Ekonomistler tarafından tartışılan en uygun tarife teorisi, tarifeleri bu malların dünya fiyatlarını kontrol etmek için bir araç olarak kullanan, tipik olarak büyük, güçlü mal ithalatçıları olan ülkeleri ifade eder. Büyük ülkeler fiyatlandırma konusunda güce sahipler çünkü bir tekel ile benzer ancak tam tersi bir tanımı olan bir tekel yarattılar.
Belli malların tek satıcısı veya en büyük satıcısı yerine, bu ülkeler en büyük mal alıcısı olarak işlev görmekte ve yabancı tedarikçilerin çok büyük bir alıcı oldukları için isteklerini yerine getireceklerini bilerek, tarife yoluyla küresel fiyatları etkileme gücü vermektedir.
Tarife, fiyatları tüm tarife yoluyla etkileme fırsatını kaçıran, alım gücü düşük olan küçük ülkelerin aksine, belli koşullar altında uygulayan ülke için optimum bir durum haline gelir.
İpuçları
-
Optimum - veya optimal - tarife, ithal edilen malların hacmi ve fiyatı bakımından büyük bir ülkenin refahını optimize eden tarife seviyesi olarak tanımlanabilir. Gerçek alım gücü olmayan küçük ülkeler, optimal bir sıfır tarifesine sahiptir.
Tarife Tanımı
Bir tarife, ülkelerin yabancı tedarikçilerden ithal ettikleri mallar için talep ettiği bir çeşit sınır vergisi olarak çalışır. Bir tarife hizmetler, sadece mallar için geçerli değildir. Yabancı bir ülkeden mallar yerel bir yere ulaştığında, alıcı ülkedeki gümrük yetkilileri, yabancı tedarikçi tarafından ödenen tarife parasını toplar. Tarifeleri uygulayan hükümet fonları topluyor.
Genel olarak konuşursak, dünyadaki tarifeler düşmeye devam ediyor. Çeşitli serbest ticaret anlaşmaları nedeniyle, çoğu üründe dünya genelinde onlarca yıldır tarifeler düşmeye devam etmiştir. Ancak tarım bir istisnadır ve tarifeler yüksek olma eğilimindedir çünkü ülkeler çiftçilerini koruyabileceklerinden emin olmak isterler.
Yürürlükteki tarifelere bir örnek, Amerika Birleşik Devletleri'ne ithal edilen çelik ve alüminyum ithalatına uygulanan tarifeler olabilir. ABD bu ürünlere bir tarife koyarsa, yabancı tedarikçilerden satın alındığında daha pahalı hale gelir. Bu da bu endüstrilerdeki Amerikalı işçilere bir miktar koruma sağlıyor. Teoride, yabancı çelik ve alüminyum daha pahalı hale geldiğinde, yerli şirketler Amerikalı çelik ve alüminyum üreticilerine ihtiyaçlarını gidermek için yönelecek ve yıllarca rahatsız olmuş endüstrileri canlandıracak.
Optimum Tarife Tanımı
Optimum tarife kavramı, çeşitli mallar için satın alma gücünün büyük kısmını taşıyan büyük ülkelerle ilgilidir. En basit tarifeye sahip olmak yerine, en uygun tarife, daha fazla ithalatçı ülkenin, yabancı tedarikçilerini bir tarife uygulaması yoluyla fiyatlarını düşürmeye zorlayabileceğini söyleyen bir teoridir.
Bir ülkenin tekelleşmesi durumunda - başka bir deyişle, işinde rekabet eden birçok yabancı tedarikçinin birincil alıcısı ise - satın alan ülke tarifesini artırabilir ve kendi vatandaşları yerine tarifeli mallar için artan fiyatlar ödemek zorunda kalır, yabancı tedarikçiler, aynı satış seviyesini ana alıcılarına aynı seviyede tutma girişimi olarak tarife artışını emmektedir. Eğer alıcı ülke teorisindeki gibi tarifesini yükseltmeye devam ederse, yabancı tedarikçi ürün satış fiyatını aynı tutacaktır ancak daha fazla ücret ödeyecek ve daha az kar elde edecektir.
Optimum tarife teorisine uygun olarak, büyük mal ithalatçıları olarak işlev gören ülkeler, yabancı tedarikçileri kendilerine ve diğer ülkelere fiyatları düşürmeye zorlamak için tarifelerini artırarak ticaret koşullarını iyileştirebilirler. Bu çok esnek bir talebe sahip ürünlerle en iyi şekilde çalışır. Esnek talep, belirli bir ürünün fiyatı artarsa müşterilerin alternatif bir ürüne geçeceği anlamına gelir.
