Klasik ve Keynesyen iktisat okulları iktisadi düşünceye iki farklı yaklaşımı temsil eder. Klasik yaklaşım, az miktarda devlet katılımı gerektiren kendi kendini düzenleyen pazarlara bakış açısıyla, 18. ve 19. yüzyıllara egemen oldu. Bir ekonomide verimsizliği kendi cihazlarına bırakan görmüş olan Keynesyen bakış açısı, Büyük Buhran döneminde baskın hale geldi.
Kimlik
18. ve 19. yüzyılın önde gelen klasik ekonomik düşünürleri arasında “Ulusların Zenginlikleri” yazarı Adam Smith, David Ricardo ve filozof John Stuart Mill bulunmaktadır. Keynesyen ekonomi, İngiliz iktisatçı John Maynard Keynes için seçildi.
Özellikler
Klasik ekonomik düşünce, kendi kendini düzenleyen bir piyasayı toplumun ihtiyaçlarını karşılamak için ideal bir ekonomik sistem olarak görüyor. İnsanlar kendi çıkarlarını takip ederek, başkalarının çıkarlarına ve ihtiyaçlarına hizmet ederler. Adam Smith bunu “görünmez bir el” olarak nitelendirerek, insanların kendilerine hizmet ederek başkalarının refahını artırmalarına yol açtı. Keynesyen bakış açısı, kendi cihazlarına bırakılan bir ekonominin tam kapasite kullanmayacağını savunuyor. Bu nedenle Keynes, bir ekonominin en üst düzeyde işlemesini sağlamak için devlet müdahalesinin gerekli olduğunu savundu.
Etkileri
Ekonomik durgunluk veya depresyon sırasında, Klasik ekonomik düşünce, San Francisco Federal Rezerv Bankası'na göre ücretlerin ve fiyatların işsizliği azaltacağını savundu. Keynes, düşen ücretlerin ve fiyatların, insanların gelirlerini azaltarak tüketici harcamalarını yavaşlatacağını iddia etti. Bu zamanlarda Keynes, hükümetlerin ekonomiyi canlandırmak için alımlarını artırmaları gerektiğini savundu. Federal Rezerv bankasına göre, Keynesyen iktisat, ekonominin istikrara kavuşması için devlet maliye politikası teorik argümanını sağlamıştır.
