Geleneksel olarak yüksek çalışan devir sayısı ve onlarla birlikte gelen işe alım, eğitim ve işgücü yönetimi sorunları, birçok restoran sahibinin paylaştığı endişelerdir. Ulusal Restaurantlar Birliği'ne göre, 2014 yılında ortalama ciro oranı yüzde 66,3 idi. Bu ortalamayı geniş bir perspektiften ve doğru bağlamda görüyorsanız, restoran endüstrisindeki ciro oranları ilk bakışta göründüğü kadar zor değildir.
Büyük resim
ABD Çalışma İstatistikleri Bürosu 2014 İş Açıklıkları ve İş Ciro Anketi verilerine göre, yüzde 66,3 ortalama ciro oranı, üç ayrı bileşenden ortalamaları içermektedir. Gönüllü ayrılıklar, en büyük yüzde 46,5 oranını oluşturuyordu. Çalışan işten çıkarmalar ve istem dışı fesihler yüzde 17,2 oranında bir paya sahip. Emeklilik, işle ilgili transferler, ölüm ve maluliyet ile ilgili ayrımlar dahil olmak üzere, diğer tüm ayrılıklar, ortalama ciro oranının yüzde 2,6'sını oluşturuyordu.
İşgücü bileşimi
Restoran endüstrisi için ortalama ciro oranları her zaman özel sektördeki ciro oranlarından her zaman daha yüksek olacaktır. Ulusal Restoran Derneği'ne göre, restoran çalışanlarının işgücü kompozisyonu önemli bir faktördür. ABD restoranı endüstrisi, çalışan tüm gençlerin yaklaşık üçte birini kullanıyor - diğer sektörlerden daha fazla. Bu yaklaşık 1,5 milyon insanın çoğu işgücü için yenidir ve iş tecrübesi kazandıktan sonra diğer işlere geçecektir.
İşin Doğası
Restoran endüstrisinin mevsimsel doğası da yüksek ortalama ciroya katkıda bulunur. Ancak, mevsimsellik etkisi göründüğü kadar çarpıcı değildir. Her ne kadar restoran istihdamı ortalama bir yaz boyunca yaklaşık 400.000 kişi artmasına rağmen, bu mevsimlik çalışanların çoğu zaten yıl boyunca çalışmayan öğrencilerdir. Yaz sona erdiğinde ve istihdam seviyeleri azaldığında, okula dönen öğrencilerin bir kombinasyonu ve daha az müşteri, çalışanların cirosunun bazı etkilerini yumuşatır.
Sektörler Arası Ciro
Halk Raporları İşgücü Endeksi'ne göre, tarihi ortalamalar, fast-food restoranlarının, saatlik mürettebat çalışanları ve restoran yöneticileri için en yüksek ortalama ciro oranlarına sahip olduğunu, ardından hızlı gündelik aile yemek restoranları, gündelik yemekler ve lüks restoranlar olduğunu gösteriyor. 2011’de yayınlanan “QSR” dergisindeki bir makalede, Boston Üniversitesi Ağırlama İdaresi Okulu Dekanı Christopher Muller, restoran sahipleri arasında restoran çalışanlarına harcanabilir çalışanlar olma eğilimi gösterdi. Birçok insan bir fast food restoranında çalışmayı çıkmaz bir iş olarak gördüğü için, halkın algısı da rol oynar.
