1957'de Roma'da imzalanan Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) Antlaşması, üye devletler arasındaki siyasi ve ekonomik entegrasyonu desteklemek için kuruldu. İlk üyeler arasında Fransa, Belçika, İtalya, Hollanda, Batı Almanya ve Lüksemburg vardı. Avusturya, İsveç, İngiltere, Danimarka ve İrlanda gibi diğer ülkeler daha sonra AET'ye katıldı. AEC, 1992 yılında üye devletlerin topluluğun iktisadi olmayan alanlara güçlerini genişletmek istediği Maastricht Antlaşması'ndan sonra Avrupa Birliği (AB) olarak değiştirilmiştir.
Tek market
Bazen iç pazar olarak adlandırılan AET, üyelerin ticaretten en iyi şekilde yararlanmasını sağlamak için engelleri kaldırmak ve mevcut ticaret kurallarını basitleştirmekle ilgilidir. AET, AB içinde serbest ticareti teşvik eder ve Avrupa'yı tek pazar ekonomisi yapmayı amaçlar. Bu topluluk, üye devletlerin 27 ülkeye ve 480 milyon kişiye doğrudan erişimini sağlamıştır. AET, AB üye devletlerinde iş yapan şirketlerin daha rekabetçi hale gelmeleri için fiyatlarını düşürmekte ve üye ülkeler arasında taşınan ya da satılan mallar için özel vergileri kaldırarak ürünlerde fiyatlarını düşürmekte etkili olmuştur. Bu, diğer AB ülkeleriyle iş yapmayı daha ucuz ve daha kolay hale getirerek ve adil rekabet sağlayarak üyelere fayda sağlamıştır. Tek pazarın oluşumu ve bunun sonucunda ticaretteki artış AB'yi büyük bir ticaret gücü haline getirmiştir.
Tek para birimi
AET üyesi ülkeler tek bir para birimini, Avro'yu paylaşırlar. Euro para birimini kullanan devletlere euro bölgesi denir. Euro 1999'da tanıtıldı ve Avrupa entegrasyonunda önemli bir faktör oldu. 2011 itibariyle, yaklaşık 329 milyon AB vatandaşı şimdi euroyu para birimi olarak kullanıyor ve avantajlarından yararlanıyor. Bu tek tip para birimi, işlem maliyetleri düşürüldüğü ve döviz kurunda beklenmeyen değişiklikler olduğundan, euro bölgesi sınırları içindeki ve dışındaki ticareti artırmaktadır. Üye devletler artık birkaç farklı para birimi ile uğraşmak zorunda değil.
İnsanların Serbest Dolaşımı
AB'nin 17. Maddesi (1), AET'in üye devletinin vatandaşlığını elinde tutan kişileri sendikanın vatandaşları yapar ve Madde 18 (1), sendika içindeki her vatandaşa diğer üye ülkelerde özgürce hareket etme ve yaşama hakkı verir. 1985’te Schengen Anlaşması’nın imzalanmasının ardından 1990’da Schengen Anlaşması’nın imzalanması, katılımcı ülkeler arasındaki sınır kontrollerinin kaldırılmasını ve serbest dolaşım kavramının ortaya çıkmasını başlattı. Bu, vatandaşlar için önemlidir, çünkü diğer AB ülkelerinde iş arayabilir, izinsiz çalışabilir, çalışabilir, yaşayabilir ve vatandaşlara eşit muameleden yararlanabilir, istihdama, benzer çalışma koşullarına ve diğer tüm sosyal ve vergi avantajlarına sahip olabilirler.
Tarım Politikası
AET, 1962'de üye devletlerin gıda kıtlığından kurtulduğu dönemlerde ortak fiyat seviyeleri belirledi. Bu strateji, temel çiftlik ürünlerinin üretimini sübvanse ederek kendi kendine yeterliliği ve gıda güvenliğini sağladı, ancak bu aynı zamanda birçok ürünün fazlalığına yol açtı. Fiyat kontrolleri daha sonra 1992 ve 2003 yıllarında yeniden düzenlenmiştir ve bu durum, onlara iyi bir gelirin sağlanması için çiftçilere ödeme ile üretilen miktarlar üzerindeki sübvansiyonların yerini almaktadır. Bu, çiftçileri, çevre standartlarına uygun, gıda güvenliğini sağlayan ve bitkilerin ve hayvanların sağlığını koruyan enerji dostu kaynaklar gibi yeni geliştirme fırsatları arayarak yüksek kaliteli ürünler üretmeye teşvik eder. Politika, çiftçilerin arazilerini iyi durumda tutarak kırsal manzaraları, kuşları ve vahşi yaşamı korumalarını sağlar.
