Mağaza kiralama gibi ticari kiralama, konut kiralamasından farklı olan endişeleri içerir. Kiracı maliyetleri genellikle çok daha yüksektir, kira süresi genellikle daha uzundur ve ticari mal sahipleri genellikle mülkün kullanımını konut sahiplerinin kullanımından daha fazla kısıtlar. Devlet hukuku aynı zamanda böyle bir anlaşmanın hazırlanmasında rol oynamaktadır.
Açıklama
Kiralanan mülk net bir şekilde açık bir şekilde tanımlanmalıdır. Çoğu durumda, kiracı ortak alanların ortak kullanımıyla birlikte bir binanın bir bölümünü kiralayacaktır. Taraflar yasal adlarıyla da tanımlanmalıdır. Birçok dükkan kiralama sözleşmesinde, bir veya iki taraf, şirketler veya limited şirketler (LLC) gibi şirketlerdir. Bu durumda, şirket ticari ismi değil, yasal adı ile listelenmelidir. Şirketler yerine bireysel temsilciler anlaşma imzaladıklarından, imza hattı açıkça temsilcinin şirket adına imza attığını açıkça belirtmelidir, böylece sözleşmenin ihlali nedeniyle müştereken sorumlu tutulmayacaktır.
Ödeme ve Süre
Anlaşma kiralama süresini tanımlamalıdır. Konut kiralarında süre genellikle bir aydır. Birçok ticari kiralamada, süre üç ay veya daha da uzundur. Kiralama süresinin miktarı dönem cinsinden belirtilmelidir - eğer ki kira her üç ayda bir ödenirse, örneğin rant "ayda 1000 $" yerine "3.000 $" olarak verilmelidir. Kira süresinin belirtilmesi ve sözleşmenin süresinin yenilenebilir olup olmadığını belirtmesi gerekir. Yenilenebilir ise, normalde bir son teslim tarihi vardır - eğer hiçbir taraf diğerine kira sözleşmesini bitirme niyetini diğerine bildirmezse, örneğin, kira otomatik olarak yenilenir.
Güvence bedeli
Teminatın miktarı, kiracıya iade şartları ve iade için son teslim tarihi ile birlikte belirtilmelidir. Bazı durumlarda geri dönüş gecikmesine izin verilir; örneğin, mal sahibinin telefon faturasının gelmesini beklemesi gerekiyorsa, herhangi bir miktarın düşülmesinin gerekip gerekmediğini öğrenmek için. Birçok ülke normal aşınma ve yıpranma için güvenlik depozitosundan indirim yapılmasını yasaklar.
Kısıtlamalar
Pek çok dükkan sahibi, örneğin reklam tabelaları koymak gibi, kiralık mülkleri değiştirmek istiyor. Anlaşma, hangi tür değişikliklere izin verildiğini belirtmelidir. Kanunen, özel olarak yetkilendirilmedikçe büyük değişikliklere izin verilmez. Örneğin, bir ev sahibi, mülkün pazar değerini arttırsa bile (yasal terminolojideki "iyileştirici atıklar" olarak bilinir), bir otopark için çimenli bir alanı döşemek için kiracıyı dava edebilir. Kiracı ayrıca sözleşme süresi boyunca mülkün kullanımını değiştirmesi de yasaklanabilir - örneğin bir ev eşyasını yetişkin bir kitapçıya çevirerek - ev sahibi belediye imar yasalarına aykırı davranmaz.
