Bir ülkenin ithal ettiğinden daha fazla ihracat yaptığı bir ticaret fazlası var. Buna karşılık, bir ülkenin ihracatından fazlasını ithal ettiği zaman bir ticaret açığı var. Bir ülke genel bir ticaret açığına veya fazlasına sahip olabilir veya sadece belirli bir ülkeye sahip olabilir. Her iki durum da uzun süreler boyunca yüksek seviyelerde problemler ortaya çıkarmaktadır, ancak bir fazlalık genellikle olumlu bir gelişmedir, bir açık ise negatif olarak görülmektedir. Ekonomistler, her iki türden ticaret dengesizliklerinin uluslararası ticarette yaygın ve gerekli olduğunu kabul ederler.
Uluslararası Ticaret
Bir ülkenin mallarına talep olduğunda, ülke genelinde firmalar hem iç pazarlara hem de dış pazarlara ihracat yaparlar. Diğer ülkelerde bulunan firmalar bu malları, mallarını üreten şirketin para birimi için para piyasalarında satarak ithal ederler. Firmalar daha sonra bu para birimini talep edilen malları satın almak, mallarını ülkelerine getirmek, yerel para biriminde fiyat satmak ve işlemi tekrarlamak için kullanırlar.
Ticaret dengesi
Ekonomistler ve devlet büroları, dış varlıklar ile mümkün olduğunca fazla işlemi kaydederek ticari açıkları ve fazlaları izlemeye çalışır. Ekonomistler ve istatistikçiler, gümrük ofislerinden makbuzlar topluyor ve rutin olarak toplam ithalat, ihracat ve finansal işlemler gerçekleştiriyorlar. Tam muhasebeye ödemeler dengesi denir - bu hemen hemen her zaman bir ticaret fazlası veya açığıyla sonuçlanan ticaret dengesini hesaplamak için kullanılır.
Ticaret fazlası
Talep edilen malı ihraç eden ülke için şirketleri, artan sayıda yabancı emir almaktadır. Bu şirketler aynı zamanda yabancı firmaların mal satın almak için kullandıkları dövizleri alır ve biriktirir ya da finansal kuruluşlar döviz alırlar ve ihracatçı ülkenin para birimi için artan bir talep görürler ve bu da uluslararası piyasalarda fiyatlarının yükselmesine neden olur. Bir ticaret fazlasının tüm bu yönleri, devletin, finans kurumlarının ve ülkedeki ihracatçı şirketlerin zenginlik kazanmasını sağlar.
Ticaret açığı
Firması ihracat yaptığı yerli mallardan daha fazla yabancı mal ithal eden bir ülkenin ticaret açığı var. Firmalar, yabancı mal satışından yerel para birimini alır ve daha fazla yabancı mal almak için bu para birimini ticaretten alırlar. Yerel para birimi, talep edilen ürünleri üreten ülkelerin para birimleri ve nüfusun yabancı mallar için harcadığı paranın büyük bir kısmı, diğer ülkelere etkili bir şekilde ulusal servet göndererek, yabancı şirketlerin gelir tablolarında ve banka hesaplarında görece fiyatlara düşebilir.
