Çoğu kurumsal yönetim teorisi kişisel ilgiyi başlangıç noktası olarak kullanır. Ancak, yönetim teorisi, kişisel ilgiyi reddetmektedir. Ajans teorisi, ilgilenen davranıştan başlar ve mülkiyeti kontrolden ayırmada kullanılan maliyetle ilgilenmeye dayanır. Müdürlerin kendi pozisyonlarını iyileştirmek için çalıştıkları, kurulun yöneticileri kontrol etmek istediği ve bu nedenle iki yapı arasındaki boşluğu kapattığı varsayılmaktadır.
Yöneticilerin Motivasyonu
Yönetim teorisi için, yöneticiler finansal olanların yanı sıra başka amaçlara ulaşırlar. Bunlar; değer duygusu, özgecilik, iyi bir itibar, iyi iş, memnuniyet duygusu ve amaç duygusunu içerir. İdare teorisi, yöneticilerin doğal olarak iyi bir iş çıkarmaya, şirket karlarını en üst düzeye çıkarmaya ve hissedarlara iyi getiri sağlamaya çalışmasını sağlar. Bunu mutlaka kendi finansal çıkarları için yapmazlar, ancak firma için güçlü bir görev hissediyorlar.
Firma ile tanımlama
Ajans ve idare teorileri çok farklı iki yerden başlar. Temel acente problemi, başka anlamlı bir ekleri olmadan, kendilerini yalnızca birey olarak kabul eden bireylerin etrafında döner. Bununla birlikte, idare teorisi, yönetim pozisyonundaki bireylerin kendilerini öncelikli olarak yalıtılmış bireyler olarak görmediklerini göstermektedir. Bunun yerine, kendilerini firmanın bir parçası olarak görüyorlar. Yöneticiler, yönetim teorisine göre, egolarını ve değerlerini firmanın itibarı ile birleştirirler.
Politikalar, Roller ve Beklentiler
Bir firma bir liderlik yönetim modu benimserse, bazı politikalar doğal olarak takip edilir. Firmalar yöneticilerin rollerini ve beklentilerini detaylı olarak açıklayacaktır. Bu beklentiler hedef odaklı olacak ve yöneticinin yetenek ve değer duygusunu uyandıracak şekilde tasarlanacak.
Yönetim teorisi, kendi hedeflerini gerçekleştirmekte özgür olan yöneticileri savunur. Bundan doğal olarak, yöneticilerin firmayı kendi amaçlarının önüne koyacak olan doğal olarak "şirket adamları" olduğu sonucu çıkar. Özgürlük firmanın iyiliği için kullanılacaktır.
Yönetim Kuramının Sonuçları
Yönetişim teorisinin sonuçları, bireycilik ajansı teorisinin abartıldığı duygusu etrafında döner. Güven, diğer tüm şeylerin eşit olması, yöneticiler ve yönetim kurulu üyeleri arasında haklı. CEO'nun yönetim kurulu başkanı olmadığı durumlarda, yönetim kurulu uzun vadeli bir CEO'nun öncelikle zengin bir adam değil, iyi bir yönetici olmaya çalışacağından emin olabilir.
Alternatif olarak, aynı zamanda başkan olan bir CEOya sahip olmak da bir sorun değildir, çünkü bu pozisyonu firmanın pahasına zenginleştirmek için kullanması için hiçbir sebep yoktur. Başka bir ifadeyle, yönetim teorisi, yöneticilerin çabaları için zengin bir şekilde ödüllendirilmek istediklerini, ancak hiçbir yöneticinin bunun firmanın pahasına olmasını istemediğini ileri sürmektedir.
