Transfer Fiyatlandırması Politikası Nedir?

İçindekiler:

Anonim

Transfer fiyatlandırması, hem sahip olunup hem de aynı ana şirkete rapor verdiğinde bir şirketten diğerine ödenen fiyatı temsil eder. Transfer fiyatlandırma politikası, iki şirket tarafından ürün veya hizmet için fiyat belirlenirken uygulanan yaklaşımı belirler. Şirketler, farklı hedeflere ulaşmak için farklı transfer fiyatlandırma politikaları kullanırlar.

Dış Piyasa Fiyatı

Bazı şirketler, tüm şirketler arası işlemlerde dış piyasa fiyatını içeren bir transfer fiyatlandırma politikası uygulamaktadır. Nakliye tesisi, alıcı tesise, kuruluş dışındaki müşterileri de aynı fiyatla ücretlendirir. Alıcı firma aynı ürünü veya hizmeti kuruluşun dışında daha ucuz bir fiyata alabilirse, bunu yapmaya teşvik edilir. Bu politikanın avantajı, tüm işlemlerin, şirketin karlarını en üst düzeye çıkarmasını sağlayan yüksek piyasa fiyatından gerçekleşmesidir. Bu politikanın dezavantajı, şirket dışından satın alırken şirketin kalite üzerindeki kontrolünü kaybetmesidir.

Katkı Marjı Yaklaşımı

Transfer fiyatlandırması politikalarına katkı payı marjı yaklaşımını teşvik eden şirketler, nihai ürünün katkı payını, katkıda bulunan tüm tesislerle paylaştırdı. Şirket nihai ürünü bir müşteriye sattığında, şirket bu ürünün katkı payı marjını belirler. Katkıda bulunan her tesis, bileşenin maliyetini belirler ve aynı katkı payı marjını o bileşene uygular. Maliyet artı katkı payı, bileşenin transfer fiyatına eşittir. Bu politikanın avantajı, katkı payının tüm tesisler arasında eşit olarak paylaşılmasıdır. Dezavantajı, ürün sonunda nihai müşteriye satılıncaya kadar transfer fiyatının bilinmemesidir.

Maliyet Artı Yaklaşım

Maliyet artı yaklaşımı kullanarak transfer fiyatlandırma politikası uygulayan şirketler, nakliye tesislerinin maliyetleri telafi etmesini ve bu sitenin kârına katkıda bulunmak için ek bir tutar sağlar. Nakliye tesisi, maliyetlerini hesaplar ve bu maliyete önceden belirlenmiş bir yüzde ekler. Bu politikanın avantajı, hesaplamanın yapılması basit olmasıdır. Dezavantajı, nakliye tesisinin maliyetlerini yönetmek için bir teşvike sahip olmamasıdır.

Anlaşmalı Transfer Fiyatı

Anlaşmalı bir transfer fiyatlandırma politikası kullanmak, her tesise şirket içi transferlerde kullanılacak fiyatı belirleme konusunda bir miktar yol gösterir. Nakliye tesisi, ürün maliyetini hesaplayarak en düşük fiyatı belirler. Alıcı tesis, şirket dışındaki benzer bir ürün için ne kadar ödeyeceğini araştırarak en yüksek fiyatı belirler. İki şirketin yöneticileri ortada bir fiyatla buluşuyor ve görüşüyorlar. Bu politikanın avantajı, her iki şirketin de fiyatlandırma kararında sahipliğini hissetmesidir. Dezavantajı, kontrolün ana şirkete değil, iki yöneticiye verilmesidir.