Teknoloji savaşta her zaman bir rol oynamıştır. Tarih boyunca askeri silahlarda yapılan iyileştirmeler, orduları savaşları kazanmak ve orduları fethetmek için sürekli olarak yeni savaş taktiklerini benimsemeye zorladı. Bu, robotik ve hedefleme sistemlerindeki ilerlemelerin ölümcül yüklerle daha akıllı silahlara yol açtığı modern çağda hala geçerlidir.
Azalan Teminat Hasarı
Hava Kuvvetleri askeri koleji Air University'ye göre, gelişmiş hedefleme sistemlerinin ve gizli teknolojinin ortaya çıkması savaşta daha az teminat hasarı sağlamıştır. Bunun nedeni, askeri personelin stratejik olarak önemli binaları ve askeri uygulamaları daha doğru bir şekilde hedefleyebilmesi ve sivil bir yapının etkilenme ihtimalini en aza indirmesidir. Hassas veya "akıllı" mühimmat ilk olarak Irak'taki 1991 Pers Körfezi Savaşı sırasında en belirgin şekilde kullanıldı.
Aşağı Sivil Zayiat
Savaştaki teknolojik gelişmeler de daha az sivil zayiat demektir. Binalar ve tahkimatlar daha doğru bir şekilde hedeflendiğinden, daha az sayıda sivil askeri harekat ile zarar görmektedir. Bu, askeri güçlerin savaş eylemlerini bir ülkenin sivil nüfusunu mümkün olan en az düzeyde etkileyecek şekilde yürütmesine yardımcı oldu. Böyle bir strateji, bir hükümetin devrilmesi ve ulusun yeniden inşası gerektiğinde, yerel halkla iyi niyet oluşturulması için uzun bir yol kat edebilir.
Ölümcül Silahlar
Tıpkı ordunun, artan bir doğrulukla onları hedef alma kabiliyetinde daha akıllı hale gelmesi gibi, onlar da ölümcül oldu. Fox News’in web sitesine göre, ABD ordusu cephaneliğinde dünyanın en ölümcül silahlarından bazılarına sahip. Örneğin, AC-130 hava savaş helikopteri binalardan havaya uçabilen, zırhlı araçları delebilen ve düşmandan örtüleri kaldırabilen 75 mm'lik bir top monte eder. AC-130 gibi bir gemiden gelen yüksek ateş hızı, askeri zayiat oranının yükselmesine neden oluyor.
Yere Daha Az Asker
Savaştaki teknoloji, savaş zamanındaki misyonlar için hava desteğinin artması ve insansız uçaklarda artış anlamına geliyordu. Bu, savaş harekatının ilk aşamalarında daha az askeri zayiat anlamına gelen daha az asker anlamına geliyordu. Savaşçı ve bombardıman pilotları, doğrudan yer saldırısına ihtiyaç duymadan hassas mühimmat kullanan muhalif bir ordunun savunmasını kaldırabilir. Kara birlikleri savaş bölgesine taşındığında, ciddi ölçüde tükenmiş bir savaş gücü ile karşı karşıya kalırlar. Bu strateji, ABD ordusu tarafından birinci ve ikinci Irak savaşlarında savunma yeteneklerini ortadan kaldırmak ve mevcut askeri gücü demoralize etmek için kullanıldı.
