Bir ödeme oranı, bir kaynağın birden fazla kullanıcısı arasında maliyet tahsis etme yöntemidir. Genellikle, ödeme oranları işletme hizmetleri için bir fiyatlandırma tekniği olarak kullanılır. Örneğin, bir tesisatçı genellikle işgücü maliyetinin müşterilere “ücretli saatler” esasına göre işgücü ve genel giderler tahsis eden bir masraf oranı olduğu durumlarda parçaları ve işgücünü şarj eder.
Ücretlendirme Oranı Fiyatlandırması
Ödeme oranları için “her bedene uyan” bir formül yoktur, çünkü işletme hizmetleri büyük farklılıklar gösterir, ancak genellikle uygulanabilir parametreler vardır. Müşterilere doğrudan hizmet vermek için harcanan zamanın verildiği ücretli saatleri belirleyerek başlayın. Bir tesisat işi yaptığınızı varsayalım. Tam zamanlı çalışanlar yılda yaklaşık 2.000 saat çalışabilir, ancak tatil, tatil, hastalık izni ve müşterilere hizmet sağlamaktan başka işler yapmak için harcadığınız zamandan düştüğünüzde, yalnızca 1000 ücretli saat olabilir. Ücretler, sosyal haklar ve vergiler dahil yıllık işgücü maliyetini hesaplayın. Genel giderler ve kar için bir ödenek ekleyin. Bu örnekte, tesisatçılar için genellikle ayrı olarak ücretlendirilen malzemelerin maliyetini hariç tutabilirsiniz. Bir ödeme oranına ulaşmak için toplamı yıllık toplam ücrete bölün. Bu müşterilerden ücretlendirdiğiniz saat başı fiyattır.
Ücretlendirme Tahsisatı
Kuruluşlar bazen departmanlar arasında paylaşılan varlıkları tahsis etmek için ödeme oranlarını kullanır. Örneğin, bir üniversite, merkezi bir veri işleme tesisi sağlayabilir. Muhasebe amaçları doğrultusunda, veri işleme merkezinin maliyetleri bu kaynağı kullanan bölümlerden tahsil edilebilir.
