Bir yabancının iş için Amerika Birleşik Devletleri'ne taşınması için, bireyin ülkede çalışmak için vize alması gerekir. Süreç, önce çalışanı doğrudan hükümete iş vizesi için uygulayamadığından, belirli bir pozisyon için onu işe almak isteyen bir işveren bulmakla başlar. İşveren daha sonra "çalışma izni" veya "çalışma vizesi" olarak da adlandırılan bir çalışma vizesi için dilekçe verecektir. Göçmen işçiler istihdam etmek isteyen şirketlerin pozisyon için doğru vizeyi seçmeleri ve daha sonra genellikle bir göçmenlik avukatı yardımı ile uygun evrak ve ücretleri ibraz etmeleri gerekecektir. Süreç uzun ve pahalı olabilir ve mevcut istihdam vizesinin sınırlı sayıda olması, başvuruda bulunan ve kalifiye olanların çoğunun onaylanmayacağı anlamına gelir.
İstihdam Sponsorluğu Nedir?
Bir şirket ABD'de belirli bir iş pozisyonunu doldurmak için nitelikli bir aday bulamadığında, ülke dışından bir çalışanı işe almayı seçebilir. Bunu yapmak için doğru adayı bulmaları ve ardından uygun evrakları doldurmaları ve vize almak için gereken ücretleri ödemeleri gerekir. ABD'de iş arayan yabancı işçiler kendileri için vize için başvuruda bulunamadıkları ve bir işverenin onlar için yapması gerektiğine, sürece iş sponsorluğu denir.
İstihdam Vize Türleri
Potansiyel çalışanlar için istihdam türüne, çalışan / işveren ilişkisinin niteliğine ve diğer birçok faktöre bağlı olarak birçok vize türü mevcuttur. Her vize türü farklı bir başvuru süreci gerektirir, yeterlilikler için kendi kurallarına ve benzersiz bir ücret yapısına sahiptir. En yaygın vize türlerinden bazıları şunlardır:
- 'H-1 B: Bunlar, ABD'deki en yaygın çalışma vizeleridir. Bu vizeler, talebi karşılamak için yeterli sayıda Amerikan çalışanının bulunmadığı belirli meslek mesleklerinde yabancı işçiler için tasarlanmıştır. Bir çalışanın bu vizelerden birini alması için, kendi alanında en az bir lisans derecesine veya bir dereceye kadar eşdeğer deneyime sahip olması gerekir (yüksek lisans veya daha yüksek bir dereceye sahipse vize piyangoda kabul edilme şansı daha yüksek olacaktır., olsa). H-1B vizesi, işçinin ABD'de üç yıla kadar kalmasını ve çalışmasını sağlar. Vize bir kez yenilenerek çalışanın Amerika'da altı yıla kadar kalmasını ve çalışmasını sağlar. Bu vizelerle, çalışan eşini ve çocuklarını getirebilir ve bazı eşler bile çalışabilir.
- 'H-2A: Amerikan tarım endüstrisi, yabancı işçilerin genellikle mevsimlik hasatlara yardım etmesini gerektirir çünkü bu rolleri dolduracak kadar az yerli işçi vardır. Özel olarak geçici tarım işçileri için tasarlanan bu vizelerin girdiği yer burasıdır. Herhangi bir yılda sınırsız sayıda vize vardır, bu nedenle işverenlerin H üzerinden işçi elde etmek istiyorlarsa bir çekiliş sistemi ile mücadele etmeleri gerekmez. 2A programı. Bu vizelerle, bir çalışan ilk çalışma süresi boyunca kalabilir, ancak vize toplamda üç yıla kadar bir yıllık artışlarla yenilenebilir. Bu çalışanlar eşlerini ve çocuklarını getirebilirken, aile üyeleri çalışmayabilir.
- B-1: Bu vizeler, bireylerin ABD'ye ticari amaçlar için seyahat etmelerine izin verir, ancak ikamet amaçlı değildir. Bu vizeler işle ilgili olmakla birlikte, bu vizeler altında seyahat edenlerin iş sponsorluğu gerektirmezler, ancak birey tam seyahatini kapsayacak fonlara sahip olduğunu ve ABD dışında daimi bir ikamet sahibi olduğunu gösterebilmelidir. eve dönüşünü teşvik etmek için diğer bağlar gibi. B-1 vizeleri, yatırımcı toplantıları, ürün tanıtımları veya fuarlar gibi işlerin yürütülmesi için kullanılabilirken, bu vizeleri kullanan ziyaretçiler, bir ülkeyi ziyaret ederken ABD’deki bir kuruluştan ödeme yapamaz, kazançlı iş arayabilir veya ödeme alabilir. B-1 vizesi alan kişiler altı ay kalabilirler ve vizeler bir yıla kadar olan toplam kalış için bir kez yenilenebilirler. Bu vizeler bağımlı vizelerin dahil edilmesine izin vermez, bu nedenle eşler ve çocuklar için B-2 "zevk için ziyaretçi" vizesi almaları veya evde kalmaları gerekir.
