yönettiğinizde, yakında nakit rezervlerini korumanın önemini öğrenirsiniz. Hazır nakit teminatı, beklenmeyen masrafları karşılamanıza ve alacaklılara zamanında ödeme yapılmasını sağlayan sigortalara izin verir. Ancak, para kazanmak için bir işletme var. Hiçbir şey yapmayan para hiçbir şey kazanmamaktır. Pazarlanabilir menkul kıymetler, koşullara hızla yanıt verebilmek ve aynı zamanda bazı ek gelirler elde etmek için fonları hazır bulundurmanın bir yoludur. Menkul değerler, söz konusu teminatın türüne bağlı olarak farklı hesaplanmaktadır. Ek olarak, bir şirketin elinde bulunan menkul kıymetler, şirketin durumunu analiz etmekte yardımcı olacak çeşitli finansal oranları hesaplamak için kullanılabilir.
Menkul Değerlere Genel Bakış
Pazarlanabilir bir güvenlik, halka açık tahvil veya hisse senetleri gibi oldukça likit bir finansal araçtır. "Sıvı", güvenliğin, elinde tutan işletme tarafından kısa sürede kolayca nakde çevrilebileceği anlamına gelir. Pazarlanabilir bir güvenlik, kısa vadeli bir yatırımdır; bu, işletmenin bir yıldan daha az bir süre için elinde bulundurmayı planladığı anlamına gelir. Genel olarak, piyasa menkul kıymetleri halka açık hisse senetleri veya tahvil borsalarında işlem görür, çünkü bunlar bir alıcının hızlı bir şekilde bulunabileceği pazarlardır. Menkul kıymetlerin likiditesinde bir takas vardır. Genellikle, çok düşük riskli yatırımlardır, ancak düşük getiri oranları üretme eğilimindedirler.
İşletmeler çeşitli nedenlerden dolayı menkul kıymetlere yatırım yapar. Mevcut varlıklar olarak kabul edilirler. Cari varlık, bir işletmenin bir işletmenin bir yıldan daha kısa sürede nakde çevirmeyi beklediği bir şeydir. Borç verenler bir şirketin bilançosunda cari varlıklardaki güçlü pozisyonu görmeyi sever, çünkü bu şirketin kısa vadeli yükümlülüklerini yerine getirebileceği anlamına gelir. Ayrıca, rezerv fonları bulundurmak, şirketin beklenmedik giderlere karşı tampon olarak rezerv parası olduğu veya başka bir iş veya mülk edinme gibi fırsatlardan uygun koşullarda yararlanabileceği anlamına gelir. Menkul kıymetlere yatırım yapmak, rezerv tutulan fonlardan mütevazı bir gelir sağlar; bu, sadece boşta kalmalarına izin vermekten daha iyi bir seçenektir.
Bilançoda Menkul Değerler
Menkul değerler her zaman bir şirketin bilançosunun cari varlıklar bölümünde listelenir; bu, bir şirketin varlıklarını, borçlarını ve özkaynaklarını rapor eden finansal tablodur. Halka açık şirketler, Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu düzenlemelerine uymak için periyodik olarak bir bilanço yayınlamalıdır, ancak çoğu şirket için rutin olarak hazırlanmaları gerekir. Cari varlıklar, bilançonun ilk bölümü olan varlıklar bölümünün başında görünür.
Mevcut varlık türleri likidite sırasına göre sıralanır, en fazla sıvı ilk görünür. Çek veya tasarruf hesaplarındaki para gibi nakit ve nakit benzeri değerler listelenen ilk kalemlerdir. Bir sonraki menkul kıymetler gelir. Çünkü onları paraya dönüştürmek çok kolaydır. Örneğin, bir şirket, sadece bir komisyoncu sipariş vererek Hazine bonosu satabilir. Bir yıl içinde ödenecek alacak hesapları bir sonraki sırada listelenir. Envanter, en düşük likit cari varlık türü olarak kabul edilir, bu nedenle son gelir. Örneğin, bazı envanter aylarca satılamaz. Ek olarak, işlem kredi üzerinden yapılabilir. Bu durumda, satış alacak hesabına eklenir ve ödeme müşteriden gelene kadar herhangi bir nakit üretmez.
Menkul Değerler Türleri
İki genel menkul kıymet kategorisi vardır. Bunlardan biri pazarlanabilir hisse senetleridir. Temel olarak, bu, satın alma şirketinin bir yıldan daha az bir süredir elinde bulundurmayı planladığı halka açık bir şirketin ortak veya tercih edilen payları anlamına gelir. Şirketler diğer firmalarda daha uzun süre elinde bulundurmayı düşündükleri hisse satın alabilirler. Bu durum, eğer edinen şirket başka bir firmanın kontrolünü kazanmaya çalışıyorsa geçerlidir. Bu durumda, hisse senetleri mevcut bir varlık olarak değil, uzun vadeli bir yatırım olarak listelenmelidir.
