Her işletme, özkaynak miktarına kıyasla borç miktarı arasında makul bir oran tutmalıdır. İşletmeler her birini fon kaynağı olarak kullanırken, her ikisinin de avantajları ve dezavantajları vardır. Şirket için en iyi yöntemin hangisi olduğunu belirlemek için finansal kararlar dikkatle tartılmalıdır.
Nakit akımı
Borç verenler kredi kullandıklarında anapara ve faizin geri ödeme koşullarını belirli bir programa göre belirlerler. Borçlular karı olsun ya da olmasın bu geri ödeme planına uymalıdır. Geri ödeme gerekliliklerini yerine getirmemek kredinin temerrüde düşmesine neden olacaktır. Özsermayeye katkıda bulunan ve işletmede pay alan yatırımcıların, yatırımlarının hiçbirini geri alacağına dair hiçbir güvenceleri yoktur. Yatırımlarının değerinin artacağını ve temettü alacaklarını umuyorlar. Ancak, şirketin temettü ödemesi zorunluluğu yoktur. Kredilerin geri ödemesi, temettü dağıtımına göre önceliklidir.
Kısıtlamalar
Şirket finansal olarak güçlü olmadığı sürece, kredi verenler genellikle kredilerine kısıtlamalar koyarlar. Kredilerinin mevcut veya sabit varlıklar tarafından teminat altına alınmasını talep edebilirler. Borç veren, şirketin belli asgari işletme sermayesi tutarını korumasını veya işletmenin daha fazla borçlanma yeteneğini kısıtlamasını gerektiren sözleşmeleri de ekleyebilir. Hissedarların herhangi bir şirketin varlıkları üzerinde doğrudan bir iddiaları yoktur. Sadece şirket tasfiye edilirse ve tüm alacaklılara ödeme yapıldıktan sonra para kalmışsa geri dönüş alacaklardı. Eğer şirket özel olarak tutulursa, hissedarları hisselerini satma kabiliyetine sahip olamayabilirler, çünkü alıcı ya da aktif olarak işlem gören herhangi bir pazar yoktur. Özkaynak bir krediyle aynı kısıtlamalara sahip olmamakla birlikte, ek hissedarları almak, mal sahibinin, işin nasıl yönetileceği hakkındaki görüşlerini dile getirme hakkına sahip olan daha fazla ortağı olduğu anlamına gelir. Bir mal sahibi onlarla aynı fikirde olabilir veya olmayabilir ve bu gelecekte çatışmalara neden olabilir.
Dönüş
Hissedarlar yatırımları yüksek bir getiri elde etmeyi beklemektedir, çünkü yüksek risk almaktadırlar. Stoklarının değerinin artacağına dair hiçbir güvenceleri yoktur ve temettü alma garantisi yoktur. "Girişimci" dergisine göre, hisse senedi yatırımcıları yatırımlarından sonra vergi kazancında yüzde 35 ila yüzde 45'lik bir getiri elde etmeyi bekliyorlar. Kredilere verilen faiz, hissedarların beklenen yatırım getirisinden daha azdır. Bununla birlikte, borç verenler kredileri için daha fazla güvenceye sahiptir ve paralarını geri almak için özel bir programa sahiptir.
Kullanılabilirlik
Bir işletme başlarken, özsermaye yatırımı tek fon kaynağı olabilir. Borç verenler genellikle kredi vermeden önce tutarlı bir kar performansı geçmişi gerektirir. Şirketin kredilerini geri ödemek için gerekli nakit akışına sahip olacağı konusunda makul bir beklenti olmasını istiyorlar. Borç verenler ayrıca, işletmede kayda değer miktarda öz sermaye yatırımını görmek ister. Sahibinin kişisel fonlarını işletmeye tahsis ettiğini ve şirket iflas ederse kaybedecek bir şeyleri olduğunu bilmek isterler.
