Maliyet Muhasebesinin Tarihçesi

İçindekiler:

Anonim

Muhasebe yüzyıllar öncesine dayanan bir uygulamadır. 15. yüzyıldan kalma bir İtalyan matematikçi olan Luca Pacioli, “muhasebenin babası” olarak bilinir. Günümüzde halen kullanılan, çift giriş yöntemi olarak bilinen defter tutma muhasebe sistemini geliştirdi. Bu, muhasebe kayıtlarını dengelemek ve korumak için borç ve kredilerin kullanılmasını içeriyordu.

Muhasebe Babası

Luca Pacioli’nin adı muhasebe dünyasında çok büyük öneme sahip. İkili giriş yöntemi hala yaygın olarak kullanılmaktadır ve başka hiçbir yöntem onu ​​değiştirebilecek durumda değildir. İşe yarıyor ve yüzyıllardır. Pacioli'nin “Aritmetik, Geometri ve Oranlar Hakkında Her Şey” kitabı, 16. yüzyılın sonlarına kadar muhasebe çalışmasında kullanılan tek kitaptı.

Maliyet Muhasebesi

Günümüzde maliyet muhasebesi, üretilen ürünler için bütçelemeyi kayıt altına almak, analiz etmek ve maliyetleri belirlemektir. Pacioli aslında maliyet muhasebesi icat etmemiş olmasına rağmen, varyans maliyetlerini takip etmek ve bütçelerle çalışmakla çok ilgileniyordu. Maliyet muhasebesi fikrinin geldiği yer burasıdır.

Sabit maliyetler

Maliyet muhasebesinde analistlerin ilgilendiği iki ana maliyet türü değişken maliyetler ve sabit maliyetlerdir. İnsanlar maliyet muhasebesi okurken, belirli maliyetlerin her zaman aynı olduğunu, diğer maliyetlerin farklı olduğunu fark ettiler. Aynı kalan maliyetlere sabit maliyetler denir. Bu maliyetler, kira, kamu hizmetleri, ofis giderleri ve amortisman gibi şeyleri içerir. Bunlar, şirketin her ay elde ettiği maliyetlerdir ve neredeyse hiçbir veride değişiklik yoktur.

Değişken fiyatlar

Değişken maliyetler ise kullanıma bağlı olarak değişen maliyetleri temsil etmektedir. Bu maliyetler işgücü, ham ürün maliyetleri, makine tamir ve bakım maliyetleri, denetim maliyetleri ve daha pek çok şeyi içerir. Bu maliyetler üretim seviyelerine ve malların maliyetlerine göre değişmektedir. İşletme sahipleri bu maliyetleri en aza indirgemek için yakından izlemektedir.

Break-Even Teorisi

Maliyet muhasebesi, en fazla ürünü yapma veya en az miktarda para için en fazla hizmeti sağlama teorisine dayanmaktadır. Bazen bir ürünün belirli bir yüzdeye göre üretimini artırmak, maliyette çok az bir artışa neden olmamakla birlikte, üretilen malzeme veya ürünlerde çok daha büyük bir artışa neden olur. Analistler, maliyetlerin ürünün değerine eşit olduğu üretim noktasını bulmaya çalışırlar. Bu kırılma noktası. Buradan, üretimin mümkün olan en düşük maliyetle en fazla kârı elde etmek için hangi yöne gideceğini belirlemek işlerini yapmaktır.