İşletmeler ayrıca toplu olarak pazarlanabilir borçlanma senetleri olarak adlandırılan çeşitli tiplerdeki kısa vadeli borçlanma araçlarına da yatırım yapmaktadır. Bir yıl veya daha kısa vadeli hazine bonoları, diğer para piyasası menkul kıymetleriyle birlikte bir örnektir. Ticari kağıt başka. Bu isim kısa vadeli ihtiyaçlar için nakit para toplamak amacıyla büyük şirketler tarafından satılan teminatsız senetlere atıfta bulunmaktadır. Ticari kağıt tipik olarak yaklaşık 30 günde olgunlaşır ancak 270 güne kadar çıkarılabilir. Bankacıların kabulleri ticari belgelere benzer, ancak bu teminatlar ticari bankalar tarafından garanti edilir. Özkaynak enstrümanlarında olduğu gibi, bir yıldan daha fazla tutulabilecek olan pazarlanabilir borçlanma senetleri genellikle uzun vadeli yatırımlar olarak bilançoda listelenmektedir.
Menkul Değerlerin Hesaplanması
Menkul kıymetlerin özkaynak veya borç olup olmadığına bağlı olarak, menkul kıymetlerin bilançoda nasıl değerlendiğini belirlemek için farklı hesaplamalar kullanılır. Hisse senetleri olarak, hisse senetleri ve bonolar her zaman elde etme maliyetine veya bilanço tarihindeki piyasa fiyatına göre hangisi daha düşükse değerlenir. Bir şirketin pazarlanabilir bir güvenlik olarak tutmak için XYZ Corporation'ın 100 hissesini hisse başına 150 ABD doları aldığını varsayalım. Maliyet 15.000 dolar. Bir sonraki bilanço hazırlandığında, hisse fiyatı aynıysa veya aynı kaldıysa, hisse senedi 15.000 ABD Doları değerinde olacaktır. Bununla birlikte, eğer hisse başına fiyat 145 $ 'a düşerse, 145 $' dan 100 hisse ile çarpılır ve bilançoda bu pazarlanabilir hisse senedi güvenliğinin değeri olarak 14.500 $ 'ı kullanırsınız.
Menkul değerler her zaman maliyetinde listelenir. Maliyet, güvencenin parite değerine ve iskonto oranına bağlıdır. Bu borçlanma senetleri iskonto ile satılır ve vadesi geldiğinde tam değer için itfa edilir. Aradaki fark, güvenliğin kullanım ömrü boyunca kazandığı faizdir. Bir firmanın altı aylık vadesiyle yüzde 98 veya yüzde 2 indirim ile 10,000 dolarlık bir Hazine bonosu aldığını varsayalım. Maliyet 10.000 $ 'ın yüzde 98’ine eşittir. 9.800 ABD Dolarının sonucu, Hazine bonosunun bilançodaki değeri olarak rapor edildi.
Piyasa Menkul Kıymetlerini Kullanan Finansal Oranlar
Menkul kıymetler ve diğer cari varlıklar hakkındaki bilgiler işletme yöneticileri, alacaklılar ve yatırımcılar tarafından çeşitli finansal oranları hesaplamak için kullanılmaktadır. Bu oranlar bir firmanın kısa vadeli yükümlülüklerini yerine getirmek için ne kadar iyi hazırlandığını değerlendirmek için kullanılır.
Cari oran, bir şirketin kısa vadeli borçları sadece cari varlıkları kullanarak karşılama yeteneğini değerlendirir. Formül, basitçe, menkul kıymetler dahil, cari borçlara bölünmüş cari varlıklardır. Örneğin, bir işletmenin cari varlıkları 500.000 ABD Doları, cari borçları 400.000 ABD Doları ise cari oran 1,25 olarak gerçekleşir.
Nakit oranı, mevcut oranın daha katı bir versiyonudur. Bu metrik, menkul kıymetlerin nakit ve cari piyasa değerlerinin birlikte eklenmesi ve cari borçlara bölünmesi ile hesaplanır. Borç verenler bu oranı, bir şirketin derhal vadesi gelmesi durumunda kısa vadeli borçlarını ne kadar çabuk ödeyebileceğini değerlendirmek için kullanır. 1 veya daha yüksek bir nakit oranı tercih edilir. Bununla birlikte, bu, düşük getiri oranlarına sahip menkul kıymetlere çok fazla sermaye bağlamak anlamına gelir, bu nedenle çoğu şirket daha düşük nakit oranını korur.
Hızlı oran, şirketin likiditesinin geniş bir ölçüsüdür. Nakit, menkul kıymetler ve alacak hesaplarından oluşmaktadır. Bu mevcut varlık kategorilerine bazen hızlı varlıklar denir. Envanter hızlı orana dahil edilmedi çünkü tasfiye edilmesi daha fazla zaman alıyor. Hızlı oran formülü, nakit artı menkul kıymetler artı alacakların cari borçlara bölünmesi gereken hesaplardır. Örneğin, hızlı varlıkların toplamı 240.000 dolara gelebilir. Eğer mevcut borçlar 400.000 dolar ise, 240.000 dolar bölü 400.000 dolar demektir. Bu 0,6'lık hızlı bir oranla sonuçlanır.