- L-1: Bu vizeler, Amerika Birleşik Devletleri'nde işverenlerin yer değiştirmesini istediği yerlerdeki bir şirket tarafından Amerika dışında çalışan işçiler içindir; örneğin, Hindistan’daki bir Google ofis konumundaki bir çalışanın Silikon Vadisi ana kampüsüne aktarılması gerekiyorsa. Bu nedenle, bu vizeler yer değiştirme vizeleri olarak bilinir. Her yıl düzenlenen L-1 vizelerinin sayısında bir sınırlama yoktur. Çalışan başlangıçta üç yıl kalabilir, ancak vize L-1B vizesi altında beş yıla veya L-1A vizesi altında yedi yıla kadar yenilenebilir. H-1B vizesi sahipleri gibi, bu vizeleri alan kişiler ailelerini yanlarında getirmeyi seçebilir ve eşleri bile çalışabilir.
İş Vize Sponsorluğu Maliyeti
ABD’de geçici ikamet için bir çalışana sponsorluk yapmanın maliyeti oldukça yüksektir. Bu, Amerikalı bir işçi veya ülke dışından birisini işe almanın maliyet açısından faydalı olup olmayacağına karar verirken göz önünde bulundurulması gereken bir şeydir. Vize masrafları türüne göre değişmekle birlikte, en yaygın çalışma vizesi olan H-1B, devlet ve avukatlık ücretleri de dahil olmak üzere 2,500 ila 8,000 dolar arasında olabilir.
Uygulamanın temel maliyeti sadece 460 dolar, ancak bazı şirketler Amerika'da beceri kıtlığı için programlara fon sağlamak için 500 dolarlık dolandırıcılık karşıtı ücret, 750 dolar veya 1500 dolarlık bir ücret ve hatta şirkette istihdam ederse 4,000 dolarlık bir ücret de dahil olmak üzere daha fazla ödemek zorunda kalabilir. yarısından fazlası diğer ülkelerden gelen en az 50 çalışan. Vize onaylanmadıysa, başvuru ücretleri iade edilmeyecektir.
Süreç özellikle karmaşık olduğundan ve bir formdaki bir kutuyu yanlış doldurmanız bile vizenin reddine neden olabilir, her zaman 1.000 ila 3.000 dolar tutarında bir göçmenlik avukatıyla birlikte çalışmanız önerilir.
İstihdam vizesi için ödeme yapacak paraya sahip olmanın yeterli olmadığını belirtmekte fayda var. Bir H-1B vizesi için onay almak için, çalışanınıza, Çalışma Koşulları Uygulaması tarafından tanımlanan geçerli ücreti ödemek için gerekli nakit akışının olduğunu kanıtlayabilmelisiniz. Bu, bazı büyük şirketler için bir sorun değil, ancak yabancı işçi istihdam etmek isteyen birçok girişim bu işi zor bulabilir. Bu yeni şirketler başlangıçta düşük nakit akışına sahip olabileceğinden, bunun yerine risk sermayesi yatırımları, iş planı, işçi sözleşmeleri ve ofis kiraları gibi kanıtlar içeren gelir, meşruiyet ve istikrar kanıtı göstermeleri gerekecektir.
Çalışanlara İş Vizesine Nasıl Sponsor Olulur
Genel olarak konuşursak, bir çalışanın çalışma vizesine sponsor olmak istiyorsa herhangi bir şirketin yapması gereken ilk şey, bir göçmenlik avukatı kiralamaktır. İşlem son derece karmaşık olabileceğinden ve gerekli tüm belgeleri sağlamak ve tüm evrakları uygun şekilde doldurmak için önemli olduğu için, göçmenlik sürecinde uzmanlaşmış bir avukat olmadan ilerlemeniz nadiren tavsiye edilir.