Talep ne kadar esnek olursa, ürün fiyatı artmaya başladığında müşteri o kadar hızlı bir alternatif arar. Ters esnek olmayan talepte ürün üreten şirketler, müşterilerini kaybetmeden fiyatları artırabilir çünkü müşterilerin ürüne o kadar ihtiyacı var ki, ne kadar yüksek olursa olsun fiyatı ödeyecekler. Şeker hastaları ve diğer yaşam boyu süren ilaçlar için insülin, elastik olmayan talep gören ürünlerin mükemmel örnekleridir.
Büyük bir ülke tarife uyguladığında, belirli bir ürünün esnekliği nedeniyle, tedarikçi aynı fiyatı koruyamayabilir ve aynı hacmi satmaya devam edemeyebilir, bu da daha az para kabul etmeye ve tarife ücretlerini emmeye zorlayabilir.
Büyük Ülke - Küçük Ülke
Optimum tarife tartışılırken, ABD gibi büyük ülke alıcılarının küçük ülkeler üzerinde farklı bir üstünlüğü vardır. Küçük bir ülke tarife uygularsa, tedarikçiler satış fiyatlarını sabit tutma maliyetini emmezler çünkü küçük ülkelere çok fazla hacim satmazlar. Mutlu olacakları çok daha büyük müşterileri var ve eğer küçük ülke ürünlerini satın almayı keserse tedarikçiler fazla kaybetmeyecek.
Bununla birlikte, tedarikçiler büyük ülkelere satış yaptığında, belirli bir ürün talebini sürdürmek için daha fazla motive olurlar; bu nedenle, tarifeler yükselirse, tedarikçiyi hala alıcı ülkeye aynı fiyata veya yakın fiyata teklif etmenin bir yolunu bulması gerekir. tarife maliyeti karşılarken kendileri artar. Optimum tarife durumunda, tedarikçilerin sahip oldukları tek seçenek kendi kârlarını azaltmak, böylece büyük müşterileri gitmez. Bununla birlikte, daha küçük ülkeler, yabancı tedarikçilerin kendilerine sunduğu fiyatları ne olursa olsun kabul etmek zorunda kalıyorlar çünkü toplu alım kaldıracı yok.
Tarifeler ve Serbest Ticaret
Serbest ticaretin avantajlarından bazıları nelerdir? Serbest ticaretin yararlarını görmek daha zor ve bazı insan gruplarını dış rekabette tarifelerden korumanın getirdiği görünür ve acil değişikliklere tanık olmak çok daha zor. Serbest ticaret tüketiciler için işe yarar, çünkü mevcut ürün seçeneklerini arttırır ve fiyatları düşürür. İnsanların daha az parayla daha kaliteli mallara sahip olmalarını sağlar. Serbest ticaret, başkalarının fiyat konusunda rekabet etmelerini sağlayarak şirketleri daha rekabetçi hale getirir. Tersine, ticarete kısıtlamalar getirmek, ülkelerin korumaya çalıştığı insanlara zarar verebilir, insanların yiyecek satın alabilmelerine sınır koyabilir ve yiyeceklerden giyime, imalat ürünleri için bileşenlere kadar her şeyde fiyatları artırabilir.
Serbest ticaret, şirketlerin küresel pazardaki değişen taleplere daha fazla adapte olmalarına neden olmaktadır. Serbest ticaret, adalet için bir araç olarak da hizmet verebilir, çünkü ülkelere göre farklılık gösteren tarifelerin veya ticari engellerin bir listesini değil, yalnızca bir kurallar kümesini temsil eder. Bu, ülkelerin tercih ettikleri ticaret ortakları yönünde herhangi bir ticari avantajı saptırmaları için daha az fırsat olduğu anlamına gelir.
Tarifelerin ve Ticari Engellerin Sebepleri
Hükümetler, gelir artırmak, fiyatları etkilemeye çalışmak ve ev işçilerinin işlerini ve ücretlerini korumak için çeşitli tarifeler ve ticaret engelleri kullanıyor. Hükümetler tarifeleri iki farklı şekilde alabilirler. Bir çift ithal edilen tenis ayakkabısı başına 10 ABD doları veya her ithal edilen bilgisayar için 200 ABD doları gibi bir ithal ürün birimi başına sabit bir tarife koyabilirler.
Diğer tarifeler “değerine göre” Latince olan ad valorem prensibi ile çalışır. Ülkeler bu tür bir tarife, malların değerinin belirli bir yüzdesine dayanarak mallara uygular. Örneğin, Japonya, ABD’den gelen otomobillerde yüzde 15’lik bir ad valorem tarifesi uygulayabilir Yüzde 15’lik tarife, otomobilin değerinde bir artış olur, bu nedenle şimdi Japon tüketiciler araç için 10 bin dolar yerine 11.500 dolar ödemek zorunda kalacak. Bu, araç üreticilerini diğer tedarikçiler tarafından kesilmekten korumaya yardımcı olmakla birlikte, Japonya'daki otomobil alışverişçileri için otomobil fiyatını yapay olarak yüksek tutuyor.
