Basındaki özgürlükçü ve sosyal sorumluluk teorileri arasındaki temel fark, özgürlükçülerin hükümet gibi bir şeyden “özgürlük” istediği ve sosyal sorumluluk savunucularının da insanlar için “özgürlük” istediğidir. Uyumsuz olmamakla birlikte, gruplar medya kuruluşlarının faaliyet gösterdiği ve haber hikayeleri bildirdiği için iki karşıt görüş olarak görülüyor. "Basın" terimi genellikle gazeteler gibi yazılı basımlarla ilgilidir, ancak radyo, TV ve çevrimiçi medya dahil olmak üzere tüm haber ve güncel olayları temsil etmek için de kullanılabilir. Libertaryalılar ve özgürlükçü basın, tüm insanların tüm bilgilere maruz kalması gerektiğine ve neye inanacaklarına kendileri karar verme yeteneğine sahip olduklarına inanıyor. Sosyal sorumluluk savunucuları ve sosyal sorumluluk yazarı, medyanın bir millet veya toplumun ortak yararına karşı bir görevi olduğuna inanıyor. Görev bir bütün olarak halkın yararına; liberterler, toplum üzerindeki etkilerinden bağımsız olarak basın özgürlüğünün sınırsız olanaklarına inanıyor.
Görüş Çeşitliliği
Kurucu tüzüklerinin bir parçası olarak, sosyal sorumluluk basın kuruluşları genellikle çeşitli görüşlerde bulunmaktan sorumludurlar. Bu kuralın istisnaları aşırı nitelikte görüşler olma eğilimindedir. Liberter medya kuruluşlarının böyle bir sorumluluğu yoktur. Çok çeşitli özgürlükçü yayınlar ve prodüksiyonlar daha geniş bir fikir yelpazesi sunar, ancak sosyal sorumluluk organizasyonunun menzilini sağlamada hiçbir ihtimal yoktur. Editörler ve sahipler işe alımın kontrolünü tamamen elinde tutarlar ve farklı görüşlere sahip yazarlar kiralamak zorunda kalmazlar. BBC ve Amerika’nın NPR’leri her görüş grubuna eşit zaman vermek için kiralanmaktadır.
Finansman
Hem sosyal sorumluluk hem de özgürlükçü basın kuruluşları temel olarak devlet finansmanından bağımsızdır. BBC gibi sosyal sorumluluk kuruluşları, varlıklarını genel nüfustan çıkarılan vergilere televizyon lisansı şeklinde borçludur. Bu, finansal istikrarın tadını çıkarma olasılıklarının daha yüksek olduğu anlamına gelir. Karşılık olarak, BBC Trustee Diane Coyle'ye göre, kendilerini finanse eden insanlara karşı bir görevleri var, ancak hiçbir kimseye veya şirkete bağlı değiller. Bu tür örgütleri devletin “kuklaları” olmaktan korumak için genellikle yasal çerçeveler mevcuttur. Özgürlükçü basın, hissedarlarına, holding şirketlerine veya bireysel sahiplerine cevap verir.
İçerik Kalitesi
Liberter medya kuruluşlarının, paydaşlarının yanı sıra çekirdek bir izleyici kitlesini memnun etmesi gerekiyor. İçerik, kaç yeni okuyucunun ilgisini çektiği, ne kadar eğlenceli olduğu ve kuruluşlarına fon sağlayanların görüşleri ile nasıl ilişkili olduğu ile belirlenir. Bu faydalar genellikle finansal maliyete karşı tartılır. Sosyal sorumluluk merkezlerinin ortak yararı gözetme yükümlülüğü vardır ve belgeseller, güncel olaylar programları ve kilit siyasi olayların kapsamı gibi yüksek kaliteli içerik sağlama görevini üstlenirler.
Medya Etiği
Sosyal sorumluluk noktaları, İngiltere’de onurlu uygulamalar, önyargılardan kurtulma ve fırsat eşitliği gerektiren katı medya etiği yasaları ile yönetilmektedir. Bu kuruluşların çalışmaları genellikle bağımsız bir inceleme kurulu veya medya gözlemcisi tarafından denetlenir. İngiltere'deki ve birçok ülkedeki ulusal medya yasaları, aynı zamanda liberter satış noktaları için iyi uygulama yönergeleri ortaya koymaya çalışmaktadır. Okuyuculardan gelen şikayetlere cevap veren kamu denetçileri ve medya bekçileri tarafından düzenlenmektedir. Liberter satış noktaları tarafsız davranma zorunluluklarından muaftır, ancak hakaret, iftira ve hikaye almak için yasadışı yöntemler kullanma konusundaki ulusal yasalara tabidir.
Hesap Verebilirlik ve Şeffaflık
Sosyal sorumluluk medyası, iç çalışmalarını halka sunmalı, hesaplarını ifşa etmeli ve halkın şikayet yapması için araçlar sağlamalıdır. Liberter haber yayınlarının böyle bir yükümlülüğü yoktur; Bu nedenle, bireysel yayın, kendisini halka açıp açmayacağına karar verir.
