Bir işletme sahibi olarak kazanma potansiyeliniz, ülkenizin maliye politikası dahil olmak üzere çeşitli faktörlere bağlıdır. Devlet harcamaları ve vergilendirmesindeki herhangi bir değişiklik, müşterilerinizin satın alma gücünün yanı sıra gelirinizi de etkileyecektir. Bu nedenle, makroekonomideki isteğe bağlı maliye politikalarını ve otomatik dengeleyicileri iyi anlamak önemlidir. Bu, daha akıllı yatırımlar yapmanıza ve işinizi geliştirmeye devam etmenize olanak sağlar.
İhtiyari Maliye Politikaları Nedir?
İsteğe bağlı maliye politikaları ekonomiyi dengeler. Hükümet vergi veya harcama seviyesini değiştiren yeni yasalar çıkardığında yürürlüğe giriyorlar. Genel olarak, bu önlemler ya durgunluk ya da patlama sırasında alınır.
Örneğin, hükümet, toplam talebi artırmak için bu tür bir mali politikayı ekonomik kriz sırasında uygulayabilir. Ekonomi patlıyorsa, bu önlemler toplam talebin sınırlandırılmasına yardımcı olacaktır. Enflasyonist veya durgunluk açığını kapatmaları amaçlanıyor. Bu nedenle, isteğe bağlı bir maliye politikası, enflasyonda fazlalar ve durgunluklar sırasında açıklar meydana geldiğinde ekonomiyi en üst düzeye çıkaracaktır.
Genelde, önemli iyileştirmelerin yaşanması için politika değişikliklerinin uygulanmasından sonra altı ila on iki ay sürer. Harcama programlarını ve vergi oranlarını değiştirmek gibi belirli tedbirlerin geçici dengeleyici etkileri olabilir. Örneğin, devlet durgunluk dönemlerinde vergileri düşürebilir, gelir ve talebin düşmesini önleyebilir.
Makroekonomide Otomatik Stabilizatörlerin Rolü
İsteğe bağlı maliye politikaları gibi, otomatik dengeleyiciler de üretimi ve talebi dengeler. Aradaki fark, hükümet harcamaları ve vergi oranlarındaki değişikliklerin herhangi bir kasıtlı yasama eylemi olmadan gerçekleşmesidir. Başka bir deyişle, Kongre onlara oy vermek zorunda değildir. Bu önlemler arasında istihdam teşvikleri, vergi indirimleri, kademeli vergilendirme, çiftçilere sübvansiyonlar ve işsizlik tazminatı sayılabilir (ancak bunlarla sınırlı değildir).
Örneğin, ekonomi yavaşladığında ve insanlar işlerini kaybettiklerinde, hükümet işsizlik maaşı için otomatik olarak daha fazla harcama yapacak. Ekonomik büyüme sırasında, insanlar daha fazla kazanacak ve işsizlik oranları düşerken daha yüksek vergi ödeyeceklerdir. Bu nedenle, hükümet işsizlik tazminatına daha az harcayacak.
Otomatik Stabilizatörlerin Sınırlamaları
Otomatik dengeleme politikasının bir sınırlaması, enflasyonun toplam talebi etkileyen faktörlerden başka nedenlerden kaynaklanması durumunda işe yaramamasıdır. Diğer yandan, isteğe bağlı maliye politikaları, toplam talebe bağlı olmayan ekonomik sorunları ele alabilir.
Ek olarak, ülke içinde gelişmiş bir vergi ve sosyal refah sistemine sahip olması gerektiği için, otomatik dengeleyiciler daha az gelişmiş ülkelerde bir seçenek değildir. Ayrıca, devlet maliyesi üzerinde abartılı bir etkisi olabilir.
Örneğin, durgunluk zamanlarında devlet borçlanması artmakta, bu da özel sektöre araştırma, yatırım ve ekonomik büyümeyi teşvik edecek diğer faktörler için mevcut fonları sınırlamaktadır. Devlet harcamaları ne zaman artarsa, paranın bir yerden gelmesi gerekir.
Hem otomatik stabilizatörlerin hem de isteğe bağlı mali politikaların avantajları ve kısıtlamaları vardır. Kesin olan bir şey var: Tek başına otomatik stabilizatörler, durgunluk veya enflasyon zamanlarında sorunu çözmek için yeterli değil. Bu nedenle ekonomiyi istikrara kavuşturmak için devlet müdahalesi gerekli olabilir.
