Birçok kişi “kredi” terimini kişisel maliyesine uygulayarak anlar: örneğin kredi kartlarından bir satın alma talep ettikleri zaman, örneğin borç aldıkları parayı kullanıyorlar ve faizle geri ödemeyi kabul ediyorlar. Bu kredi fikri genel ekonomi için de geçerlidir. Parasal sistem tarafından düzenlendiği şekilde bankaların ve bireylerin nasıl işlediğini kredi ekonomisinin temelidir.
Tarihçe
Bir arkadaştan borç almak yeni bir şey olmasa da, bir ülkenin ekonomisi her zaman bugün bildiğimiz krediye dayanmıyordu. Ludwig Von Mises Enstitüsü'ne göre, 1600'lerde, toplumlar metalarla takas edildi: Afrika tuz ticareti yaptı, Amerikan yerleşimciler tütün ve balık ticareti ve Karayip ticareti yaptı. Bununla birlikte, bu sistem kendiliğinden verimsizdir. 1800'lerde, ABD hükümeti altın tarafından “desteklenen” kağıt paraya geçti. Bu erken sistemler altında, basılı para için değerli bir emtia sağlanmadan para asla basılamaz. 1970'lerden bu yana, ABD para bastırdı ve daha da önemlisi, bankalar herhangi bir emtia tarafından desteklenmeden borç para verebilirler.
yanılgılar
Banka, müşterilere bir ipotek veya bir araç için borç para verdiğinde, insanlar genellikle bankanın elinde nakit para olduğuna inanırlar. Ancak, bankalar mevduatlarından çok daha fazla para dağıtabiliyorlar. Bankalar bu kadar paraya sahip olmadıkları için krediyle de işlem yapıyorlar. Federal Reserve, bankaların ne kadar borç verebileceklerine ilişkin olarak ne kadar para yatırmaları gerektiğini düzenlemektedir. Bu kredi türü “kesirli rezerv kredisi” olarak adlandırılmaktadır. Dolayısıyla bir tüketici krediyle satın alabildiği gibi, bankalar da kredi kullandırmaktadır.
sonuçlar
Kredi borç verme ve borçlanma, ABD ekonomisine bir sonuç vermez. Birleşik Devletler.Büyük Buhran döneminde, bankalar mevduatlarını çağıran kredi verenler nedeniyle çöktü- ğinde bu tür sonuçlar yaşamıştır. Kredi ekonomisinin bir başka sonucu da genel para arzı için ortaya çıkmaktadır. Paul Grignon'un “Borç Parası” filmi, bankaların tahsil ettiği faizin asla geri ödenemeyecek para yarattığını anlatıyor. Ana bakiye, geri ödemede para sisteminden ödenmemiş kredi olarak elimine edilse de, faiz oranı hiçbir zaman tahrip edilemeyecek yeni paradır. Faizden tahakkuk eden paranın yeniden borçlandırılması, birisinin bu parayı her zaman sistemin korunması için faiz altında borç olarak yeniden emmesi gerektiği anlamına gelir. Bu, borç vermeden yaratılan borcun daima kazanılabilecek para miktarından büyük olduğu anlamına gelir.
önem
Grignon, bu tür kredi ekonomisi nedeniyle para arzının sürekli genişlemesinin sürdürülebilir olmadığını savunuyor. Bu gezegenin sınırlı kaynakları nedeniyle. Temel olarak borç, insanların kazanma ve üretme kabiliyetlerinden daha hızlı yaratılır. Martin Wolf, “Fixing Global Finance” adlı kitapta, bir hükümetin kredisinin tükenmesi durumunda, azami kredi kartı olan bir kişi gibi, temerrüt riskinin yüksek olduğunu açıklar. Ülke borçlarını ödemek için daha fazla para basar ve bu da enflasyona neden olur.
hususlar
Kredi kartlarında olduğu gibi, bazı borçların mutlaka fena olması gerekmez. Kredi, tüketicilerin mal ve hizmet satın almalarının yanı sıra, potansiyel olarak daha yüksek faiz oranlarına sahip bir hesaba yatırım yapmak için parayı kullanmalarını sağlar. Bununla birlikte, çok fazla borç, bir ülkenin bu tutarı faizle, daha yüksek vergiler veya azalan harcamalar yoluyla geri ödemesi gerektiği anlamına gelir.
