Bir zımba kağıdı zımbalamak için güç kullanarak çalışır, sonra sayfaları birbirine sabitler. Bir belgenin sayfalarını birlikte kilitlemek veya zımbalayıcı açıldığında ve öğeleri düz bir yüzeye zımbalamak için kullanıldığında zımbalamak için kullanılabilir.
Yukarıdaki şemada belirtildiği gibi, bunun gerçekleşmesi için bir araya gelen sekiz önemli bölüm vardır. İlk olarak, zımbanın kendisi esas olarak kafadan (1) ve tabandan (4) oluşur. Başa bağlı zımbaları (5) tutan magazin (2). Baş, yerine lehimlenerek bir hangar (8) ile tabana bağlanır. Zımbanın arkasındaki pim (6), zımbaları yüklemek için kafanın yukarı ve aşağı dönmesini veya bazı modellerde zımbalama maddelerinde kullanım için tamamen açılmasını sağlar. İçinde iki amacı olan yaylar (7) vardır. Bir yay zımbalayıcıyı yeniden doldurmak için zımbaları derginin içine doğru iter. Diğer zımbalayıcı kafasını bir belgeyi zımbaladıktan sonra geriye çekmek için çalışır. Tabanda, zımbaya zorlanan metal bir plaka olan bir örs (3) vardır ve sonunda zımbada sayfaları birleştiren kıvrımı yapan bükme yapar.
Zımbalar dergiye yüklenir, böylece iki nokta zımba tabanına bakar. Yay, zımba tellerini zımbanın önüne doğru iten gerginliği yaratır. Zımbanın kafasına basınç uygulandığında, dergi kağıdın üzerine iter ve zımbanın kafasındaki metal bir plaka ön zımbayı dergiden aşağı iter. İki nokta kağıda zorlanarak sayfalar örs ile temas edene kadar delinir. Örsde kavisli bir oluk vardır. Zımbanın uçları, basıncın bükülmeye zorladığı bu oluğa zorlanır. Sayfaları kilitleyerek içeriye doğru bükülürler.
Yapıştırma, duvarlar veya bülten panoları gibi düz yüzeylere zımbalamak için kullanılır. Zımbanın altında bir düğmeye basılır. Bu dergi ve zımba başı serbest bırakır. Zımba, düzenli zımbalamada olduğu gibi çalışır, zımbayı dergiden dışarıya zorlar, sadece örs içine zorlanmaz. Kağıdı ve yüzeyi deliyor ve bunları bir itme veya raptiye benzer şekilde birbirine tutturuyor.
