Çokuluslu ve Yerli Finansal Yönetim Arasındaki Altı Önemli Fark Nedir?

İçindekiler:

Anonim

Çok uluslu şirketler iki veya daha fazla ülkede faaliyet gösterirken, yerli şirketler faaliyetlerini tek bir ülkeyle sınırlandırıyor. Şirketlerin diğer ülkelere yayılma nedenleri değişkenlik gösteriyor. Bazı şirketler bunu yeni pazarlar, bazıları da kaynaklar bulmak, bazıları da maliyetleri düşürmek için yaparlar. Tüm çok uluslu şirketler çok uluslu finansal yönetimin özel zorluklarını ele almayı öğrenirler. Eugene F. Brigham ve Phillip R. Davies, gelişmiş kurumsal finans ders kitaplarında Orta Finansal Yönetim ders kitaplarında, çok uluslu finansal yönetimi iç finans yönetiminden ayıran altı ana fark olduğunu öne sürüyorlar.

Farklı ekonomik ve yasal yapı

Diğer ülkelere genişleyen şirketler, orta çağın sözünü dinlemeli: Roma'da Romalılar gibi. Farklı ülkeler farklı yasal yapılara, finansal yöntemlere ve geleneklere sahiptir ve çok uluslu bir şirketin bu farklılıklara nasıl uyarlanacağını öğrenmesi gerekir. Örneğin, ABD’deki bir şirket, Menkul Kıymetler Borsası Komisyonu’nu genel kabul görmüş muhasebe ilkeleri olan GAAP’ı kullanabilir, ancak diğer ülkelerde iştirakleri olduğunda uluslararası finansal raporlama standartlarına geçmek zorunda kalabilir.

Farklı Para Birimleri

Çok uluslu şirketler, bağlı ortaklıklarının bulunduğu yere bağlı olarak farklı para birimleriyle iş yapmak zorundadır. Bu, ülkeler arasında para transferinde para takas etmenin maliyeti ve sakıncası ile ilgilidir.

Farklı diller

Çok uluslu şirketler, genellikle günlük operasyonları boyunca çeşitli dillerle uğraşmak zorundadır. Örneğin, İspanya'da yan kuruluşu olan bir şirketin, İspanya'nın ofislerinin bulunduğu yere bağlı olarak İspanyolca, Katalanca, Galiçyaca veya Baskça dilinde iş yapması gerekebilir. Bu, ekstra maliyetler ve evraklar oluşturur, çünkü şirket politikalarını, formlarını ve hatta telefon konuşmalarını iki veya daha fazla dile çevirmek zorundasınız.

Kültürel farklılıklar

Başarılı çok uluslu şirketler, yerel kültüre ve tercihlere uyum sağlayacak kadar esnek olmalıdır. Kültürel farklılıklar bir ürünün pazarlanma şeklini değiştirebilir; örneğin, çevrildiğinde hoş olmayan veya etkisiz olan bir sloganı değiştirmek veya ürünün kendisini değiştirerek. Örneğin, McDonald's yerel damaklardaki farklılıklara uyum sağlamak için menüsünü değiştirecek: İtalya'da McDonald's makarnaya, Nikaragua pilavına ve fasulyesine hizmet ediyor.

Hükümetlerin Rolü

Tüm devletler çok uluslu şirketlerle aynı şekilde ilgilenmiyor. Bazıları yabancı şirketlere ağır tarifeler uygularken, diğerleri açık kollarla karşılanır ve şirketin ürettiği yeni işler karşılığında finansal teşvikler sağlar. Hükümetler ayrıca kendi yolsuzluk, verimlilik ve bürokrasi düzeylerinde de değişiklik gösterir.

Politik risk

Çokuluslu şirketler ayrıca, bir ülkenin hükümetinin, içinde iş yapmaya karar vermeden önce, özellikle de bürokrasinin dişlilerini yağlamak için pahalı lisanslar ve "teşvikler" ödemesi gerektiğindeki istikrarını değerlendirmelidir. Değerli doğal kaynakların hükümet tarafından kontrol edildiği ve yabancı şirketlere lisans verdiği ülkeler, çokuluslu şirketler için hem büyük fırsat hem de risk kaynağıdır. Örneğin, hammaddeleri düşük bir fiyata çıkarma lisansı çok uluslu bir şirket için güvenilir bir tedarik hattı aramak için paha biçilmez olsa da, hükümetteki bir değişiklik, önceki idare ile ekonomik anlaşmalara sahip bir iştiraki için maddi zarar anlamına gelebilir.