Oransal Tahsisin Avantajları

İçindekiler:

Anonim

Belirli bir üniversitedeki öğrenciler gibi belirli bir nüfus hakkında bilgi edinmek için, temsili bir öğrenci örneği kullanmak uygundur. Araştırmacı bu örneklemden girdi almakta ve araştırmanın sonuçlarını tüm nüfusa yaymaktadır. Bu yöntem araştırma sürecini kolaylaştırır. Nüfustan istatistiksel olarak sağlıklı bir örneklem almanın farklı yolları vardır. Bu yöntemlerden biri, bir tür tabakalı örnekleme yöntemi olan orantılı tahsisattır.

Tabakalı örnekleme

Tabakalı örnekleme, popülasyonu belirli bir özelliğe dayanarak farklı tabakalara böler. Örneğin, bir araştırmacı gelire dayalı nüfusu düşük gelirli bir tabakaya, orta gelirli bir tabakaya ve yüksek gelirli bir tabakaya bölebilir. Araştırmacı, karakteristiği, her tabakanın içinden seçilen numunelerin, tabakanın mümkün olduğunca temsilcisi olacağı şekilde seçmelidir.

Oransal Tahsis

Araştırmacı bir popülasyonu farklı katmanlara ayırdıktan sonra, her tabakadan kaç kişinin örnekleneceği sorusu ortaya çıkmaktadır. Bir tabaka, örneğin 1000 kişiden ve diğer 2000 kişiden oluşuyorsa, bu daha büyük grupları temsil eden örnekleri yeterli bir şekilde çizmek gerekir. Farklı tabakalardan örnek çekme yöntemlerinden biri orantılı dağılımdır. Bu yöntemde araştırmacı, örnek olarak hizmet etmek üzere her bir tabakadan, örneğin tabakaların yüzde 5'i gibi aynı oranda insan çekmektedir.

Basitlik

Oransal tahsisatın en büyük avantajlarından biri, bunun uygulanması için basit bir yöntem olmasıdır. Her bir tabakadan popülasyonun yüzde 5'ini seçmek nispeten kolay bir tekniktir. Çeşitliliği her bir tabakadaki insanların görüşlerine göre yeterince temsil edebilmek için her tabakadan farklı sayıda insanın çekilmesini gerektiren başka örnekleme yöntemleri de vardır.

Temsil edilebilirlik

Orantılı tahsisatın bir başka avantajı, popülasyondaki stratumun boyutunu temsil eden bir numune büyüklüğü üretmesidir. Örneğin, bir tabaka 1.000 kişiden ve diğer 2000 kişiden oluşuyorsa, orantılı bir tahsis her tabakadan yüzde 1'lik bir örnek alabilir. Bu, araştırmacının ilk katmandan 10 kişiyi ve ikinci katmandan 20 kişiyi seçeceği anlamına gelir. İkinci tabakadaki ilk tabakaya göre daha fazla insan olduğundan, bu örnek, her tabakadan eşit sayıda örnek seçmekten daha fazla nüfusu temsil etmektedir.