Çiftçiler bazen topraklarını farklı üreticilere kiralamayı tercih ediyorlar. Genellikle çiftlik yönetimi anlaşmaları olarak adlandırılan kira sözleşmeleri, çiftçilerin arazilerinin kullanımı için aldığı tazminat türüne ve kiracılarına karşı sorumluluklarına göre değişir.
Kırpma Paylaşımı
Mahsul paylaşımı, bir çiftlik yönetimi anlaşmasının en eski şeklidir. Çiftçiler topraklarını veriyorlar ve kiracılar gerekli tüm emeği yapıyorlar. Tohum, gübre, böcek ilaçları ve diğer malzemelerin maliyeti eşit olarak bölünmüştür. Mahsullerden elde edilen karlar, toprak sahibi ile kiracı arasında eşit olarak paylaştırılır.
Alternatif Anlaşmalar
Çiftçiler ayrıca belirli bir fiyata arsa kiralayabilir ve malzeme veya ekipman sağlama konusunda hiçbir rol oynayabilir. Ayrıca ekinlerden elde edilen karlarla da ilgilenmiyorlar. Diğer anlaşmalar bitkileri yetiştirmek, yetiştirmek ve hasat etmek için para alan bir yöneticiyi işe almayı gerektirir. Arazi sahipleri bütün masraflardan sorumludur ve tüm karlara hak kazanır.
Bireysel Terimler
Çiftçiler yönetim anlaşmalarını bireysel iş koşullarına göre uyarlar. Yüksek oranda kârlı mahsul yetiştirmek için kullanılan toprak, toprak sahibine bazen yüzde 70 daha büyük bir getiri sağlayabilir. Bazı durumlarda mal sahipleri, üretilen mahsulün bir yüzdesi karşılığında arsa kiralar.
