Maliye politikası devlet harcamaları ve vergilendirme olarak tanımlanır ve ekonomik istikrarın sağlanmasında önemli rol oynar. Artan harcama ve vergi indirimleri gibi genişleyici maliye politikası, hırpalanmış bir ekonomiyi teşvik edebilir ve onu bir büyüme yörüngesine geri döndürebilir. Kasılma maliye politikası, aşırı ısınan bir ekonomideki enflasyonist riski kontrol edebilir. Maliye politikasının istihdam ve tüketici geliri üzerinde doğrudan ve ölçülebilir etkileri olduğundan; hem ekonomik hem de politik ajandaları sarstı.
Maliye Politikası Araçları
Maliye politikası iki kategoriye ayrılır: devlet harcamaları ve vergilendirme. Bir hükümdar olarak devlet, kamu sektörü işlerini yaratma ve ücretlendirme, otoyollar gibi kamuya açık işlere yatırım yapma ve Sosyal Güvenlik ödenekleri gibi vatandaşlara transfer ödemeleri yapma yetkisine sahiptir. Bir vergi mükellefi olarak hükümet, bireyler ve şirketler üzerindeki vergileri artırma, harcanabilir gelirlerini etkin bir şekilde artırma veya düşürme yetkisine sahiptir.
Genişleyici Maliye Politikası
Hükümet harcamaları geliri aştığında maliye politikasının gevşek ya da genişleyici olduğu söyleniyor. Bu gibi durumlarda, bütçe bütçesi açıktır. Mutlak açık miktarı önemli olmakla birlikte, genellikle daha önemli olan açıktaki (veya artı) değişikliktir. Hükümetin vergileri düşürme, transfer ödemelerini artırma veya her ikisini de gerçekleştirme eylemi, hanehalklarının harcanabilir gelirlerini artırma ve tüketici harcamalarını artırma etkisine sahiptir.
Kısıtlayıcı Maliye Politikası
Hükümet geliri harcamaları aştığında maliye politikasının sıkı veya daraltıcı olduğu söyleniyor. Bu durumlarda, bütçe bütçesi fazladır. Mutlak fazla miktar önemli olsa da, çoğunlukla daha önemli olan, fazlalık (veya eksiklik) değişimidir. Hükümetin vergileri artırma, transfer ödemelerini azaltma veya her ikisini de gerçekleştirme eylemi, hanehalklarının harcanabilir gelirlerini azaltma ve tüketici harcamalarını azaltma etkisine sahiptir.
Faiz Oranları ve Döviz Kuru Üzerindeki Etkisi
Maliye politikasının tüketici harcamalarının ötesinde makroekonomik etkileri vardır. Özellikle, faiz oranını ve döviz kurunu etkiler. Hükümet bir açık verdiğinde, yatırımcılardan Hazine bonosu ihraç ederek borç alması gerekir. Bu, devletin tüketiciler için kurumlar gibi diğer borçlularla rekabet ederken faiz oranını arttırma etkisine sahiptir. Daha yüksek bir faiz oranı, daha fazla yabancı sermayenin çekilmesinin etkisine vararak doların değer kazanmasına yol açıyor.
Maliye Politikasının Sınırlamaları
Uzun vadede, maliye politikasının etkileri, toplam talepteki değişimler, üretim düzeyinde değil, fiyat düzeyinde kendini gösterirken sınırlıdır. Uzun süre boyunca, bir ekonominin ürettiği üretim, üretim faktörlerinin talebi değil talebi arz ederek belirlenir: sermaye, emek ve teknoloji. Maliye politikası bir ekonominin çıktı oranını geçici olarak etkileyebilir, ancak uzun vadede bu doğal çıktı oranını manipüle etme girişimlerinin daha az ve daha az etkili olması muhtemeldir.
