Amerika Birleşik Devletleri'nde, İç Gelir Kanunu'nun S Bölümünde vergilendirilmek üzere seçilen uygun şirketler, S Şirketleri olarak tanımlanmaktadır. Tipik olarak, S Şirketlerinin sahipleri, S Corporation'ın kazanıldığı yıldaki gelirleri veya kesintileri üzerinden vergi öderler ve dağıtım sırasında vergi ödenmez. Bununla birlikte, önemli istisnalar vardır.
Temel
Birçok vergi mükellefi, S Şirketlerinin, şirket geliri ilk önce şirket düzeyinde vergilendirildiğinde ortaya çıkan çifte vergilendirmeyi önlediğinden ve daha sonra da hissedarlara temettü ödendiğinde bireysel bir gelir vergisi düzeyinde oluşmasından dolayı, normal şirketlere tercih edileceğine inanmaktadır. Bir S Corporation'da, genellikle federal vergi iadeleri için kurumsal düzeyde vergi yoktur. Şirketin gelirleri ve kesintileri, bireysel pay sahiplerine “geçirilir” ve gelir vergisi beyannameleri üzerinden rapor edilir.
temel
Bir S Şirketindeki bir hissedarın temeli, bir hissedarın şirkete kattığı para miktarını ve şirkete olan kredileri ifade eder. Birikmiş karı ve karı olmayan bir şirket (genellikle tarihi kazançlar ve kayıplar), hissedarın temelini aşan bir hissedarı para ya da mülkü dağıttığı zaman, temelden fazla olan dağıtım miktarı hissedarın hisse senetlerinin satışı olarak vergilendirilebilir, bir sermaye kazancı.
Örnek
Mükellef A'nın S Corporation B'ye 100 $ sermaye katkısı yaptığını farz edin. Daha sonra Mükellef A, S Corporation B'ye kişisel olarak 50 dolar borç verdi. S Corporation B'de Mükellef A'nın temeli şimdi 150 dolar. Eğer S Corporation B şimdi Mükellefi A’ya 160 $ dağıtım yapıyorsa, dağıtımın 150 $’sı tipik olarak vergilendirilemez; bununla birlikte, esas dağıtımın fazlası olan 10 dolar, Mükellef A'ya sermaye kazancı olarak vergilendirilebilir.
Kazanç ve Karlar
Bir şirketin tarihsel kazancı ve karı olduğu zaman, bu kazanç ve zararların tutarı, bir S Corporation dağıtımının vergilendirilebilir tutarını belirlemede esas alınır veya çıkarılır. Genel olarak, bir S Şirketinden tanınan gelir, hissedar esasına eklenir ve bir S Şirketinden tanınan zararlar, vergilendirilebilir dağıtım tutarını belirlemek amacıyla hissedarın esasını azaltmak için kullanılır.
1120S K-1
Bir S Şirketinden elde edilen gelir ve kesintiler, ortaklara 1120S K-1 olarak bilinen bir İç Gelir Formu aracılığıyla rapor edilir. Bu form, hissedar tarafından yalnızca S Corporation'ın faaliyetlerindeki hissedarın vergilendirilebilir payını hesaplamak için kullanılmamakta, aynı zamanda belirli yemekler ve eğlence veya memur hayat sigortası masrafları gibi vergiden düşülemeyen giderler de dahil olmak üzere temel kalemleri takip etmek için de kullanılabilmektedir. 1120S Takvimi K-1, pay sahibinin bütün temelini izlemiyor, ancak pay sahibinin bağımsız kayıtlar tutması gerekebilir.