Örgütsel teori örgütleri anlama ve takdir üretme çabalarını açıklamaya çalışır. Örgütsel teori, çeşitli bilgi ve disiplinlerden yararlanır. Bazı örgütsel teoriler arasında klasik, neoklasik, beklenmedik durum, sistemler ve örgütsel yapı bulunur. Örgütsel teorideki bu varyasyonlar, modern ve postmodern görüşler de dahil olmak üzere birçok bakış açısına dayanmaktadır.
Klasik Örgüt Teorisi
Klasik yönetim perspektifi Sanayi Devrimi sırasında ortaya çıkmıştır. Öncelikle verimlilik ve üretkenliğe odaklanır ve çalışanların davranış özelliklerini dikkate almaz. Klasik örgütsel teori, bilimsel yönetim, bürokratik teori ve idari teori konularını birleştirir. Bilimsel yönetim, optimum ekipman ve personel elde etmeyi ve daha sonra üretim sürecinin her bir bileşenini dikkatlice incelemeyi içerir; uluslararası bir yazılım geliştirme ve araştırma şirketi olan StatPac Inc'i belirtir. Bürokratik teori, iktidarın hiyerarşik bir yapısını oluşturmaya önem verir. İdari teori, tüm organizasyonlarla ilgili evrensel yönetim ilkeleri oluşturmaya çalışmaktadır.
Neoklasik Örgüt Teorisi
Neoklasik örgütsel teori, klasik teorinin otoriter yapısına bir tepkidir. Neoklasik yaklaşım, çalışanların işyerlerinde mutlu olmalarının insan gereksinimlerini vurguladığını belirten StatPac Inc. Bu da yaratıcılığa, bireysel büyümeye ve motivasyona olanak vererek verimliliği ve karı artırıyor. Neoklasik yaklaşımı kullanan yöneticiler, çalışma ortamını olumlu sonuçlar üretmek için manipüle eder.
Acil Durum Teorisi
Acil durum teorisi, evrensel olarak ideal bir liderlik tarzı olmadığını kabul eder, çünkü her organizasyon kendi içinde ve dışında benzersiz koşullarla karşı karşıya kalır. Acil durum teorisinde verimlilik, yöneticinin çevresel değişikliklere uyum sağlama yeteneğinin bir fonksiyonudur. Yönetim otoritesi, özellikle uçucu endüstriler için önemlidir. Bu, yöneticilere mevcut durumlara dayanarak karar verme özgürlüğünü sağlar. Acil durum teorisi, daha yoğun odak gerektiren durumları ortaya çıkarır ve benzersiz koşulları dikkate alır.
Sistem Teorisi
Sistem teorisyenleri, tüm organizasyonel bileşenlerin birbiriyle ilişkili olduğuna inanır. Bir bileşendeki değişiklikler, StatPac'a göre diğer tüm bileşenleri etkileyebilir. Sistem teorisi organizasyonları, sürekli değişen ve çevreye ve duruma uyum sağlayan dinamik bir denge durumunda açık sistemler olarak görür. Örgütsel bileşenler arasındaki doğrusal olmayan ilişkiler, sistem teorisinde karmaşık bir anlayış anlayışı yaratır.
Örgütsel yapı
Örgütsel yapı, çok uluslu kuruluşların artan karmaşıklıkları ve pazara daha hızlı ve verimli bir şekilde ulaşma gereksinimi nedeniyle organizasyon teorisinin önemli bir parçası haline geldi. Proje odaklı yapılar piyasa taleplerine tamamen işlevsel veya bürokratik yapılardan daha fazla cevap veriyor. Öngörülen organizasyon yapıları, iş projeleriyle ilgili bilgi ve aktiviteler için proje yöneticisi veya proje yönetim ofisine odaklanır. Matris organizasyon yapısı, yatay bir eksen boyunca projeleri kolaylaştıran fonksiyonel bölümlerin dikey hiyerarşilerini içerir. Sürekli bilgi ve enerji değişimi, organizasyon yapısı ile çevre arasındaki ilişkiyi karakterize eder.
