2008 ekonomik krizinden kaynaklanan serpinti sıkıntılı ev sahipleri, ipotek kredisi şirketleri ve büyük finans kurumlarıyla sınırlı değildi. Kriz daha fazla yayıldı ve bütün ulusların maddi çöküntüyle karşı karşıya kalmasına yol açtı. Ulusal bir iflas, mahkemeye gidecek ve iflas başvurusunda bulunan bir ülkenin basit bir meselesi değildir. Aksine, iflas eden bir millet, yurtdışında ve yurtdışında, genellikle yabancı yatırımcılardan veya Uluslararası Para Fonu gibi küresel kurumlardan kurtarma gerektiren ciddi ekonomik sonuçları tetikler.
Tanım
Alman "Spiegel" gazetesi, 2008 yılında İzlanda ada ülkesi iflasına yaklaştığında ulusal iflaslar konusunu bildirdi. Bir ülke artık borcunun faizini ödeyemediğinde veya kimseyi para ödünç vermeye ikna edemediğinde iflas etti. Gazeteye göre, bir ülkenin iflasının olası nedenleri hükümet tarafından savaş veya maddi yanlış yönetim olabilir.
Tarihçe
Finansal olarak iflas eden bütün bir ulus yeni bir fenomen değildir. "Spiegel", 2008’deki bir makalede, 20. yüzyılda Almanya’nın iki kez iflas ettiğini bildirdi: I. Dünya Savaşı'ndan sonra 1923'te bir kez ve 1945'te II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra. 1945'te iflas etti. ve ardından 2001 yılında Arjantin tarafından takip edildi. 2008'de İzlanda, ABD konut piyasasının çöküşünden sonra ortaya çıkan finansal sıkıntılara maruz kalan ilk ülke oldu. "Spiegel", Ukrayna ve Pakistan da dahil olmak üzere diğer ülkelerin de mali çöküntüyle karşı karşıya olduğunu bildirdi.
Etkileri
Bir ülke iflas ettiğinde ve borçlarını temerrüde çevirdiğinde, merkez bankaları ülkenin tahvillerine olan faiz oranlarını artırarak ek yabancı yatırımcıları çekmeye çalışabilir. "Spiegel", İzlanda’nın merkez bankasının 2008’de ana oranını yüzde 18’e çıkardığını, Venezüella’nın tahvillerini satma umuduna yüzde 20’lik faiz teklif ettiğini belirtti. Faiz oranlarındaki bu tür büyük artışlar, ülkelerin “Spiegel” in sık sık borç vermesiyle sonuçlandığını belirten ülkelerin kredi notlarını olumsuz etkiliyor.
Büyük Enflasyon
Bir ülke iflas ettiğinde, kitlesel enflasyon, ülkenin tüketicileri ve işletmeleri için muhtemel bir sonuçtur. Borsa fiyatları genellikle ülkenin para biriminin değeriyle birlikte düşüyor. Paranın değeri düştükçe, banka işletmeleri, paniklenen vatandaşların hesaplarından para çekmek için acele etmesiyle sonuçlanabilir. Bu, 2001 yılında hükümetin orada banka hesaplarını donduktan ve insanların geri çekebileceği para miktarını sınırlandırdıktan sonra Arjantin'de meydana geldi. "Spiegel", birçok umutsuz Arjantinlinin, ATM'lerin önünde uyuduğunu ve ne kadar para çekebileceklerini umduğunu söyledi.
Uyarı
Bazı durumlarda, bir ulus iflas ederse sosyal ve politik huzursuzluk ortaya çıkabilir. Arjantin'de öfkeli sakinler, ülkenin 2001 iflasının ardından süpermarketleri isyan ettiler ve yağmaladılar. İzlanda'da, ülkenin merkez bankası başkanı, "The Times of London" tarafından yayınlanan bir 2009 raporuna göre, binlerce İzlandalıya işlerine ve yaşam tasarruflarına mal olan bu ülkenin krizinden sonra istifaya zorlandı.
Önleme / Çözüm
İflasın önlenmesi veya sonuçlarının üstesinden gelmek için, iflascı hükümetler genellikle yurt dışına kurtarma için bakıyorlar. En zorlu bölgelerdeki ülkeler Uluslararası Para Fonu'ndan (IMF) acil durum kredisi talep ediyorlar. IMF yardımının alıcıları Macaristan ve Ukrayna'yı da içeriyor. Bununla birlikte, IMF yardımı ekli dizelerle birlikte geliyor. IMF yardımına karşılık "Spiegel", Ukrayna'nın sosyal harcamaları dondurmak, bazı devlet hizmetlerini özelleştirmek ve doğal gaz fiyatlarını artırmak zorunda kaldığını bildirdi.
Potansiyel
2009'da Harvard tarihçisi Niall Ferguson, artan sayıda Avrupa ülkesinin iflas tehlikesi altında olduğunu tahmin etti. İngiltere’nin “The Guardian” gazetesinde yayınlanan bir raporda Ferguson, İrlanda, İtalya ve Belçika’nın en büyük iflas tehlikesinde olduğunu ve İngiltere’nin de risk altında olduğunu belirtti.
