Borsa şirketleri, yaklaşık bin yıldır finans sektöründe köklü bir özellik olmuştur. Borçlanma senetlerinde işlem yapan brokerlar, yatırımcılara çeşitli piyasalarda hisse senedi ve tahvil alım satımı konusunda yardımcı olmak için çeşitli sistemler kullanır. Firmalar yıllar geçtikçe değişmiş, performanslarını tüm finansal kesimi olumlu veya olumsuz yönde etkileyebilecek kitlesel organizasyonlara dönüşmüştür. Zamanla değişirken, yirmi birinci yüzyılın başlarında ortalama yatırımcının borsada ilk defa yer almasını sağlayan çevrimiçi ticaretin yükselişini gördü.
Tarihçe
On birinci yüzyıl boyunca, Fransızlar bankacılık topluluğu adına tarımsal borçları düzenlemeye ve satmaya başladı ve ilk aracı kurum sistemini kurdu. 1300'lerde, Flanders ve Amsterdam gibi büyük şehirlerde emtia tüccarlarının toplantı yapacağı evler kurulmaya başladı. Kısa süre sonra Venedik komisyoncuları, devletlerin menkul kıymetleriyle ticaret yapmaya başladı ve firmaların önemini artırdı. 1602 yılında, Hollanda Doğu Hindistan Şirketi, hissedarların işin bir kısmına sahip olabileceği ilk halka açık şirket oldu. Hisse senetleri şirketin büyüklüğünü arttırdı ve modern finansal sistem için standart taşıyıcı oldu.
önem
En eski aracı kurumlar Londra kahvehanelerinde kurulmuş ve bu sayede bireylerin çeşitli kuruluşlardan hisse satın almalarını sağlamıştır. 1801'de Londra Menkul Kıymetler Borsasını resmi olarak kurdular ve düzenlemeler ve üyelikler oluşturdular. Sistem, dünya genelinde, özellikle de Philadelphia'daki Chestnut Caddesi'ndeki aracı kurumlar tarafından kopyalandı. Kısa süre sonra ABD değişimi New York'a taşındı ve Morgan Stanley ve Merrill Lynch gibi çeşitli firmalar hisse senetlerinin ve menkul kıymetlerin komisyonculuğuna yardımcı olmak için kuruldu. Firmalar kendilerini yatırım grupları ve bireyler için araştırma ve ticaret stoklarıyla sınırlandırdılar.
hususlar
1900'lerde borsa şirketleri, piyasa yapıcıları yönünde hareket etmeye başladı. Bir teminatın hem alım hem de satış fiyatını belirleme politikasını kabul ettiler. Bu, bir firmanın hemen satış yapmaktan ve yatırımcıya alım fiyatından kâr elde etmesini sağlar. Aracı kurumlarla fiyat belirleme konusundaki çatışma, içeriden öğrenenlerin ticaretinin bilgi paylaşımından kaynaklanabileceği konusundaki endişedir. Düzenleyiciler, aracı kurumdaki farklı departmanlar arasındaki iletişimi önlemek için Çin Duvarları adlı bir sistemi uyguladılar. Bu, karın artması ve finans endüstrisi içinde daha fazla bağlantıya neden olmuştur.
Etkileri
Goldman Sachs ve Bear Sterns gibi yüksek değerli aracı kurumların oluşturulması, bir konsolidasyon sistemi yarattı. Yüzlerce milyar dolar ile çalışan büyük şirketler, yirminci yüzyılın son yarısında küçük şirketleri birleştirmeye ve devralmaya başladı. Smith Barney gibi firmalar Citigroup ve diğer yatırım bankaları tarafından satın alınarak menkul kıymetlere değer veren, elinde tutan, satan, sigortalanan ve yatırım yapan büyük finansal kurumlar yarattı. Finans sektörünün bu birleşmesi, Bear Sterns ve Lehman Brothers gibi diğer firmalar iflas başvurusunda bulunduğunda zincirleme reaksiyona neden olan bir oynaklık ortamı yarattı. Farklı şirketlerdeki trilyonlarca dolarlık varlık birbirine bağlandı ve 2008 sonunda büyük bir ekonomik çöküşle sonuçlandı.
Özellikler
Aracı kurumların büyük bir kısmı çevrimiçi bir formata taşınmıştır. E * Trade, TD Ameritrade ve Charles Schwab gibi küçük aracılar çoğu bireysel yatırımcı hesabının kontrolünü ele geçirdi. Küçük yatırımcıya verilen ilave rahatlık ve kişisel ilgi, büyük bir faaliyet akışı ile sonuçlanmıştır. Ayrıca, çevrimiçi kaynakların en yeni fiyatlandırma ve anında alım satım teklifleri sunması, formatlarını modern kullanıcıya çekici kılmaktadır. İndirimli komisyonlar işlem fiyatlarını düşürdü, daha geniş bir insan kitlesine erişim sağladı ve piyasaya likidite sağladı. Borsa aracılık şirketinin rolü sürekli değişiyor ve finansal sektörün geleceği için bir nimet olduğunu kanıtlıyor.
