Bir dağıtım kanalı, bir ürünün orijinal üreticiden nihai müşteriye olan akışıdır. Geleneksel olarak, üreticiler mallar üretiyor ve ardından onları toptancılara satıyor, sonra onları perakendecilere satıyor. Perakendeciler tüketiciler için envanter tutar. Üreticiler, karı optimize etmek için geleneksel dağıtım kanalına alternatifler arayabilirler.
Toptancılara Satış
Bir dağıtım kanalının temeli, farklı şirket türlerinin sürecin farklı unsurlarında uzmanlaşmasıdır. Üreticiler ürün geliştirme ve üretim konusunda uzmanlığa sahiptir. Bazıları yüksek kaliteli çözümleri vurgularken, diğerleri düşük maliyetle seri üretime odaklanır. Üreticiler genellikle bir toptancıya satışa kadar depoda nihai stok tutarlar. Distribütör olarak da bilinen toptancı, perakendecilere veya tüketicilere dağıtım yapmak üzere depolarda envanter tutar.
Distribütörün Rolü
Toptan satışta uzmanlık, bitmiş malları makul oranlarda elde etmek ve onları pazarlamaktır. En iyi toptancılar, müşterilerin yüksek talep görmesini bekledikleri kalite veya değer odaklı ürünleri belirler. Perakendecilerle anlaşmalar yaptıktan sonra, toptancılar sık sık mağazalardaki siparişleri doldurmak için ürünler çeker ve gönderir. Bazı durumlarda, toptancılar doğrudan tüketicilere mal gönderir.
Müşteriye Perakende
Perakendecilerin uzmanlığı, envanteri el altında tutmak, toplu malları parçalamak ve müşteri hizmetleri sunmaktır. Perakendeciler, belirli hedef pazarların ihtiyaçlarını ve tercihlerini belirler ve eşleşecek mal ve hizmetler sunar. Geleneksel tuğla ve harç perakendecileri, toptancılardan mal alırlar ve yenileme için yenileme siparişleri verirler. Bazı perakendeciler, elektronik veri entegrasyonu yoluyla distribütörlerle bağlantı kurar ve satıcı tarafından yönetilen envanter olarak bilinen daha verimli bir sisteme girerler. Çevrimiçi perakendeciler ürünleri kendi dağıtım merkezlerinde tutabilir veya çevrimiçi siparişlerin yerine getirilmesi için distribütörlere güvenebilirler.
Alternatif Üretici Stratejileri
Ürün üreticileri geleneksel yolla sınırlı değildir. Bazı şirketler nihai ürünleri dağıtmak için daha karlı yollar buluyor. İnternet yetenekleriyle, üreticiler çevrimiçi olarak satış yapabilir ve tamamlanan ürünleri doğrudan kendi dağıtım merkezlerinden gönderebilir. Bu strateji ileri dikey entegrasyon olarak bilinir. Geleneksel dağıtım adımlarını ortadan kaldırmak, ilave maliyetleri de azaltır. En büyük zorluk, üreticilerin kendileri için güçlü olmayan pazarlama, taşımacılık ve lojistik ile tüketici hizmetleri yeteneklerini geliştirmeleri gerektiğidir. Üreticiler ayrıca, malları tüketicilere pazarlama haklarına izin vererek, toptancı ya da perakendecilerle özel anlaşmalar yapabilir. Bu strateji, yüksek hacimli veya iyi markalı bir perakendeci, birden fazla satıcının açık erişimle elde edebileceğinden çok özel haklarla daha fazla gelir elde etmesi durumunda etkilidir.