Ülkeler ayrıca fiyatlandırmayı ve malların ticaret engelleri olarak adlandırılan yabancı ülkelerden gelen mal akışını etkilemek için başka yollar kullanıyor. Örneğin, bu engeller, belirli türden malları ithal etme lisansı veya belirli bir malın ne kadarının alınabileceğine ilişkin bir kısıtlama olarak kotanın yerleştirilmesi anlamına gelir. Bazı ülkeler, ithal edilmesine izin verilen malların hacmine kota koymak yerine, belirli bir yüzdesinin yerel olarak üretilmesi için bir hükümet şartı getirmiştir. Örneğin, bir bilgisayar içe aktarma kısıtlaması, bir bilgisayarı yapmak için kullanılan parçaların yüzde 20'sinin yerli üreticilerden gelmesini gerektirebilir veya hükümet her bilgisayarın değerinin yüzde 10'unun yurt içinde üretilen bileşenlerden elde edilmesini gerektirebilir.
Mal Fiyatına Etkiler
Tarifeler ithal edilen malların fiyatlarını artırıyor ve aynı malların yerli üreticileri daha yüksek fiyatlar koruyabiliyor, çünkü rekabet artık onları fiyatlandırmanın altına düşüremez. Bu, yerli tüketicilerin bu mallar için daha yüksek fiyatlar ödemekten başka seçeneğinin olmadığı anlamına geliyor. Tarifeler, fiyat rekabeti azalttığından, daha rekabetçi fiyatlı bir piyasada performans gösteremeyen şirketlerin açık kalabilmesi anlamında işletmeler için kötüdür.
Tarifeler ve ticaret engelleri yürürlüğe girdikçe, fiyatlar artar ve ithalat hacmi sınırlanır. Artan fiyatlar, yerli firmalara hitap ederek aynı malları üretmeye başlamalarına ve arzın artmasına neden olmalarına neden oldu. Ülke, tüketicilerin sonuçları daha yüksek olmakla birlikte, ithalat hacmini azaltmayı ve yerli üretimi teşvik etmeyi başarıyor.
Tarifelerin Yararları
Genel olarak, hükümetler ithal edilen malları kendi iç pazarlarına girmelerine izin verdikçe artan gelir elde edeceklerdir. Gelen malların bir tarifesi olduğunda, bu durum yerli rakiplere fayda sağlar çünkü fiyatlar şimdi ithal edilen mallara yapay olarak şişirildiği için rekabeti azaltır. İthalatta daha yüksek fiyatlar genellikle son tüketici için daha yüksek fiyatlara dönüşür, bu nedenle ticari engeller ve tarifeler üreticiler için daha faydalı ve tüketiciler için daha az fayda sağlar.
Bir tarife veya ticaret engeli ilk kez uygulandığında, daha yüksek mal fiyatları insanların ve işletmelerin tüketimini azaltmasına neden olur. Hükümet ücretlerden daha fazla gelir elde ediyor ve bazı şirketler kar görecek. Bununla birlikte uzun vadede, bu aynı işletmeler verimlilik açısından acı çekebilir çünkü onları parmak uçlarında tutabilecekleri bir rekabete sahip değiller ve ayrıca tüketicileri kendi ürünlerinin yerine yenilerini satarak rekabet eden başka yeni şirketlere de sahip olabilirler.
Modern Ticaretle Tarifelerin Geleceği
Tarifeler, özellikle Dünya Ticaret Örgütü gibi ülkeler arasındaki serbest ticareti geliştirmek için çalışan uluslararası kuruluşlar nedeniyle zaman içinde uluslararası ticarette daha az rol oynamaya devam ediyor. Bu kuruluşlar, ülkelerin diğer ülkelerden ithal edilen mallara tarifeler veya vergiler koymalarını zorlaştırmaya odaklanmakta ve aynı zamanda tedarikçi ülkelerin misillemede kendi vergilerini çıkarması olasılığını azaltmaya çalışmaktadır. Birçok şirket daha sonra ithalat kotaları uygulamak ve ihracata bazı sınırlamalar koymak gibi ticari engelleri kullanarak tarifeleri değiştirmiş ve uzaklaştırmıştır.
DTÖ ve diğer kuruluşlar da tarifelerin yarattığı üretim ve tüketim sorunlarını çözmek için çalışmaktadır. Tarifeler, ürünlerin fiyatını yapay olarak şişirilmiş seviyelere yükselttiğinde, yerel üreticiler ilgileniyor ve aynı malları üretmeye başlıyor, ancak tüketiciler fiyat artışlarından dolayı daha az mal satın alıyorlar.
Küresel entegrasyon gelişmeye devam ederek mevcut tarifelerden ve ticari engellerden uzak kalıyor. Ek olarak, birçok hükümette halihazırda tarifelerde daha fazla indirim yapılması olasılığını artıran çok taraflı anlaşmalar var.
