Finansal tablo riski, hem iç hem de dış denetim faaliyetlerinde doğasında vardır. Bu, denetçilerin derinlemesine bir incelemeyi takiben bir muhasebe raporundaki önemli hataları tespit edememe ihtimalini ifade eder. Bir finansal tablo riski, beş yönetim "iddia" ya da varsayımlardan kaynaklanmaktadır - sunum ve açıklama, varlık ya da oluşum, haklar ve yükümlülükler, bütünlük ve değerleme veya tahsis.
Sunum ve Açıklama
Üst yönetimin kurumsal finansal tablolarda “sunum ve açıklama” ile ilgili iddiaları önemlidir. "Sunum", bir muhasebecinin finansal tablo kalemlerini listeleme sırasını belirtir. ABD'de genel kabul görmüş muhasebe ilkeleri (GAAP) ve uluslararası finansal raporlama standartları (UFRS), her bir finansal tablo için özel sunum modelleri önerir. Örneğin, bir nakit akış tablosunun belirtilmesi gerekir (bu sırayla): işletme faaliyetlerinden nakit akışlar, yatırım faaliyetlerinden nakit akışlar ve yatırım faaliyetlerinden nakit akışlar. “Açıklama”, yönetimin finansal tablolarda ihmal edebileceği ve bir firmanın dava ya da yasal para cezalarından kaynaklanan zararlara neden olabileceği önemli bilgilerle ilgilidir.
Varlık ya da Oluşum
"Varlık veya olay" iddiası, işletme işlemleri ile ilgilidir. Basitçe söylemek gerekirse, üst yönetim bir mali denetçi kalemi bulunduğunu bir denetçiye iddia eder veya onaylar. Üst yönetim ayrıca, hesap bakiyelerini oluşturan işlemlerin ve günlük girişlerinin gerçekten gerçekleştiğini teyit eder. Örneklemek gerekirse, A Şirketinin bilançosunun 10 milyon ABD Doları nakit olduğunu varsayalım. Dış denetçi, “varlık” iddiasını bankadan Şirket A'nın hesap bakiyesi hakkında yazılı onay alarak doğrular.
Haklar ve Borçlar
“Haklar ve yükümlülükler” iddiaları sırasıyla varlık ve borçlarla ilgilidir. Bir varlık, bir şirketin sahip olduğu veya gelecekte sahiplik haklarına sahip olabileceği ekonomik bir kaynaktır. Denetçi, bir şirketin yasal gerekliliklere uygun olarak varlıklar üzerinde fiili mülkiyet haklarına sahip olmasını sağlar. Bir borç, şirketin vadesi geldiğinde ödemesi gereken borcu veya zamanında yerine getirmesi gereken finansal yükümlülüğü ifade eder. Denetçi ayrıca kurumsal finansal yükümlülüklerin doğruluğundan emin olur.
tamlık
Bir denetçi, bir bütün olarak alınan finansal tabloların eksiksiz olmasını sağlayarak "eksiksizlik" iddiasını doğrular. Tam bir finansal tablo seti, bir bilançoyu (veya finansal durum tablosunu), kar ve zarar tablosunu (gelir tablosu olarak da bilinir), nakit akış tablosunu ve dağıtılmamış kazanç tablosunu içerir. Denetçi ayrıca her bir finansal tablonun ilgili tüm kalemleri göstermesini sağlar: örneğin, giderlerin, gelirlerin, zararların ve kazanç tablosunda kar ve zararın doğrulanması.
Değerleme veya Tahsis
Üst yönetimin “değerleme veya tahsis” ile ilgili iddiaları öncelikle varlık-amortisman varsayımları ile ilgilidir. Muhasebe paritesinde bir varlığın amortismana tabi tutulması, maliyetini birkaç yıla yaymak anlamına gelir. Birim başkanları yanlış amortisman oranları varsa, bir firma yanlış finansal verileri bildirebilir. Bunun nedeni amortisman günlüğü girişlerinin bir şirketin gelir tablosunu etkileyen giderler olmasıdır.
