Ekonomi durgunluğa girdiğinde, insanlar denizaşırı olarak algılandıkları iş kaybı konusunda homurdanıyorlar. Bazıları için çözüm, ticaret engellerini kaldırarak Amerikan işlerini korumak. Koruma argümanları çekici görünebilirken, serbest ticaret için hükümet kısıtlaması olmadan aynı derecede zorlayıcı argümanlar vardır.
Serbest Ticaret Argümanı
Adam Smith’ten bu yana ekonomistler milletler arasında serbest ticareti teşvik ettiler. A Bölgesi tarımsal olarak kullanılıyorsa kamyon üretmemelidir. B İlçesi, sanayi temelli ise mahsul yetiştirmemelidir. Eğer her millet diğerine kıyasla daha üstün bir avantaja sahip ürünler konusunda uzmanlaşırsa, ikisi artılarını takas edebilir ve her millet, ticaret yapamayacağından daha iyi durumda olur. Serbest ticaretin savunucuları, genel olarak serbest ticaretle geliştiği, ancak hepsi bu tartışmayı kabul etmeyen dünya ekonomisinin büyümesine işaret ediyor.
İşyerinde Korumacılık
Ev işçilerinin korunması, bazıları diğerlerinden daha belirgin olan çeşitli yollarla uygulanır. Tarifeler, ithal edilen mallar üzerindeki vergiler ve kotalar, ithal edilebilecek miktarlara uygulanan limitler en belirgin olanıdır. Sağlık ve güvenlik için ithalatı kısıtlayan - örneğin çılgın inek hastalığı korkusuyla sığır eti ithalatını engelleyen düzenlemeler - yerel sanayileri koruyabilir. Yerli şirketlerden tedarik gerektiren hükümet politikaları, dış rekabeti etkili bir şekilde hariç tutmaktadır. İhracat sübvansiyonları, yerli ürünleri dünya pazarında daha rekabetçi kılmaktadır. Bu politikaların amacı, evde iş yaratmak ve korumak olmakla birlikte, bazen geri tepmekte ve ters etki yaratmaktadır.
Korumacılığın Acıtması
Korumacılığın en aşırı örneği, 1930'da Başkan Hoover tarafından yasaya göre imzalanan Smoot-Hawley Yasasıydı. Bu yasa, 20.000'den fazla ithal ürüne rekor seviyelerde tarife getirmiştir. Bu, malları Amerikalılar için daha pahalı hale getirmekle kalmadı, Amerikan yapımı mallar üzerine kendi tarifelerini uygulayarak yanıt veren Amerika'nın ticaret ortaklarından misilleme yapılmasını da sağladı. Bu örnek aşırı olsa da, daha küçük ölçeklerde korumacılık tüketicileri incitiyor. Korumacılık piyasaları bozar ve daha yüksek fiyatlara yol açar. Üretilen malların ülkeye girmesini engellediği için piyasalarda verimsizlik yaratıyor. Dış rekabet baskısı olmadan kalite acı çekebilir. Tüketiciler, daha yüksek fiyatlar alım gücünü sınırladığında zarar görmektedir.
Korumacılığın Yararları
Korumacılığın neden olduğu tüm problemler için lehine bazı argümanlar ikna edicidir. Gelişmekte olan ülkelerin yeni bir ekonomiyi büyütmeye çalıştıkları için, bebek endüstrilerini küresel pazarda rekabet edebileceklerine kadar korumak meşru bir endişe kaynağıdır. Ulusal ekonomi veya savunma açısından kritik olan endüstrileri korumak, genel olarak kabul gören bir uygulamadır. Yabancı ürünler yerel kalite veya güvenlik standartlarını karşılamıyorsa, ülkeye girmeleri makul ölçüde önlenebilir. Damping önleyici engeller biçiminde koruma, diğer ulusların yırtıcı uygulamalarıyla mücadele etmenin kabul edilmiş bir yoludur. Amerika Birleşik Devletleri serbest ticaret yapmaya sıkı sıkıya bağlı kalmaya devam etse de, bu politika için her zaman istisnalar vardır ve olacaktır.
Ekonomik sömürü
Ekonomik hususların yanı sıra, ahlaki ve etik kaygılar, serbest ticaret ve korumacılığa ilişkin tartışmaya girer. ABD ve diğer gelişmiş ülkelerde geçerli olan tüm ülkeler aynı işçilik ve çevre standartlarına sahip değildir. Yabancı işçiler sömürüldüğünde ve çevre bozulduğunda, üretimin gerçek maliyetleri ithalatçı ülkelerde ödenen fiyatlara dahil değildir. Gelişmekte olan ülkelerde standartların iyileştirilmesi, insan hakları savunucuları, çevreciler ve korumacılar tarafından paylaşılan bir çağrıdır. Dış standartların artırılmasının, sadece diğer ülkelerdeki işçilerin çalışma koşullarını iyileştirmeyeceği, aynı zamanda düşük ve yüksek ücretli ülkeler arasında "oyun alanını düzleştirerek" ABD ve diğer gelişmiş ülkelerdeki işleri de koruyacağı iddia ediliyor.
