Büyüyen küreselleşme eğiliminin, işletmelerin yanı sıra tüketicilerin, işletme sahiplerinin ve çalışanların yaşamlarını da etkilemektedir. Küreselleşmenin etkilerinden biri, değişen ekonomik koşullar nedeniyle işçi veya işlerin hareketini ifade eden emek arbitrajıdır. Bazı emek hakemliği karmaşık bir küresel ekonominin doğal bir parçası olsa da, çok fazla istenmeyen sosyal, politik ve ekonomik sorunlara neden olabilir.
Tanım
Ekonomistler, işgücü arbitrajı terimini, küreselleşmeyi sınırlayan faktörlerin azalması nedeniyle işgücü piyasalarının veya çalışanların herhangi bir hareketini ifade etmek için kullanırlar. Küreselleşme, ülkelerin, nüfusların ve ekonomilerin, fiziksel bir araya gelmeyi veya telekomünikasyon yoluyla etkileşimi içerebilecek uygulamaları ve politikaları paylaşma yollarını ifade eder. Emek arbitrajı, küreselleşmenin etkilerinden yalnızca biridir, ancak kontrol dışındaki faktörler nedeniyle ekonomideki pozisyonlarını değiştiren bireysel çalışanlar için en önemlilerinden biridir.
Formlar
İşçi hakemliği, belirli koşullara ve ilgili işgücü piyasalarına bağlı olarak çeşitli biçimlerde olabilir. İşgücü arbitrajının yaygın bir biçimi, göçmenlik, işçilerin daha fazla çalışmanın olduğu veya ücretlerin yüksek olduğu ülkelere taşınmasıdır. İşçilerin geçici çalışma vizesi aldığı işveren destekli göç, aynı zamanda işgücü arbitrajının bir parçasıdır. Emek hakemliği alması gereken bir diğer biçim, bir işletmenin bir ülkedeki işleri kesmesi ve bunun yerine kendi ülkelerindeki yabancı işçileri eski çalışanlarla aynı işlerin bir kısmını veya tamamını yerine getirmesi, ancak daha düşük ücret ödemesi veya vergi oranı.
Nedenler
Emek arbitrajı genellikle işletmeler için finansal bir avantaj oluşturduğunda ortaya çıkar. Vergi politikaları, asgari ücret yasaları ve işçi hakları yasaları (bazı ülkelerde sağlık sigortası ve ücretli izin gibi) gereklilikleri de dahil olmak üzere, belirli yerlerde iş yapmayı daha karlı kılmaktadır. İşletmeler yasal olarak emek ya da dış kaynak işlerini yasal olarak ithal edebildikleri sürece, daha fazla kar elde etmek için bunu yapma hakkına sahiptirler. Bazı durumlarda, hükümetler ulusal işgücünü daha cazip hale getirerek ya da yabancı işletmeler için bordro vergilerini azaltarak ya da işçi hakları yasalarını gevşeterek işgücü arbitrajına katkıda bulunur. Düşük maliyetli telekomünikasyon ve küresel tedarik zincirleri dahil olmak üzere iş yöntemleri, emek hakemliklerinin gerçekleşmesini kolaylaştırıyor.
sonuçlar
İşgücü arbitrajının etkileri küresel ekonominin birçok köşesine ulaşmaktadır. Ücretlerin yüksek olduğu ve işçilerin pek çok hakka sahip olduğu ülkelerde yaşayan işçiler, yerel işletmelerin işleri dışa aktarması ve yabancı işgücü ithal etmesiyle işsizliğin arttığını görebilir. Hükümetler, işletmelerin işçileri ihracatı ve ithalatı yaparken vergi gelirlerini kaybetmeye veya almaya gelir. İşletmeler, rekabetçi bir avantaj elde etmek ve işgücü maliyetlerini azaltmak için işgücü arbitrajını kullanabilirler. İşleri takip etmek üzere yer değiştiren işçiler, yaşam tarzlarının emek arbitrajı sürecinde çarpıcı biçimde değiştiğini görüyorlar.
