Bir ülkenin mali sistemi, devlet gelir ve giderlerinin tam yapısı ve kurumlarının bu fonları topladığı ve kullandığı çerçevedir. Bu sistem, bir devletin yönetim organı tarafından alınan kararlardan gelen ekonomik politikasına tabidir. İşletmeler, bir ülkenin sınırları içinde etkin biçimde faaliyet göstermesi için bir mali sistemi anlamalıdır; Aynı şekilde, ülkeler uzun vadeli yatırımları teşvik etmek için istikrarlı mali sistemler sağlamalıdır.
Doğrudan Vergilendirme
Doğrudan vergilendirme, birçok mali sistemin vergilendirilmiş tarafların doğrudan hükümete para ödemesini zorunlu kılarak devlet gelirini artırmak için kullandığı bir yöntemdir. Doğrudan vergilendirmenin iki yaygın örneği bireysel gelir vergisi ve kurumlar vergisidir. Her iki durumda da, vergiyi ödeyen kişi veya şirket, toplam vergilendirilebilir gelir miktarını devlete bildirmeli ve bu miktarın belirli bir zaman diliminde eksi indirimleri eksi olarak ödemelidir. Doğrudan vergilendirmenin diğer bir yaygın biçimi, uluslararası sınırlar boyunca gönderilen kalemlere uygulanan bir vergidir.
Dolaylı Vergilendirme
Dolaylı vergilendirme, gerçekte vergiyi ödeyenin dışındaki özel bir işletme tarafından toplanan ve ödenen vergidir. Örnekler arasında ABD'de yaygın olan satış vergisi ve Avrupa'da yaygın olan katma değer vergisi sayılabilir. Hükümetin satış vergisi aldığı bir öğeyi satın alan bir tüketici, genellikle satın alma fiyatına ek olarak vergiyi de ödemek zorundadır. Katma değer vergisi sisteminde, üreticiler rafine ederek, işleyerek ya da birleştirerek bir hammaddeye ya da basit bir maddeye kattıkları değer üzerinden vergi öderler ve üretici bu verginin ağırlığını müşterinin fiyatına ekleyerek tüketiciye iletir. ürün. Diğer bir dolaylı vergilendirme türü, bir hükümetin belirli bir maddeye koyduğu ek bir satış vergisi olan bir tüketim vergisidir. Harcama vergileri genel olarak, fiyatın bir yüzdesi yerine, bir galon benzin gibi birim bazında tahsil edilir.
Ücretler ve Cezalar
Hükümetler ayrıca hizmetleri için ücret talep ederek gelirlerini artırıyorlar. Örneğin, lisans başvurusu yapan kişiler ve kuruluşlar, genellikle lisans ve her yenileme için bir ücret ödemelidir. Aynı şekilde, insanlar veya şirketler yasaları veya düzenlemeleri ihlal etmekten suçlu bulunduğunda, genellikle hükümetin genel fonuna giren para cezalarını, nakit cezaları değerlendirebilirler.
Devlet İşletmeleri
Bazı ülkelerde, hükümet bütün bir endüstriyi devralarak ve onu halka açık bir girişim haline getirerek gelirini arttırır. Madencilik ve petrol sondajı, hükümetlerin gelir elde etmek uğruna çoğu zaman özel ellerden çıkardıkları iki işletmedir. ABD'de, bazı eyaletlerde alkollü içeceklerin satışı konusunda tekel vardır.
Hükümet Programları
Mali sistemin gelir elde etmek için çeşitli yollar kullanabileceği gibi, devlet parasını da çeşitli şekillerde harcayabilir. Örneğin, çoğu modern mali sistem, karayolları, köprüler, demiryolları, boru hatları ve kanallar gibi altyapı öğelerini inşa etmek ve bakımını yapmak için hükümete güvenmektedir. Bu devlet yatırımı çoğu zaman, devlet için yüksek gelirle sonuçlanan özel sektör gelirlerinin artmasına neden olmaktadır. Diğer yaygın harcama türleri askeri kuvvetleri, sivil savunma kuvvetlerini, eğitimi, sağlık hizmetlerini ve refah programlarını finanse etmektedir.
tartışma
Mali sistemlerle ilgili en büyük tartışma, hükümetlerin yüksek vergileri tahsil edip etmemesi gerektiği ve özel sektöre yoğun bir şekilde müdahale edip etmemesi veya düşük vergileri düşürmesi ve özel sektöre ancak gerektiğinde müdahale edip etmemesi sorusundan kaynaklanmaktadır. İşletme sahipleri, sınırlı müdahalenin herkes için faydalı olan daha iyi bir ekonomiye yol açtığını iddia ederken, diğerleri bu kadar az hükümet müdahalesinin adaletsiz zenginlik dağılımına, kamu altyapısının yetersiz olmasına ve ortalama tüketicileri korumak için yetersiz düzenlemelere yol açtığını iddia ediyor.
