Para kazanmanın yolları olarak, tahviller genellikle tercih edilen hisse senedinden daha iyi bir teklif olarak kabul edilir. Ömür boyu kısıtlıdır ve ödedikleri faiz temettü ödemelerinden düşüktür. Öte yandan, tercih edilen hisse senedi yoluyla elde edilen para eşitliktir ve bu nedenle şirketin defterlerine borç olarak gösterilmemektedir. Bu, şirketin gelecekteki kredi notu için önemlidir. Ayrıca, nakit parası olan şirketler için tercih edilen hisse senedi daha cazip gelebilir, çünkü gelecekteki tahvillerin ödemeleri için aynı zorunluluklara sahip değildir.
Borç veya Özkaynak
Tahviller borç olsa da, tercih edilen hisse senedi özkaynaktır. Bu, tahvillerin bir şirketin defterlerinde borç olarak görüneceği anlamına gelir. Tercih edilmeyen hisse senedi olması durumunda, bu durum kredi notu konusunda endişeli olan şirketler için para kazanmanın daha iyi bir yolu olmasını sağlar. Bunun nedeni, düşük bir kredi notunun yüksek borçlanma maliyeti anlamına gelmesidir.
Vergi Sorunları
Borç ve öz sermaye arasındaki farkın, ihraç eden şirketler için önemli vergi etkileri vardır. Bir şirket tahvillere ödenen faiz aleyhinde vergi indiriminde bulunabilir, ancak tercihli hisse senedi için ödenen temettüler için talepte bulunamaz. Bunun nedeni, hem ortak hem de tercihli hisse senetleri üzerindeki temettüler, bir şirketin vergi sonrası karından ödenmesidir. Bir şirketin tercih edilen hisse senedine ödenen temettülere karşı vergi tasarrufu yapmasının bir yolu, hisse senedini önceden kurulmuş bir güven yoluyla ihraç etmektir. Bazen, tercih edilen hisse senetlerini tahvillerden satmak daha kolay olabilir çünkü kurumsal - ancak bireysel değil - ABD yatırımcıları tercihli hisse senedi satın aldıklarında vergi tasarrufuna hak kazanırlar.
Ödemeler
Hem tercihli hisse senedi hem de bono sahipleri, periyodik olarak sabit ödemeler alırlar. En çok tercih edilen hisse senetleri üç ayda bir temettü, tahvilleri de altı ayda bir faiz öderler. Tahvillerle mi yoksa tercihli hisse senedi yoluyla mı para toplanacağına karar verirken, şirketlerin gelecekteki yükümlülükleri hakkında düşünmeleri gerekir. Tercih edilen hisse senetleri daha fazla esneklik sunar, çünkü nakit problemi olan şirketler temettü ödemelerini askıya alabilir ve ihraç edilen hisse senedinin türüne bağlı olarak, sonradan gecikmiş borçları geri öderler veya kaybederler. Tahvillerle bunu temerrüde düşmeden yapamazlar.
Öte yandan, temettü ödemeleri genellikle tahvillere faiz vermekten daha pahalıdır, çünkü birincisi kârdan gelir, ikincisi ise vergi öncesi giderdir. Ayrıca, tercih edilen hisse senetleri tahvillerden daha düşük bir kredi notuna sahip olduğundan, “tercih edilenler” üzerindeki verim genellikle tahvillerden daha yüksektir.
hayat
Tahviller, tercih edilen hisse senetleri üzerinde bir avantaja sahip olabilir, çünkü ömürleri sınırlıdır ve bir şirketin faiz ödeme yükümlülüğü sona erdiğinde sona erer. Tercih edilen hisse senedi sabit bir vade tarihine sahip değildir ve bu nedenle, bir şirketin temettü ödeme yükümlülüğü sınırsız olabilir. Tabii ki, hem bonolar hem de tercih edilen hisse senedi çağrılabilir ve ihraççı şirkete bunları geri alma hakkı verir. Genellikle, bir şirket bunu yapmaya karar verdiğinde, pazarın teklif ettiğinden daha yüksek oranlar ödemek zorunda kalır.
konvertibilite
Eğer dönüştürülebilirlerse, hem bonolar hem de tercih edilen hisse senedi veren şirketin ortak hisse senetine dönüştürülebilir. Bu hem şirket hem de yatırımcılar için çekici olabilir. Tahvil ihracı durumunda şirket, borcu özkaynağa dönüştürerek veya - hisse senedi durumunda - sermaye kazancından faydalanarak kredi notlarını iyileştirebilir.
