Özkaynak muhasebesi yöntemi bir ana şirket tarafından diğer şirketlerinden elde edilen karları gelir tablosuna dahil etmek için kullanılır. Ana şirket hisse senedinin yüzde 20'sinden fazlasına sahip olmalı ve bu yöntemi kullanmak için önemli bir etki yapabilmelidir. Bu muhasebe yöntemini kullanmanın avantajları ve dezavantajları vardır. Örneğin, özkaynak yöntemi, şirketlerin halktan sayıları gizlemesini sağlar ve daha doğru bir kar marjı gösterir. Buna karşılık, bu yöntemin anlaşılması zor olabilir ve temettüler kâr olarak listelenmez.
Doğru Muhasebe
Özkaynak yöntemindeki ilk avantaj, bir ana şirkete daha doğru bir gelir dengesi sağlamasıdır. Sadece ana şirketin değil tüm kaynaklarının yatırım gelirini gösterir. Ana şirketler ve bağlı ortaklıklar konsolide edilmiş beyanları paylaşmamaktadır, bu nedenle bu muhasebe yöntemi sayıları bir araya getirmektedir. Bu, daha yüksek bir kâr göstermesi için bir şirketin numaralarını destekleyebilir ve ardından yalnızca ana şirketin sayısından görülebilir.
Numaraları Gizle
İkinci avantaj, bir ana şirketin, elverişsiz rakamları yatırımcılardan gizlemek için özsermaye yöntemini kullanabilmesidir. Bir ana şirketin düşük kar gösteren rakamları varsa, bağlı ortaklıklarından rakamların eklenmesi şirket için daha yüksek bir karı yansıtabilir. Bu daha yüksek rakamlar, hissedarları ve halkı ana şirkete yatırım yapmaya ve değeri daha yüksek görmeye teşvik edebilir. Ana şirket aynı zamanda, ana şirketin değerini düşürebilirse, yan kuruluş numaralarını ifşa edemez.
zorluk
Eşitlik yönteminin ilk dezavantajı, kullanımının ve anlaşılmasının zor olmasıdır. Bu yöntemin asıl şirket ile bağlı ortaklıkları arasındaki rakamları alması, karşılaştırması ve incelemesi çok zaman alır. Tüm şirketlerden elde edilen finansal bilgilerin yararlı bir sayıya ulaşmak için doğru ve karşılaştırılabilir olması gerekir. Bir sayı kümesi kapalıysa, o zaman ana şirket çok değerli olabilir ya da büyük ölçüde devalüe edilebilir.
temettüler
İkinci dezavantaj, özkaynak yönteminin temettüleri gelir olarak göstermemesi ve bunun yerine bunları kesintiler olarak göstermesidir. Bu muhasebe yönteminde temettüler yatırım tutarını azaltır ve temettü geliri olarak rapor edilmez. Bu, yatırımcının özkaynaklarının sadece temel net varlıkların yansıtdığı şekilde ortaya çıkmasına neden olur. Bu muhasebe yönteminde bir bağlı şirketten temettülerin asla ana şirkete devredilmediğini bilmek de önemlidir.
