Gayri safi yurtiçi hasıla, ekonomik gücün kaba bir ölçüsüdür. Temel olarak, bir ekonominin mal ve hizmetlerinin değerinin toplamı olarak hesaplanan GDP, sadeliği için kullanışlıdır. Bununla birlikte, ekonomik büyüme göstergesi olarak kullanımında bazı önemli dezavantajlara sahiptir.
Basitlik
GSYİH'nın kusurlarına rağmen, bir ekonomiyi tek bir sayıya böldüğü için faydalıdır. Bir ekonominin ne kadar değer ürettiğini gösteren ham bir rakam. Diğer metriklerin yaptığı kadar ayrıntı göstermez, ancak diğer metriklerden daha kolay anlaşılır.
Refah Göstergesi
OECD ekonomisti François Lequiller'e göre GSYİH, ekonominin mal ve hizmetleriyle bağlantısı nedeniyle bir ekonominin refahının bir göstergesi. Eğer GSYH yüksekse, o zaman üretim yüksektir, bu da insanların mal almak için paraya sahip oldukları anlamına gelir. Bu da firmaların insanları istihdam edecek paraya sahip oldukları anlamına gelir. Dolayısıyla, GSYİH’nın büyük bir avantajı, bir ekonominin ne kadar iyi (veya kötü) yaptığı konusunda net bir gösterge vermesidir.
Yanlış Veri
GSYİH sadece rapor edilen tüketimi dikkate almaktadır. Karaborsada korsan film, uyuşturucu ve emeğin karşılığı olarak ödenen mallar rapor edilmiyor. Bu, yanlışlık potansiyeli olduğu anlamına gelir. Bir ekonomi rapor edilmemiş mallarda büyüyebilir, ancak düşük bir GSYİH'ya sahip olabilir, bu da gerçek refahı yansıtmayacak, sadece rapor edilen refahı yansıtacaktır.
Belirsiz Gösterge
GSYİH tüketimi gösterirken, yüksek kaliteli tüketim ile düşük kaliteli tüketim arasında ayrım yapmaz. Örneğin, bir kasabanın temizlenmesi 100 milyon dolara mal olan büyük bir toksik atık dökülmesine sahipse, o zaman zehirli bir atık dökülmesinin kesinlikle faydalı bir olay olmamasına rağmen, bu şehir GSYİH'sına 100 milyon dolarlık bir enjeksiyon getirecektir. GSYİH ayrıca, sağlık ve eğitim gibi toplumun son derece önemli olan ancak her zaman kar etmeyen yararlı bileşenlerini de görmezden geliyor.