Daha önce belirtildiği gibi, vize işlemi, söz konusu türe göre değişmektedir, ancak en yaygın vize için H-1B, size yardımcı olacak bir avukatınız olduğunda, İşçi Başvurusu Başvurusu'nu aşağıdaki dilekçeyle doldurarak başlamanız gerekecektir. ABD Çalışma Bakanlığı. Bu evrak, çalışanı işe alırken Amerikan işgücü havuzunu olumsuz yönde etkilemeyeceğinizin kanıtıdır. Çalışana geçerli bir ücret ödenmesi, pozisyondaki diğer işçilerle aynı faydaların sunulması, onu işe almanın diğer çalışanların çalışma koşullarını etkilemeyeceği ve işyerinde herhangi bir iş anlaşmazlığı veya iş kesintisi olmayacağı konusunda anlamanız gerekecek. Onu işe almayı kabul ettiğin zaman. Pozisyonuna bağlı olarak, bir iş sertifikasına da ihtiyacınız olabilir; bu, belirli bir bireyin şirketiniz için çalışması gerektiğini ve bu pozisyonu doldurmak için ABD işçi havuzundan karşılaştırılabilir bir çalışan bulamadığınızı göstermek anlamına gelir.
İşçi Durumu Başvurusu'na uygun bir şekilde baktığınızda, çalışan adına bir dilekçe sunmanız gerekecektir. Başvurunuz ve dilekçeniz onaylandıktan sonra, ABD Vatandaşlığı ve Göçmenlik Hizmetleri tarafından 1 Nisan çekilişini beklemeniz gerekecektir. H-1B vizesi için yıllık başvuru sayısı her yıl mevcut 65.000 vizeyi aştığından, her şirket uygun başvuruların rastgele seçilmesiyle onaylanmaları gerektiğini ummalıdır. Yüksek lisans veya daha yüksek lisans derecesine sahip olanlar için 20.000 daha fazla vize var, bu yüzden bu yüksek öğrenim belgesine sahip çalışanları işe almak için para ödüyor.
Göçmenlerin İstihdamının Yararları
ABD dışındaki işçileri işe almanın en belirgin yararı, özellikle H-1B veya H-2A vize programları aracılığıyla, işverenlerin, belirli bir işi yapabilecek ya da yapmayacak kadar yeterli sayıda ABD işçisinin olmadığı rolleri doldurmasına izin vermesidir. H-1B vakalarında, bu, oldukça teknik bir alanda yeterli vasıflı işçi bulunmadığı anlamına gelebilir ve H-2A vakalarında, Amerikalıların tarım sektöründe düşük ücretli işler yapmak istemedikleri anlamına gelebilir. Her iki durumda da, çalışanların ülke dışından getirilmesi, bir işverenin işi yapmak için istekli ve istekli olan yepyeni bir işçiye dokunmasına izin verir.
İçinde yeterli bulunmadığı takdirde, ülke dışından işçi almanın bariz bir zorunluluğunun yanı sıra, işe alım yapan göçmenler ayrıca yaratıcı endüstrilerdeki şirketler için özellikle faydalı olabilecek bir şirkete yeni bakış açıları getirebilir. Farklı bir geçmişe sahip birine sahip olmak, fikirler çalışanlar arasında ileri geri alındığından, tüm çalışanlar arasında yaratıcılığın artmasına yardımcı olabilir.
Ek olarak, yalnızca dili konuşan değil, aynı zamanda belirli bir bölgenin veya ülkenin kültürünü ve geleneklerini bilen çalışanlara ihtiyaç duyan uluslararası anlaşmalara sahip şirketlere de faydalı olabilir. Bir ülke Amerika'daki işlerinin çoğunu yapsa bile, bu durum göçmen topluluklarının müşterilerinin büyük bir bölümünü oluşturması durumunda faydalı olabilir.
İşe Alım Göçmenlerinin Dezavantajları
Tabii ki, vize başvuru sürecinin önemli maliyetinin yanı sıra, göçmen işçileri işe almanın daima dezavantajları vardır. Örneğin, bazı insanlar farklı kültürlerden birçok insanla çalışmanın fayda olduğunu düşünürken, aynı zamanda kendilerini açık fikirli olduğunu düşünenlerle bile sorunlara neden olabilir. Bunun nedeni, benzer kültürel geçmişe sahip kişilerin iş arkadaşları arasında davranış için kabul edilebilir sosyal normları bilmeleridir. Farklı kültürlerden gelen insanların yanlışlıkla birbirlerini incitmeleri kolay olabilir.
Göçmenler akıcı bir şekilde İngilizce konuşamıyorsa, çalışanlar arasında ortak bir dil olmadığında iletişim bozulmalarına neden olabileceği için başka bir problem ortaya çıkabilir. Bazen, iki göçmen çalışan, kendi dillerinde konuşursa, dili konuşamayan çalışanların dışarıda bırakıldığını veya hatta bıkkın hissettiğini hissettirirse, rahatsızlık duyabilir.
