Fikri mülkiyet kavramı tamamen yeni bir şey değil, ancak dünya çapında ekonomi bir bilgi ekonomisi olarak bilinen şeye kaymaya başladığı için giderek daha önemli hale geldi. Bu değişim, özel döviz kurunda değerli olanı değiştirmeye başladı. Fiziksel nesneler veya topraklar yerine, bu yeni dünyadaki en önemli mülkiyet biçimi entelektüeldir, insan zihninin yaratıcı ürünleridir.
sahiplik
Neyin ve fikri mülkiyetin ne olmadığını tanımlamanın zor bir iş olduğu kanıtlanmıştır. Eleştirmenler, ayrımların en iyi ihtimalle keyfi olmaları konusunda suçlanıyorlar. Fiziksel bir şeyin mülkiyetinin açık olabileceği geleneksel mülklerin aksine, bir fikre sahip olma hakkı kimin karar vermesi çok zor olabilir. Entelektüel ürünlerin doğası gereği sürekli birbirinden evrimleşiyor ve ödünç alıyorlar. Neyin zor olduğunu kimin olduğunu anlamak.
"Bilgi Özgür Olmak İstiyor"
Fikri mülkiyet eleştirmenleri arasında ortak bir ifade, "bilginin özgür olmak istediği" dir. Yapılan argüman, entelektüel ürünlerin doğal olarak mümkün olan en geniş izleyici kitlesini ve yayılımını bulmasıdır. Korsanlığı durdurma girişimlerinin gösterdiği gibi, çok yüksek bir talep varsa tüketicilerin fikri mülkiyet almalarını durdurmak çok zordur. Fikri mülkiyet haklarını uygulama girişimi tüketicileri yabancılaştırıyor olabilir.
Sıfır olmayan Toplamlı
Fikri mülkiyet eleştirmenleri, kendisiyle daha eski mülkiyet biçimleri arasında daha fazla bir ayrım yapar, çünkü bu sınırlı bir tedarikte değildir. Fiziksel nesnelerden farklı olarak, kaç kişinin tek bir fikri mülkiyet hakkına sahip olabileceğinin bir sınırı yoktur. Bu potansiyel olarak büyümenin sınırsız olduğu ve bazılarının bir şeye sahip olması ile hiçbir şeye sahip olmayan arasında bir takasın olmadığı sıfır toplamlı olmayan bir ekonomi denilen şeyi yaratır.
Yaratıcıların Ödenmesi
Fikri mülkiyet savunucuları, entelektüel malların yaratıcılarının bir yaşamı sürdürebilmelerinin tek yolunun, fikri mülkiyet haklarının sürekli varlığından kaynaklandığını iddia eder. Birçok ünlü sanatçı ve yazar bu duruş için savundu. Bir başka argüman, fikri mülkiyet haklarının azalmasıyla, yaratıcı malların kalitesinin, yaratıcıların kendileri, zamanlarını ve enerjilerini entelektüel çalışmalarına adamaya devam etmek için daha az teşvik edeceği yönündedir.
