Ekonomik varlık varsayımı, finansal tablolar için sizinle işiniz arasındaki ilişkiyi netleştirir. Küçük işletme sahibi olarak, yasal ve finansal kimliğiniz, şirketinizin kimliğiyle yakından bağlantılıdır. Ancak, muhasebe ve ekonomik raporlama amacıyla, siz ve anonim şirketiniz ayrı ayrı varlıklarsınız.
Ekonomik Varlık Varsayımı İlkesi
İktisadi işletme varsayımı, anonim ortaklığın, sahiplerinden ayrı olduğunu varsaydığı temel bir muhasebe ilkesidir. İşletmeler için muhasebe sistemleri, sadece işletmeler için işlemleri kaydetmeli ve izlemelidir.
Ekonomik Varlık Varsayım İhlali
Kişisel finansal işlemlerinizi, ayrı banka hesaplarıyla işinizden ayrı tutmak önemlidir. Ayrı bir banka hesabına sahip olmak, yasaların gerektirmediği şahıs mülkleri için bile tavsiye edilir. İktisadi işletme varsayım ihlali, şirketlerin iktisadi teşebbüsleri ayrı tutmamalarıdır. En azından, bu başarısızlık muhasebeciniz için baş ağrısı yaratabilir. En kötü senaryoda, vergi kanunu ihlali olabilir.
Örneğin, bir iş masrafı olarak yeni bir araç satın aldıysanız, ancak aracı öncelikle kişisel kullanımınız için kullanırsanız, ihlal olur. Nakit akışının zayıf olduğu zamanlarda işinizi ayakta tutmak için kişisel fonlar kullanıyorsanız, şirketinizin kazandığı gelirden ziyade kişisel nakit infüzyonu olarak kaydetmelisiniz.
İşletme Yapıları ve Ekonomik Varlık Varsayımı
Şirketinizin varsaydığı ekonomik varlık türü, eyaletinize kayıt olurken işi nasıl yapılandırmaya karar verdiğinize bağlıdır. Tek mülk sahibi olarak, işletme giderlerinizi kişisel giderlerinizden ayrı olarak izleseniz bile, kişisel geliriniz ve bireysel düzeyde vergilendirilirsiniz. Ortaklıklarda, her bir ortak, işletme içindeki özkaynaklarına dayanarak borçlanan vergilerin bir yüzdesini öder.
Bir S şirketi (S corp) kurmuş olan işletme sahipleri şirket düzeyinde vergi ödememektedir. Bu yapı, İşletmenin kar veya zararının işletmeden “geçirilmesine” olanak tanıyan İç Gelir Servisi (IRS) ile özel bir vergi durumu seçmiştir. Kazançlar, sahibinin kişisel vergi beyannamelerinde rapor edilir ve bireysel düzeyde vergilendirilir.
Öte yandan, standart C şirketleri (C corp) ayrı vergilendirilebilir varlıklardır ve kurumlar düzeyinde vergi öderler. Çifte vergilendirme, sahiplere şirket gelirinden temettü ödenmesi durumunda ortaya çıkabilir. Bu durumda, temettüler kişisel gelirdir ve mal sahibi temettüler üzerinden bireysel düzeyde vergi öder.