Üretim planlamasının amacı sadece akışı korumaktır, oysa kapasite planlamasının amacı kaynak kullanımında bir akış sağlamaktır. Bir kişinin musluk musluklarını istenen bir sıcaklığa ulaşmak için ayarlama şekliyle, bu tür bir planlamanın sorumlusu olan kişi, şirket kaynaklarını en az aksama süresi, en az tıkanıklık ve bir miktar çıktıyla düzenli bir şekilde kullanmak için işgücünü ve süreç akışını ayarlar. Sürecine konulan tüm kaynaklar ile tutarlı.
Üretim Planlamasının Tanımı
Üretim planlama veya üretim çizelgeleme, işgücü faaliyetlerinden ürün teslimine kadar her yönden üretim planlamasına atanan bir terimdir. Üretim planlama neredeyse yalnızca üretim ortamlarında görülür; Bununla birlikte, üretim planlamasında kullanılan tekniklerin birçoğu hizmet odaklı işletmeler tarafından kullanılabilir ve kullanılır. Bir sürecin davranışını anlamak, tıkanıklıkları bulmak, süreç içi çalışma stoklarını azaltmak, en uygun zamanlamayı geliştirmek, en uygun tahmin yöntemlerini oluşturmak ve envanter kontrol yöntemlerini parlatmak, üretim planlamasının ana kaygılarıdır.
Özet olarak, üretim planlaması öncelikle kaynakların verimli kullanımı ile ilgilidir. Bazen operasyon planlaması olarak adlandırılır ve aynı tekniklerin çoğunu gerçekten kullanırsa da, temel ayırt edici özellik, üretim planlamasının fiili üretime odaklanmasıdır; oysa operasyon planlaması operasyonun bir bütün olarak görülmesine neden olur.
Üretim Planlamasının Yönleri
Üretim, uzun vadeli, orta vadeli veya kısa vadeli bir bakış açısıyla planlanmaktadır. Uzun vadeli görüşler, bir şirketin kapasiteyi etkilediği yönünde verilen temel kararlara odaklanırken, kısa vadeli görüşler ise bir şirketin şu anda daha verimli bir şekilde kullandıklarına daha fazla odaklanmaktadır. Orta vadeli görünümler, işe alma, işten çıkarma, işten çıkarmalar, envanteri artırma veya geri siparişleri bekletme gibi düzenlemelere daha fazla odaklanır.
Kapasite Planlamasının Tanımı
Kapasite ölçülmesi zor bir kavram olabilir. Maksimum üretim, talebin en yüksek olduğu belirli bir dönemin maksimum üretimini belirleyerek ve bu performans seviyesinin günlük olarak yeniden üretilebileceğini varsayarak hesaplanır; bununla birlikte, bu genellikle sürdürülebilir değildir ve talebi karşılayan sorunlara yol açabilir. Bunun yerine, kapasite planlaması bir şirketin kapasitesini daha verimli ve dolayısıyla daha karlı olmasını sağlayacak şekilde maksimize etmeye odaklanmıştır. Kapasite planlaması, en az tıkanıklıkların önüne geçerek aksaklıktan kaçınmak için şirketin talebe göre üretebileceği hacmi eşleştirmeye çalışır.
Çok fazla kapasite, varlık yatırımlarında düşük getiri sağlayabilir, oysa çok az kapasite müşterileri uzaklaştırabilir. İyi bir kapasite planında, darboğaz olmadığından ya da hiç durma süresinden çok az veya hiç kesinti olmadan, çıktısı için (asıl ürün) girdi seviyesi (hammadde ve diğer kaynaklar) bulunur.
Kapasite Planlama Yöntemleri
Popüler bir kapasite planlama yöntemi, toplu planlamadır. Toplam planlama, temel olarak tesis planlamasını planlama kararlarına bağlar ve bunu bir niceliksel şekilde yapar, yani bir operasyon planını desteklemek için rakamlar üretir. Genelde ya işgücünü buna göre ayarlayan ya da işgücünü buna göre ayarlayan ya da “seviye” planlardır, yani emeğin stoklar ve geri siparişler tarafından karşılanan talep dalgalanmalarında göreceli olarak sabit olduğu anlamına gelir. Planlar, bunların bir araya getirildiği anlamına gelir “melez” olabilir. iki yaklaşım.
Bir diğer popüler kapasite planlama yöntemi Kısıtlamalar Teorisi'nin (TOC) kullanılmasıdır. TOC, sebep-sonuç modellemesi kullanarak neyin değişeceği sorusunu cevaplamaya hizmet eder. Temel öncül bir sistemin asla en zayıf kısmından daha iyi olamayacağı ve sistemi neyin engellediğine dair sorunun çözülmesinin bu kısıtlamanın tanımlanmasına ve bunun azaltılmasına bağlı olduğuna dayanmaktadır. Bu süreç sıklıkla hasta tanısı alan, tedavi planı tasarlayan ve bu planı uygulayan hekimin işlemine benzetilir. TOC, bir sisteme özel olarak bakabilme ve ne kadar güçlü olabileceğine karar verebilme yeteneği nedeniyle proje yönetiminde yararlı bir araçtır. Bu metodoloji, pazarlamadan tedarikçi ilişkilerine ve proje yönetimine kadar çeşitli işletme sorunlarına bir çözüme doğru bir başlangıç noktası oluşturmakta oldukça faydalıdır.
Artımlı Kapasite Planlama
İleri artışlı planlama (FIP) dinamik bir planlama yöntemidir. FIP, siparişin ilk alınmasından itibaren uygulanır. Bu emri yerine getirmek için gereken eylemlere öncelik verilir. FIP'in temel amacı, gecikme süresini azaltmaktır. Oldukça etkili olsa da, FIP'in temel sınırlaması, hiçbir makinenin bağlanmadığı ve iş gücünün esasen sipariş alınana kadar boşta olduğu gibi başka hiçbir işlem yapılmadığını varsaymasıdır. Bu büyük bir sınırlama gibi görünebilir ve bazı endüstriler içindir, ancak yüksek düzeyde kişiselleştirme yapan ürünler üreten firmalar için FIP güçlü bir araç olabilir.
Geriye doğru artan artan planlama (BIP), FIP madalyonunun diğer yüzüdür. BİP, son tarihten itibaren gereksinimlere geriye bakar ve süreci buna göre düzenler. Bunun güzel bir örneği fırın. Pastanın toplanma tarihi için taze olması gerekir, bu nedenle fırıncı pastayı üretmek için gereken adımlara ve onu pişirmek ve süslemek için gereken tahmini süreye bakar. BIP, son teslim tarihinin istenen bir tamamlanma tarihinden daha fazla olduğu ve siparişi en kısa zamanda tamamlamanın bir fayda sağlamayacağı durumlarda iyi çalışır.
