Şerefiye, hissedarların özkaynakları üzerinde dolaylı bir etkiye sahip olabilir, çünkü işletmenin, rekabetten daha sağlam bir üne, popülariteye ve veya daha iyi bir ürüne sahip olduğu algısına dayanır. Bu rekabet avantajı, satışların artması ve hissedarlar arasında dağıtılabilecek birikmiş karların artmasıyla sonuçlanma potansiyeline sahiptir. Şerefiye kazanç faaliyetlerini doğrudan etkilemediğinden, kazanılmamış kazanç haline gelmez ve hissedarlara dağıtılamaz.
İyi niyet
Şerefiye, bir işletmenin itibar ve gelir potansiyeli temelinde belirlenen maddi olmayan bir varlıktır. İşletmenin algılanan değerine dayanan özneldir. Örneğin, potansiyel bir alıcı, algılanan popülerliğin yanı sıra tarihsel satışlara dayanarak önemli miktarda trafik oluşturan bir perakende mağazası satın almayı düşünüyorsa, varlıkların gerçeğe uygun piyasa değerinden daha yüksek bir fiyat teklif etmeye istekli olacaktır. Şerefiye, satın alma fiyatına eşittir, toplam varlıklar.
Hisse Senedi Eşitliği
Bir işletme sahiplerinin şirkete finansal bir yatırımı veya çıkarları vardır. Sahipler veya ortaklar tarafından yapılan katkılar ve dağıtılmamış kazançlar, hissedarların özkaynaklarını oluşturur. Katkılar veya mal sahibi yatırımı da ortak hisse senedi olarak adlandırılır. Dağıtılmamış kazançlar belirli bir süre boyunca daha az masrafa eşit gelirler ve genellikle bir mali yılın veya takvim yılının sonunda gerçekleşen kapanış muhasebesi girişleridir. Dağıtılmamış kazançlar esas olarak şirketin net geliri olduğundan, bu kazançların işletmeye dağıtılıp dağıtılmayacağını belirlemek hissedarlara bağlıdır.
Şerefiyenin Hissedarların Özkaynaklarına Doğrudan Etkisi
Maddi varlıklar artı şerefiye toplam yükümlülük ve özkaynaklara eşittir. Şerefiye, gelir faaliyetlerinden kaynaklanan bir varlık olmadığından, elde tutulan kazançların bir parçası olmaz. Sonuç olarak, hissedarlar arasında dağıtılamaz. Şerefiye, hisse senedi sermayesini doğrudan etkilemez.
Finansal Tablolar ve Şerefiye
Tüm ticari işletmelerin finansal tabloları, işletmenin varlık, borç ve özkaynak arasındaki ilişkiyi tanımlayan muhasebe denklemi ile temsil edilir. Varlıklar borçlara artı özkaynaklara eşittir. Borçlar, işletme tarafından borçlar, krediler veya ödenecek hesaplar şeklinde borçludur. Özkaynak, menfaat sahiplerinin şirkete sağladığı faiz, katkısı ve birikmiş karlardan elde ettiği kazançtır. Bilanço, bu ilişkiyi açıkça gösteren finansal tablodur. Varlıklar arasında nakit, alacak hesapları, işletmeye ait mülk veya teçhizat ile şerefiye bulunur. Bunlardan, şerefiye, nesnel bir piyasa değeri bulunmadığından maddi olarak kabul edilir.
