İş seyahati giderleri, bir organizasyondaki en kontrol edilebilir maliyetlerden biridir ve harcırah oranlarını belirlemek, bu giderleri makul bir seviyede tutmanın bir yoludur. Şirketler, gezginlerin yemeklerine uygun ortalama günlük maliyetleri belirlemek için ABD hükümet verilerini ve diğer endüstri araştırmalarını kullanabilir. Bireysel iş seyahati, seyahat sırasında yemek yerken daima şirketlerinin iç politikalarına dikkat etmelidir.
Kaynaklar
ABD Genel Hizmetler İdaresi, her yıl federal hükümet işi yapan yolcular için yiyecek ve konaklama masraflarını içeren harcırah oranlarını belirler. Birçok işletme bunu, harcırah başına kendi başına ayarlarken veya şirket gezginleri için kabul edilebilir geri ödeme oranlarını belirlerken kılavuz olarak kullanır. Yemek masrafları için, Genel Hizmetler İdaresi, oranlarını bildirmek için her üç ila beş yılda bir birkaç bin restoranı inceliyor ve belirli alanların belirli aralıklarla güncellenmesi gerekip gerekmediğini incelemek için yolcuların taleplerini düzenli olarak gözden geçiriyor. Bu makalenin yayından itibaren, bu fiyatlar kahvaltı, öğle ve akşam yemeklerinde günlük 46 ila 71 dolar arasında değişmektedir. Benzer şekilde, ABD Ödenekler Ofisi, uluslararası şehirler için harcırah oranları başına yemek kurmaktadır. Yemek başına yiyecek koymaya yönelik diğer kaynaklar arasında, her 100 ABD doları olan iş seyahatindeki şehirlerde yemek masrafları için her yıl restoran araştırması yapan Business Travel News bulunmaktadır. Bu oranlar, lüks restoranlarda öğünler ve kokteyller oluşturdukları için Genel Hizmetler İdaresi'nden daha yüksektir. Bu makalenin yayından itibaren ortalama 85 dolar ortalama.
Coğrafya
Kaynağa bakılmaksızın, harcırah başına gıda oranları coğrafyaya göre değişkenlik gösterir. Örneğin, Genel Hizmetler İdaresi, kıta Amerika Birleşik Devletleri için standart bir oran belirler ancak aynı zamanda daha yüksek yemek maliyeti olan şehirlerde ayrı oranlar belirler. New York, Şikago, Los Angeles ve San Francisco gibi büyük şehirler, harcırah başına öğün oranlarının üstünde kalır. Örneğin, 2011 yılında grup, günlük yemek için 71 dolar ve bu şehirlerdeki olası masraflar için, 46 dolarlık standart oranlarla karşılaştırıyor. İkinci kademe şehirler, genellikle bu iki uç ucun ortasında, her bir harcırah başına yemek taşır.
hususlar
İşletmeler, çalışanların yiyecek giderlerini seyahat sırasında karşılarken iki genel rotaya sahiptir: Doğrudan bir kişi başına ödeme ayarlayabilir ve düzenleyebilir ya da seyahat sırasında yapılan harcamalar için çalışanlara doğrudan ödeme yapabilirler. Genel Hizmetler İdaresi standartlarına dayanarak harcırahlar çıkarmayı seçerlerse, her bir coğrafya için harcırah basmak yerine basitleştirilmiş "yüksek-düşük" bir yöntemi tercih edebilirler.Bu yöntemde, yüksek maliyetli alanlar - büyük ve bazı ikincil şehirler - her bir harcırah oranı alırken, diğer tüm alanlar daha düşük bir oran alır. Çoğu durumda, hükümet başına harcırah seviyelerinin üst düzey yöneticiler için daha pahalı olan yemekleri kapsamaya yetmediğinden, çoğu şirket, masrafları kontrol altında tutabilmek için genellikle harcırah oranlarıyla bildirilen kepçeler çıkarsalar da, sadece yemek masraflarını karşılamayı tercih etmektedir.
Vergi bilgisi
Yiyecekler ve diğer seyahat masrafları için harcırah başına Genel Hizmetler İdaresi ortalamasını kullanan işletmeler, İç Gelir Servisi vergi yasalarına göre basitleştirilmiş raporlamada bir avantaj elde eder. Geri ödeme yapan şirketlerin bu seyahatler için ayrıntılı makbuz ve diğer verileri tutmaları gerekmekle birlikte, günlük ücret başına onaylananları kullananların, seyahatten yapılan bireysel harcama makbuzlarını değil, yalnızca seyahatin kayıtlarını tutması gerekir. Serbest meslek sahibi iseniz, işletme giderlerini vergilerinizden düşerken rehberlik için harcırah oranlarını da kullanabilirsiniz. Her öğün makbuzunun sekmelerini tutmak yerine, genel olarak yaklaşık yüzde 50 olan standart yemek ödeneğinin bir kısmını masraf olarak çıkarabilirsiniz.
