Performans ölçümü, çalışan yönetiminin gerekli bir bileşenidir.Performansı güvenilir bir şekilde ölçmeden, işletmeler kimi terfi ettireceğini ve kimi ateşleyeceğini bilemez. Performansın nesnel ölçüleri, satış hacmi veya katılım gibi kesin terimlerle ölçülebilen standartlardır. Bu tür önlemlerin birçok avantajı ve dezavantajı vardır.
Güvenilirlik
Nesnel olarak doğrulanabilir performans standartları genellikle öznel standartlardan çok daha güvenilirdir. Nesnel standartlar miktar, hız ve verimliliği içerir. Bu standartlar matematiksel olarak ölçülebilir. Örneğin, bir telefonla pazarlama acentesi için performans standartınız satış hacmi ise, bunu dolar olarak ölçebilirsiniz. Eğer “atılganlık” gibi öznel bir standartınız varsa, denetçinin kararına güvenmeniz gerekir.
adalet
Nesnel performans standartları, öznel standartlardan daha eşitlikçidir. Öznellik veya çaba gibi öznel standartlar önyargılardan etkilenebilir, çünkü kusurlara seçici bir şekilde odaklanmak ve sevmediğiniz bir kişinin gücünü göz ardı etmek kolaydır. Öte yandan, ölçülebilir standartlar gizli önyargı (ırkçılık, cinsiyetçilik vb.) İle bükülmez, çünkü insan yargısındaki hatalara duyarlı değildir. Örnek olarak çıktı birimlerini alın. Birinin hedefe ulaşmadığına dair bir rapor alırsanız, çözülmesi gereken bir sorun olduğu konusunda güvenli bir şekilde karar verebilirsiniz. Bu, kişiyle olan ilişkinizden bağımsız olarak geçerlidir.
yüzeysellik
Nesnel standartlar biraz yüzeysel olabilir. Performans değerlendirme standartlarınızı tam olarak ölçülebilecek olanlarla sınırlarsanız, performansın en önemli yönlerinden bazılarını dışarıda bırakırsınız. Sonuç olarak, bir kişinin işe öğrenme ve kendini adama isteği, gelecekteki performansı gösteren IQ ve diğer ölçülebilir standartlardan daha iyidir. Bu faktörlerin nesnel olarak ölçülmesi zordur, çünkü bunları değerlendirmek için kendi gözlemlerinize güvenmeniz gerekir.
Sınırlamalar
Bazı alanlarda, nesnel performans ölçüleri çok yararlı veya uygulanabilir değildir. Psikoterapi veya psikiyatri gibi alanlarda, örneğin, objektif standartlar yanıltıcı olabilir. Bir hastanenin, psikiyatristlerini, ilaçlarını reçete ettikleri hastaların semptomlardan şikayet etmeyi bırakıp durdurmadıklarına göre değerlendirme politikası varsa, ağır yan etkileri olan güçlü ilaçları fazla reçete eden psikiyatrları ödüllendirebilirlerdi. Uygulayıcıların birebir insanlarla uğraştığı ve karmaşık, uzun vadeli sorunları ele aldığı alanlarda, öznel performans değerlendirmesi genellikle gereklidir.
