Tıpkı insanlar birbirlerinden farklı olduğu için motivasyon özellikleri de farklıdır. Asıl soru, bazı çalışanların küçük işlerde çok çalışmasını sağlayan, bazıları ise önemli, ödüllendirici ve önemli olanlara esnemektir. Fark, kişisel motivasyonun doğası ve yapısıdır. Bu teorilerin çoğu örtüşüyor ve hiçbiri gerçekten dışlayıcı değil.
Edinilmiş İhtiyaçlar Teorisi
Muhtemelen tüm motivasyon teorilerinde en yaygın olanı, somut somut dış hedeflere ulaşma çabasıdır. Edinilen İhtiyaçlar üçtür: Başarı, Bağlılık ve Güç. Başarı, kişinin yetkinliğini gösterme arzusuna atıfta bulunur. Bu, övgü ve iyi yapılan bir iş için içsel refah duygusuyla kendini gösterir. Bu öncelikle motivasyona bencilce bir yaklaşımdır. Üyelik ekip oluşturmaya daha yakın. İnsanlar etraflarındakiler tarafından motive edilir. Birlikte çalışmaktan ortaya çıkan espirit d'corps fikrini seviyorlar. İnsanlar zorlu sıkıntılara girdiklerinde birbirlerine yaklaşıyorlar. Son olarak, Güç başka bir bencil sürücüdür; birey, bu tür işlerin üretebileceği otorite için görevleri tamamlar.
Kontrol Teorisi
Edinilmiş İhtiyaçlardan daha zekice Kontrol. Burada birkaç sorun var. İlk olarak, kontrol tarafından motive edilenler, güç tarafından motive edilenlerden farklıdır. Kontrol, birinin çevresini denemek ve hükmetmek için kullanılan iç sürücüdür. Ancak makul insanlar her şeyi kontrol edemediklerini bildiklerinden, kontrol edebileceklerini seçerler. Bu nedenle, kendi içindekilerinden bağımsız olarak belirli görevler, dış çevreye bir iz bırakma uğruna gözaltına alınabilir. En iyi ihtimalle, kontrol tipleri akıllı ve hedefe yönelik, etrafındakileri sipariş ve tahmin edilebilirliğe indirgemek isteyenlerdir.
Beklenti teorisi
Birçok motivasyon teorisi gibi, hedefin niteliği de genellikle göz ardı edilir. Motivasyon teorisi, hedefin kendisine odaklanmak yerine, oyuncu içinde neler olup bittiğini görme eğilimindedir. Bu durumda, hedef arayıcı, yetkinlik göstermek isteyendir ve bu nedenle, nispeten güvenli görünen hedefleri seçebilecekleri yüksek bir beklentiyle seçecektir. Beklentiye özgü üç değişken var. İlk olarak, hedef bittiğinde oyuncu için bir şey var. Hedefin kendisinde genellikle yetkinlik ve başarı hissi göstermeye odaklanan “algılanan bir sonuç” vardır. İkincisi, işin kendisi asgari sıkıntılarla yapılabilir. Bu, motivasyonun en yaygın ve önemli temel teorilerinden biri olmaya devam etmektedir. Sonunda, kişinin egosu görevde biraz dinlenecek. Başka bir deyişle, eldeki görev kişinin yeteneklerini gösterecek ve herkese ne kadar yetenekli olduğunu gösterecektir.
