Harcama Çarpanı ve Para Çarpanı Arasındaki Fark

İçindekiler:

Anonim

Makroekonomide, yatırım veya devlet harcamalarındaki küçük değişiklikler toplam çıktıda daha büyük değişikliklere yol açtığında çarpan etkisi ortaya çıkar. Ekonomistler, hükümetin maliye ve para politikasının ekonomiye katkılarını değerlendirmek için çarpanları kullanırlar. Harcama çarpanı, kamu ve özel harcamalardaki değişimlerin ekonomi üzerindeki etkilerini ölçer. Para çarpanı, her bir yedek rezerv dolarının bankacılık sisteminin ek para miktarına nasıl katkıda bulunduğunu gösterir.

Harcama Çarpanını Hesaplama

Ekonomistler, harcama çarpanını tüketecek marjinal eğilimi veya MPC'yi, tasarruf marjinal eğilimini veya MPS'yi ölçerek hesaplarlar. MPC, tüketimdeki değişimin harcanabilir gelirdeki değişime oranı ile belirlenirken, marjinal tasarruf eğilimi tasarruflardaki değişimin harcanabilir gelirdeki değişime oranıyla belirlenir. MPC plus MPS her zaman 1'e eşittir. Harcama çarpanı 1 MPS'ye bölünür veya 1 bölü (1-MPC) olur.

Harcama Çarpanının İşlevleri

Harcama çarpanı ve MPS'nin ters bir ilişkisi olduğundan, küçük bir MPS büyük bir harcama çarpanı verir ve bunun tersi de geçerlidir. Bu, insanların harcanabilir gelirleri arttıkça tasarruf etme ihtimalinin düşük olması durumunda, ekonomik büyümeyi teşvik eden daha yüksek seviyelerde tüketme olasılıklarının daha yüksek olduğu anlamına gelir. İnsanlar harcanabilir gelirleri arttıkça daha fazla tasarruf sağladıklarında, harcama çarpanı küçülmekte ve bu da ekonomik durgunluğa yol açmakta ve üretimi azaltmaktadır.

Para Çarpanının Hesaplanması

Para çarpanı, rezerv gerekliliğinin karşılığını ya da 1 bölü eşittir. Rezerv gereksinimi, ABD Merkezinde faaliyet gösteren tüm bankaların ve benzer finans kuruluşlarının, Fed ile mevduat olarak rezervde bulunmalarını talep eden Federal Rezervin talep ettiği mevduat yüzdesidir. Örneğin, Fed bankaların Fed'e rezerv yatırdığı her doların yüzde 10'unu tutmalarını isterse, para çarpanı 1 / 0,1 veya 10'dur.

Para Çarpanının İşlevleri

Para çarpanı, Federal Reserve (veya diğer bir merkez bankası) para arzını artırmak istediğinde en yüksek etkiye ulaşır. Ekonomiyi daha fazla parayla doldurmak yerine, enflasyonu arttırabilen merkez bankası para arzını az miktarda artırabilir ve para çarpanının süreci iyileştirmesine izin verebilir. Örneğin, merkez bankası 100 milyon dolarlık yeni para birimini piyasaya sürmek yerine, 10 milyon dolar ekleyebilir ve aynı etki için 10'luk bir cari para çarpanı kullanabilir.